Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-34/13/AA
z 12 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 14 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w 2012 r. złożyła zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętych w 2011 r. dochodów na druku PIT-36. Wnioskodawczyni wskazała w zeznaniu dochody ze stosunku pracy, pozarolniczej działalności gospodarczej oraz działalności wykonywanej osobiście. Wnioskodawczyni dokonała odliczenia od podatku w poz. 35 „Ulga na dzieci” w kwocie 1.853,40 zł, w tym: z tytułu nauki małoletniego syna w wysokości 1.112,04 zł i pełnoletniej córki (studentki) w wysokości 741,36 zł. Ulga tytułem utrzymania córki została obliczona proporcjonalnie do czasu zakończenia studiów, a więc za 8 miesięcy.

Po obronie pracy magisterskiej, we wrześniu 2011 r., córka Wnioskodawczyni podjęła pracę i osiągnęła w tym samym roku (z tytułu zatrudnienia w listopadzie i grudniu 2011 r.) dochód w łącznej wysokości 3.231,88 zł, tj. odpowiednio:

• Przychód - 3.510,00 zł
• Koszty - 278,12 zł
• dochód - 3.231,88 zł
  
  

Płatnik odprowadził:

• zaliczkę na podatek - 169,00 zł,
• składki na ubezpieczenie społeczne - 518,11 zł,
• składki na ubezpieczenie zdrowotne - 272,98 zł.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni była uprawniona do odliczenia od podatku dochodowego w zeznaniu PIT-36 za 2011 r. ulgi z tytułu wychowania pełnoletniej córki (studentki) w wysokości 741,36 zł na podstawie art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy?

Wnioskodawczyni uważa, iż jest uprawniona do odliczenia w zeznaniu podatkowym PIT-36 za 2011 r. ulgi z tytułu wychowania pełnoletniej córki (studentki) na podstawie 27f ust. 6 w związku z art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jej córka (studentka) nie osiągnęła dochodu w wysokości przekraczającej kwotę, która w myśl art. 6 ust. 4 pkt 3 w zw. z art. 27f ust. 6 ww. ustawy stanowiła górny limit dochodów córki uprawniający do zastosowania ulgi z tytułu wychowania pełnoletniego dziecka. W zeznaniu podatkowym córki Wnioskodawczyni za 2011 r. nie wystąpił obowiązek zapłaty zobowiązania podatkowego, a podatek należny wynosił „0”.

Wnioskodawczyni uważa, iż „dochód podlegający opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b”, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 cyt. ustawy to dochód ustalony po dokonaniu stosownych odliczeń. Wobec tego, że dochód córki Wnioskodawczyni (studentki) nie spowodował obowiązku podatkowego, gdyż podatek należny za 2011 r. wyniósł „0”, przysługiwało Wnioskodawczyni uprawnienie do odliczenia ulgi.

Poprzez nawiązanie treści art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy do unormowań art. 27 i art. 30b tej ustawy, prawodawca określił, że przy określaniu kwoty uprawniającej do zastosowania ulgi z tytułu wychowania pełnoletniego dziecka należy uwzględnić kwotę odpowiadającą podstawie obliczenia podatku, do której odwołują się art. 27 i art. 30b cyt. ustawy.

W ocenie Wnioskodawczyni, to od tej kwoty zależy bowiem bezpośrednio wysokość należnego podatku dochodowego oraz to, czy dziecko będzie w ogóle zobowiązane do jego uiszczenia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Przedstawiony we wniosku stan faktyczny dotyczy 2011 r., zatem w niniejszej interpretacji dokonano oceny stanowiska Wnioskodawczyni w oparciu o przepisy, w brzmieniu obowiązującym w tym okresie.

Zasady korzystania z tzw. ulgi prorodzinnej określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.). Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 cyt. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, to dzieci:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.
  
  

Zatem aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy należy m.in.:

• osiągnąć dochody opodatkowane według skali podatkowej, określonej w art. 27f ww. ustawy,
• wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione lub też utrzymywać – w związku z wykonywaniem ciążącego obowiązku alimentacyjnego - dzieci do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku dzieci te nie uzyskiwały dochodów w kwocie określonej w cyt. art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne).
  
  

Oznacza to, że z ulgi mogą skorzystać podatnicy, którzy osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej. Do ulgi mają prawo również podatnicy opodatkowani zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych 19% podatkiem liniowym pod warunkiem, iż uzyskają w roku podatkowym także dochody opodatkowane według skali np. zasiłek chorobowy, dochody z najmu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, Wnioskodawczyni w 2012 r. złożyła zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętych w 2011 r. dochodów na druku PIT-36. Wnioskodawczyni dokonała odliczenia od podatku w poz. 35 „Ulga na dzieci” w kwocie 1.853,40 zł, w tym: z tytułu nauki małoletniego syna w wysokości 1.112,04 zł i pełnoletniej córki (studentki) w wysokości 741,36 zł. Ulga tytułem utrzymania córki została obliczona proporcjonalnie do czasu zakończenia studiów, a więc za 8 miesięcy.

Po obronie pracy magisterskiej, we wrześniu 2011 r., córka Wnioskodawczyni podjęła pracę i osiągnęła w tym samym roku (z tytułu zatrudnienia w listopadzie i grudniu 2011 r.) dochód w łącznej wysokości 3.231,88 zł, tj. odpowiednio:

• przychód - 3.510,00 zł
• koszty - 278,12 zł
• dochód - 3.231,88 zł
  
  

Płatnik odprowadził:

• zaliczkę na podatek - 169,00 zł,
• składki na ubezpieczenie społeczne - 518,11 zł,
• składki na ubezpieczenie zdrowotne - 272,98 zł.
  
  

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny należy stwierdzić, iż skorzystanie z ulgi prorodzinnej uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Jednym z tych warunków jest, aby dzieci pełnoletnie uczące się w szkołach nie uzyskały dochodów - podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b czyli wg reguł przez te przepisy ustalonych - w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej. Podkreślić należy, iż wskazany przepis art. 6 ust. 4 pkt 3 cyt. ustawy wyraźnie i jednoznacznie odsyła do kwoty dochodu.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei w myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot:

• zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
• potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

-odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak z powyższych przepisów wynika ustawodawca jasno w treści ustawy podatkowej zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając jednocześnie w treści art. 26 powołanej ustawy od tegoż dochodu - podstawę opodatkowania (podstawę obliczenia podatku). I tak, podstawę opodatkowania stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot uiszczonych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne.

Określając natomiast warunki uprawniające do skorzystania z ulgi prorodzinnej ustawodawca wyraźnie odesłał do kwoty dochodu (a nie podstawy opodatkowania). Zatem, aby ustalić czy istnieje uprawnienie do skorzystania z ww. ulgi należy od przychodu dziecka odliczyć jedynie koszty uzyskania przychodu. Wynik takiego działania – to dochód podlegający opodatkowaniu, od którego można dokonać odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i wówczas ustalona zostanie podstawa obliczenia podatku (podstawa opodatkowania). Nawiązując w treści art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do uregulowań art. 27 i art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca – wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni – nie zwraca uwagi na podstawę opodatkowania lecz na rodzaj dochodów, które (ze względu na zasady ich opodatkowania) mają być brane pod uwagę przy ustalaniu czy ulga przysługuje.

W 2011 r. wysokość dochodu nie powodującego zapłaty podatku wynosiła 3.089 zł. Kwotę dochodu nie powodującą obowiązku zapłaty oblicza się według zasad wynikających ze skali podatkowej tj. na podstawie kwoty zmniejszającej podatek, która w 2011 r. wynosiła 556 zł 02 gr. Oznacza to, że przy uwzględnieniu stawki 18%, zgodnie ze skalą podatkową, od dochodu uzyskanego w wysokości 3.089 zł, nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego, bowiem obliczony podatek będzie równy kwocie zmniejszającej podatek, a tym samym należny podatek wyniesie „zero”.

Wskazać należy, iż przepis art. 6 ust. 4 pkt 3 cyt. ustawy, do którego odsyła art. 27f tejże ustawy jasno określa jak należy obliczyć kwotę maksymalnego dochodu, który uprawnia do skorzystania z omawianej ulgi. Kwota ta nie mogła przekroczyć w 2011 r. kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek (556,02 zł) i stawki podatku (18%), czyli ww. kwoty 3.089 zł.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż córka Wnioskodawczyni osiągnęła z tytułu zatrudnienia w miesiącu listopadzie i grudniu 2011 r., dochód w łącznej wysokości 3.231,88 zł, tj. odpowiednio:

• przychód - 3.510,00 zł
• koszty - 278,12 zł
• dochód - 3.231,88 zł.
  
  

Jak wyżej wykazano, aby móc skorzystać z ulgi z tytułu wychowywania dziecka, dochód dziecka uzyskany w 2011 r. nie mógł przekroczyć kwoty 3.089,00 zł. Tym samym od kwoty uzyskanego przez córkę Wnioskodawczyni przychodu (w kwocie 3.510,00 zł) należało odliczyć jedynie koszty uzyskania przychodu (w kwocie 278,12 zł). Otrzymana w ten sposób kwota to uzyskany przez córkę Wnioskodawczyni dochód (w kwocie 3.231,88 zł) podlegający opodatkowaniu, od którego można dokonać odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i wówczas ustalona zostanie podstawa obliczenia podatku.

Reasumując, stwierdzić należy, że córka Wnioskodawczyni w 2011 r. uzyskała dochód w wysokości, która pozbawia Wnioskodawczynię możliwości skorzystania w 2011 r. z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f powołanej ustawy. Córka Wnioskodawczyni uzyskała bowiem dochód przekraczający kwotę 3.089 zł, tj. kwotę o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy.

Należy jeszcze raz podkreślić, że określając warunki uprawniające do skorzystania z ulgi prorodzinnej ustawodawca wyraźnie odesłał do kwoty dochodu podatnika a nie podstawy opodatkowania, czyli dochodu po odliczeniach.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.