Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-882/12-4/MG
z 8 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 04.10.2012 r. (data wpływu 08.10.2012 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 14.12.2012 r. (data nadania 18.12.2012 r., data wpływu 19.12.2012 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 11.12.2012 r. Nr IPPB2/415-882/12-2/MG (data nadania 11.12.2012 r., data doręczenia 12.12.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów przejazdu uczniów niepełnosprawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów przejazdu uczniów niepełnosprawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje obowiązki wynikające z art. 17 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 z późn. zm.). Przepis ten w określonych okolicznościach nakłada na gminy obowiązek zapewnienia uczniom niepełnosprawnym bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, gimnazjum lub Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego albo zwrotu kosztów przejazdu ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.

Na terenie Gminy mieszkają dzieci niepełnosprawne uczęszczające do Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego. Są to uczniowie szkoły podstawowej, gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej w wieku od 13 lat do 19 lat.

Troje z uczniów uczęszczających do Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego zamieszkuje w internacie. W tym przypadku Gmina dokonuje zwrotu poniesionych przez Opiekuna kosztów przewozu ucznia niepełnosprawnego wraz z Opiekunem z internatu znajdującego się przy placówce do miejsca zamieszkania oraz powrotu do internatu. W jednym przypadku Gmina ponosi koszty przejazdu pięć razy w tygodniu dziecka niepełnosprawnego wraz z rodzicem z miejsca zamieszkania do Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego, w którym realizowany jest obowiązek szkolny oraz powrotu po zakończeniu zajęć.

Wnioskodawca nie posiada własnych środków transportu. Celem zapewnienia ustawowego obowiązku wynikającego z wyżej wymienionego art. 17 ustawy z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty Wnioskodawca zawiera umowy z rodzicami lub opiekunami prawnymi dzieci niepełnosprawnych, które określają zasady zwrotu kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego, jego rodziców, opiekunów lub opiekunów prawnych do szkoły lub ośrodka środkami komunikacji publicznej i samochodem prywatnym. Na podstawie zawartych umów Wnioskodawca pokrywa koszty dowozu dzieci niepełnosprawnych do szkół specjalnych, zwracając koszty zakupu biletów komunikacji oraz koszty paliwa zużytego do dowozu dzieci niepełnosprawnych samochodem prywatnym. Droga uczniów niepełnosprawnych z domu do Ośrodka przekracza odległości wymienione w art. 17 ust. 2 ustawy o systemie oświaty. Wymienione powyżej umowy zostają zawarte na podstawie art. 17 ust. 3a oraz art. 71b ustawy z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 roku Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.).

Z umowy na dojazd ucznia niepełnosprawnego wraz z rodzicem lub opiekunem prawnym wynika, że wysokość miesięcznej kwoty zwrotu kosztów przejazdu ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej obliczana jest jako wysokość faktycznie poniesionych kosztów zakupu biletów dla dziecka i opiekuna z uwzględnieniem przysługujących im zniżek wynikających z ustawy z dnia 20 czerwca 1992 roku o uprawnieniach ulgowych przejazdów środkami transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440 z późn. zm.). Natomiast z umowy na dowożenie ucznia niepełnosprawnego przez rodzica samochodem prywatnym wynika, iż Wnioskodawca zobowiązał się do zwrotu kosztów przejazdu pięć razy w tygodniu dziecka niepełnosprawnego wraz z rodzicem, z miejsca zamieszkania do szkoły, w której realizowany jest obowiązek szkolny oraz powrotu po zakończeniu zajęć. Ponadto z § 3 ww. umowy wynika, iż miesięczny koszt przejazdu ucznia niepełnosprawnego i rodzica samochodem prywatnym został ustalony w następujący sposób: cena paliwa ustalona na dzień sporządzenia umowy x liczba kilometrów z miejsca zamieszkania do ośrodka i z powrotem x liczba dni obecności ucznia niepełnosprawnego w szkole poświadczona przez Dyrektora Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego.

Wnioskodawca od świadczeń z tytułu zwrotu kosztów przejazdu uczniów niepełnosprawnych i ich rodziców do szkoły lub ośrodka środkami komunikacji publicznej oraz samochodem prywatnym nie potrąca podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż zdaniem Wnioskodawcy świadczenia te zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca po zakończonym roku podatkowym w terminie do ostatniego dnia miesiąca lutego, następującego po roku podatkowym sporządza w trzech egzemplarzach odrębnie dla każdego podatnika informację PIT-8C, w której przychody z powyższego tytułu wykazuje w poz. D. 35 jako dopłata za dojazd ucznia do szkoły za dany rok, którego te koszty dotyczą. Następnie jeden egzemplarz przekazuje podatnikowi, tj. rodzicowi dziecka niepełnosprawnego, drugi składa do urzędu skarbowego, trzeci zostaje u Wnioskodawcy. Podatnicy, tj. rodzice, którzy otrzymali PIT-8C wykazują przychód wykazany w polu D. 35 informacji PIT-8C z tytułu dopłaty za dojazd ucznia do szkoły w rocznym zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym łącznie z innymi dochodami uzyskanymi w tym roku, zgodnie z art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 11.12.2012 r. Nr IPPB2/415-882/12-2/MG (data nadania 11.12.2012 r., data doręczenia 12.12.2012 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• wyjaśnienie, czy intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie stosowania art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na co wskazuje powołanie tego artykułu w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, w pytaniu Nr 1 złożonego wniosku oraz w stanowisku Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, z uwagi na to, że we własnym stanowisku Wnioskodawca pomimo wskazania art. 21 ust. 1 pkt 40c cytując jego treść podał: „ (…) wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty, o szkolnictwie wyższym, o wyższych szkołach zawodowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki” i konsekwentnie motywując własne stanowisko w sprawie odwoływał się do tej treści, która nie jest jednak zgodna z brzmieniem powołanego przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy.
  Organ podatkowy zauważa, że cytowana przez Wnioskodawcę treść art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy dotyczy art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

• doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, czy w dotychczas sporządzanych informacjach PIT-8C, Wnioskodawca wykazywał przychód w wysokości całości zwracanych przez Wnioskodawcę kosztów przejazdów uczniów niepełnosprawnych i ich rodziców lub opiekunów prawnych, czy tylko nadwyżkę ponad przysługujący uprawnionym zwrot.
  

• przedstawienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie drugiej części pytania Nr 3 o treści: „W przypadku, gdyby Gmina nie była zobowiązana do sporządzania informacji PIT-8C i ujmowania w niej przychodów z powyższego tytułu, jakie działania naprawcze powinna podjąć w stosunku do lat, za które wystawiała PIT-8C”.
  

• wskazanie, za które lata podatkowe Wnioskodawca wystawiał informację PIT-8C.
  
  
  

W dniu 19.12.2012 r. z zachowaniem ustawowego terminu do tut. organu wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 14.12.2012 r. (data nadania 18.12.2012 r.), w którym Wnioskodawca wyjaśnił, że:

W złożonym w dniu 8.10.2012 r. wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów przejazdu uczniów niepełnosprawnych intencją Wnioskodawcy było uzyskanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie stosowania do dnia 30 lipca 2007 r. art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a od dnia 31 lipca 2007 r. art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca we wcześniejszych latach, tj. przed 2007 rokiem również dokonywał zwrotu kosztów przejazdu uczniów niepełnosprawnych wraz z rodzicami do i ze szkoły. Natomiast przychody z tego tytułu w całości wykazywał w Informacji PIT-8C.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkól i uczelni - przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty. Powołany powyżej przepis zwalnia z opodatkowania świadczenia pomocy materialnej przyznane m.in. na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1991 r. o systemie oświaty.

Natomiast zgodnie z obowiązującym od dnia 30 lipca 2007 r. art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów przejazdu, o którym mowa w art. 17 ust. 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego złożonego wniosku Gmina realizuje obowiązki wynikające z art. 17 ustawy o systemie oświaty. Z uwagi na fakt, że Gmina nie posiada własnych środków transportu, celem zapewnienia ustawowego obowiązku zawiera umowy z rodzicami dzieci niepełnosprawnych, na podstawie których pokrywa koszty dowozu dzieci niepełnosprawnych do szkól specjalnych, zwracając koszty zakupu biletów komunikacji oraz koszty paliwa zużytego do dowozu dzieci niepełnosprawnych samochodem prywatnym. Tym samym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna, o którym mowa w powołanych powyżej przepisach ustawy o systemie oświaty jest wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych. Zauważyć należy, iż zwrot kosztów przejazdu ucznia w okresie przed wprowadzeniem pkt 40c do art. 21 ust. 1 był zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ww. ustawy. Zwolnienie wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma bowiem szeroki zakres. Formą pomocy materialnej dla ucznia jest nie tylko stypendium socjalne, zapewnienie zakwaterowania w internacie lub bursie, umożliwienie korzystania z posiłków w stołówce szkolnej, ale także świadczenie udzielane przez gminę w formie bezpłatnego transportu oraz zwrot kosztów przejazdu, dokonywany stosownie do postanowień art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty. W konsekwencji zwrot kosztów dojazdu niepełnosprawnego dziecka na obowiązkowe zajęcia szkolne uznawany był za formę pomocy materialnej dla ucznia, przyznaną na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uważa, iż świadczenia udzielane przez Gminę w formie zwrotu kosztów przejazdu dzieci niepełnosprawnych dokonywane stosownie do postanowień ustawy o systemie oświaty, korzystają do dnia 30 lipca 2007 r. ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a od dnia 31 lipca 2007 r. korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy.

Wnioskodawca w dotychczas sporządzanych informacjach PIT-8C w polu D.35 wykazywał przychód w wysokości całości zwracanych kosztów przejazdu uczniów niepełnosprawnych i ich rodziców z miejsca zamieszkania do Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego. Przychody z powyższego tytułu wykazywane były w całości zarówno w sytuacji, gdy rodzice dowozili dziecko niepełnosprawne środkami komunikacji publicznej jak i samochodem prywatnym.

Wnioskodawca informuje, że posiada kopie poświadczone przez Urząd Skarbowy informacji PIT-8C za lata podatkowe 2006 - 2011.

Należy nadmienić, iż zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż nawet gdyby Wnioskodawca sporządzał informację PIT-8C w poprzednich latach, to i tak zgodnie z powołanym powyżej przepisem Ordynacji podatkowej informacje PIT-8C za lata 2005 i wcześniejsze uległyby już przedawnieniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dokonywany przez Gminę zwrot kosztów przejazdu uczniów niepełnosprawnych i ich rodziców lub opiekunów prawnych dojeżdżających środkami komunikacji publicznej do Ośrodka Szkolno - Wychowawczego lub internatu Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego na podstawie zawartych umów pomiędzy Wójtem Gminy a rodzicem czy opiekunem podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
2. Czy dokonywany przez Gminę zwrot kosztów przejazdu uczniów niepełnosprawnych i ich rodziców lub opiekunów prawnych do Ośrodka Szkolno - Wychowawczego lub internatu Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego na podstawie zawartych umów pomiędzy Wójtem Gminy a rodzicem czy opiekunem jest zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych w całości, czy tylko do wysokości kwoty stanowiącej równowartość biletu okresowego uprawniającego ucznia niepełnosprawnego i jego opiekuna do przejazdu środkami komunikacji publicznej? Natomiast czy wypłacana kwota ponad równowartość biletu stanowi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
   
3. Czy Gmina prawidłowo postępuje wykazując dochody z tytułu zwrotu kosztów przejazdu ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej oraz dochody z tytułu całego zwrotu kosztów przejazdu ucznia i opiekuna samochodem prywatnym w poz. D. 35 Informacji PIT-8C. W przypadku, gdyby Gmina nie była zobowiązana do sporządzania informacji PIT-8C i ujmowania w niej przychodów z powyższego tytułu, jakie działania naprawcze powinna podjąć w stosunku do lat, za które wystawiała PIT-8C?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

W odniesieniu do pytania nr 1 i 2 Wnioskodawca uważa, iż dokonywany zwrot kosztów przejazdów dziecka niepełnosprawnego i opiekuna środkami komunikacji publicznej oraz samochodem prywatnym na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowy od osób fizycznych, który stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty, o szkolnictwie wyższym, o wyższych szkołach zawodowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki. Z cytowanego powyżej przepisu wynika jednoznacznie, że wolne od podatku dochodowego są te świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, które pochodzą z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni i tylko te świadczenia, które zostały przyznane na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty.

Zauważyć należy, iż powołane powyżej zwolnienie wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma szeroki zakres. Formą pomocy materialnej dla ucznia jest nie tylko stypendium socjalne, zapewnienie zakwaterowania w internacie lub bursie, umożliwienie korzystania z posiłków w stołówce szkolnej albo refundowanie opłat ponoszonych w stołówce prowadzonej przez inny podmiot, ale także świadczenia udzielane przez gminę w formie bezpłatnego transportu oraz zwrotu kosztów przejazdu, dokonywane stosownie do postanowień cytowanego art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty. Zwolnieniem tym objęty jest zarówno zwrot kosztów przejazdu dziecka środkami komunikacji publicznej, jak również zwrot kosztów transportu dziecka samochodem prywatnym rodziców dziecka. Nie w każdej bowiem sytuacji gmina może zapewnić dzieciom niepełnosprawnym, na których ciąży obwiązek szkolny, dowóz do najbliższej szkoły (ośrodka) bezpłatnym transportem oraz nie zawsze - z uwagi na stopień niepełnosprawności dziecka - możliwe jest dowożenie dziecka przez rodziców środkami transportu publicznego.

W konsekwencji zwrot kosztów dojazdu niepełnosprawnego dziecka na obowiązkowe zajęcia szkolne przez rodziców własnym samochodem jest niczym innym jak formą pomocy materialnej dla ucznia przyznaną na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty i tak jak wskazano powyżej wolne są od podatku zwroty kosztów transportu dziecka samochodem prywatnym na podstawie zwolnienia przedmiotowego uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak tylko do wysokości biletu okresowego uprawniającego ucznia niepełnosprawnego i jego opiekuna do przejazdu środkami komunikacji publicznej.

Jeśli kwota wydatków poniesionych z tytułu zwrotu kosztów dojazdu dziecka niepełnosprawnego przez rodzica samochodem prywatnym przewyższa wartość biletu, to kwota przekraczająca wartość biletu okresowego jest dla rodzica przychodem z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegającym opodatkowaniu na zasadach ogólnych, bowiem zakres zwolnień przedmiotowych zawarty w art. 21 i 52 ww. ustawy jest wyczerpujący i nie obejmuje zwolnienia od podatku dochodowego powyższych dochodów.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zobowiązują płatnika do poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłaty kwot przewyższających wartość biletów okresowych, za dowóz dziecka niepełnosprawnego samochodem prywatnym, natomiast nakładają na płatnika obowiązek sporządzenia w trzech egzemplarzach odrębnie dla każdego podatnika, informacji według ustalonego wzoru - PIT-8C.

W odniesieniu do pytania 3 Gmina uważa, iż w przypadku zwrotu kosztów dowozu dziecka niepełnosprawnego przez jego rodzica nie jest zobowiązana do sporządzenia informacji o wysokości przychodów uzyskanych przez rodziców dzieci niepełnosprawnych oraz opiekuna według wzoru PIT-8C.

Natomiast w przypadku zwrotu kosztów dowozu dziecka przez rodziców samochodem prywatnym zwolnieniu od podatku dochodowego podlega jedynie kwota stanowiąca równowartość biletu okresowego uprawniającego ucznia niepełnosprawnego i jego opiekuna do przejazdu środkami komunikacji publicznej. Gmina w tym przypadku nie powinna przychodów w wysokości równowartości biletu okresowego z tego tytułu wykazywać w informacji PIT-8C. Natomiast jeżeli kwota wydatków poniesionych z ww. tytułu zwróconych przez Gminę przewyższy wartość biletów, to kwotę przekraczającą wartość biletów należy wykazać w informacji PIT-8C.

Tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego Gmina w ubiegłych latach sporządzała w obowiązujących terminach informację PIT-8C, w której w poz. D. 35 - Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wykazywała kwotę przychodu z tytułu zwrotu kosztów dowozu dzieci niepełnosprawnych przez ich rodziców środkami komunikacji publicznej i samochodem prywatnym.

Wymieniony powyżej art. 20 ust. 1 wyjaśnia pojęcie przychodów z innych źródeł, za które uważa się w szczególności, kwoty wypłacane po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanego przez niego osobiście lub członkowie jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12 - 14 i 17 tej ustawy oraz przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach.

Podstawą prawną do wystawienia informacji o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych – PIT-8C stanowią przepisy art. 39 ust. 3 oraz art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 39 ust. 3 dotyczy dochodów z kapitałów pieniężnych, zatem nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania. Natomiast art. 42a powołanej ustawy stanowi, iż osoby fizyczne będące przedsiębiorcami oraz osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art, 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zaprezentowana w opisie stanu faktycznego sytuacja zwrotu przez Gminę kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego i jego opiekuna środkami komunikacji publicznej jest zaliczana do świadczenia pomocy materialnej dla uczniów przyznanej na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty i korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego w tej sytuacji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Zatem biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż Gmina nie ma obowiązku sporządzania informacji PIT-8C w sytuacji zwrotu kosztów przejazdu ucznia niepełnoprawnego i opiekuna środkami komunikacji publicznej oraz samochodem prywatnym ale tylko wówczas, gdy kwota zwrotu z tego tytułu nie przewyższa wartości biletów okresowych uprawniających ucznia niepełnosprawnego i jego opiekuna do przejazdu środkami komunikacji publicznej, natomiast dla otrzymujących ww. kwoty pieniężne nie są przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast jeżeli kwota wydatków z tytułu zwróconych przez Gmin kosztów przejazdu ucznia niepełnosprawnego i opiekuna samochodem prywatnym przewyższa wartość biletów to kwota przekraczająca wartość biletów okresowych jest dla jego rodzica przychodem z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegającym opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W tej sytuacji przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zobowiązują płatnika do poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłaty kwot przewyższających wartość biletów okresowych, natomiast nakładają obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C. Wówczas w tej sytuacji Wnioskodawca byłby zobowiązany wystawić PIT-8C, zaś podatnicy uzyskujący przychody z tego tytułu zobowiązani do uwzględnienia ich w rocznym zeznaniu podatkowym łącznie z innymi dochodami uzyskanymi w tym roku, zgodnie z art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści uzupełnienia wniosku z dnia 14.12.2012 r. na wezwanie tut. organu podatkowego wynika, iż Wnioskodawca uważa, że w przypadku gdyby Gmina nie była zobowiązana do sporządzania informacji PIT-8C za lata, za które wystawiała PIT-8C w stosunku do dowozu dzieci niepełnosprawnych przez rodziców środkami komunikacji publicznej to wówczas powinna sporządzić za te lata korektę Informacji PIT-8C, polegającą na wyzerowaniu wykazywanego w polu D.35 przychodu z tytułu zwrotu kosztów dojazdu uczniów niepełnosprawnych do Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego.

Natomiast w przypadku dowozu dziecka niepełnosprawnego przez rodzica samochodem prywatnym korekta informacji PIT-8C powinna dotyczyć kwoty stanowiącej równowartości biletów okresowych uprawniających ucznia niepełnosprawnego i jego opiekuna do przejazdu środkami komunikacji publicznej. Oznacza to, że sporządzając korektę PIT-8C Gmina w sytuacji dowozu dziecka niepełnosprawnego przez rodzica samochodem prywatnym powinien wykazać w polu D.35 kwotę przekraczającą wartość biletu uprawniającego ucznia niepełnosprawnego i jego opiekuna do przejazdu środkami komunikacji publicznej.

Następnie po złożeniu korekty PIT-8C Gmina powinna poinformować pisemnie podatników, tj. rodziców dzieci niepełnosprawnych, iż dokonano korekty informacji PIT-8C i wobec tego przysługuje im prawo dokonania korekty rocznego zeznania podatkowego oraz zwrot nadpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.