2013.02.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1049/12-2/AI
z 8 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2012 r. (data wpływu 13 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania w formie darowizny części prawa ochronnego do znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania w formie darowizny części prawa ochronnego do znaku towarowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Akcyjna (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Towarzystwo”) prowadzi działalność ubezpieczeniową. Głównym przedmiotem działalności Towarzystwa są ubezpieczenia majątkowe oraz ubezpieczenia osobowe (z wyłączeniem ubezpieczeń na życie).

Z uwagi na przepisy regulujące prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, zgodnie z którymi zakład ubezpieczeń nie może jednocześnie wykonywać działalności polegającej na oferowaniu ubezpieczeń na życie oraz na oferowaniu ubezpieczeń majątkowych i ubezpieczeń osobowych z wyłączeniem ubezpieczeń na życie - Towarzystwo posiada spółkę zależną prowadząca działalność ubezpieczeniową oferującą ubezpieczenia na życie. Otóż, Towarzystwo jest jedynym akcjonariuszem Towarzystwa Ubezpieczeń na Życie (dalej jako: „Spółka córka”). Towarzystwo i Spółka córka zawarły umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej na podstawie odpowiednich uregulowań ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.). Umowa została zgłoszona przez Towarzystwo, jako spółkę reprezentującą, do właściwego dla Towarzystwa Urzędu Skarbowego w dniu 30 października 2012 r. Towarzystwo wraz ze Spółką córką stworzyło słowno-graficzny znak towarowy (dalej jako: „Znak towarowy”). Oba podmioty poniosły wydatki na ten cel.

W dniu 19 września 2011 r. Towarzystwo zgłosiło Znak towarowy w wersji kolorowej oraz czarnobiałej do Urzędu Patentowego. Towarzystwo uzyskało majątkowe prawo ochronne na zgłoszony Znak towarowy, określone w art. 153 i następnych ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. 2003 r. Nr 119, poz. 508 ze zm., dalej jako: „Prawo własności przemysłowej”). Znak towarowy jest zarejestrowany z przeznaczeniem dla usług ubezpieczeniowych.

Znak towarowy jest wykorzystywany w działalności gospodarczej Towarzystwa oraz Spółki córki. Obydwa podmioty oferują ubezpieczenia pod Znakiem towarowym, umieszczają Znak towarowy na dokumentach związanych ze świadczeniem usług ubezpieczeniowych oraz posługują się nim w celach reklamy. Między innymi, Znak towarowy widnieje na stronie internetowej prowadzonej wspólnie przez Towarzystwo i Spółkę córkę, gdzie znajdują się informacje na temat obydwu podmiotów, świadczonych przez nie usług, jak też gdzie można nabyć on-line oferowane przez te podmioty usługi.

Ostatnie dane finansowe wskazują, że zysk Spółki córki w istotny sposób wpływa na skonsolidowane wyniki Grupy Kapitałowej Towarzystwa Ubezpieczeń, tj. udział tego zysku w skonsolidowanym wyniku stanowił 47,22% w roku 2011 oraz 50,44% w roku 2010 .

W ostatnim czasie w grupie kapitałowej nastąpiły zmiany właścicielskie. W odniesieniu do Wnioskodawcy zmienił się główny akcjonariusz. Ponadto, Towarzystwo rozpoczęło działalność ubezpieczeniową na Ukrainie oraz nabyło większościowy pakiet akcji w Towarzystwo Ubezpieczeń Życie.

W związku z powyższym, w ramach zmian zachodzących w grupie postanowiono, aby prawa do posiadanych znaków towarowych przysługiwały również innym podmiotom z grupy. Towarzystwo postanowiło, aby Spółka córka stała się współuprawniona do prawa ochronnego na Znak towarowy, co nastąpi poprzez zarejestrowanie wspólnego prawa ochronnego na Znak towarowy. W tym celu Towarzystwo po zarejestrowaniu podatkowej grupy kapitałowej dokona darowizny części przysługującego prawa do Znaku towarowego do Spółki córki. W efekcie, zgodnie z art. 162 ust. 1¹ Prawa własności przemysłowej, prawo ochronne na znak towarowy zostanie przeniesione w części na Spółkę córkę.

Po dokonaniu darowizny i wspólnej rejestracji Znaku towarowego, Towarzystwo oraz Spółka córka będą nadal wspólnie wykorzystywały Znak towarowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zasady używania Znaku towarowego na podstawie wspólnego prawa ochronnego będzie określać regulamin znaku, o którym mowa w art. 162 ust. 1³ Prawa własności przemysłowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przekazanie przez Towarzystwo w formie darowizny części praw ochronnych do Znaku towarowego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, przekazanie w formie darowizny części praw ochronnych do Znaków nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej jako: „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej jako: „VAT”) podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zatem, aby darowizna Znaku towarowego podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, powinna być uznana za odpłatną dostawę towarów lub za świadczenie usług.

Odpłatną dostawę towarów definiuje art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wskazując, że przez odpłatną dostawę towarów, co do zasady, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Dla celów podatku VAT, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii. Prawa ochronne do znaku towarowego stanowi prawo majątkowe. W konsekwencji prawo ochronne do Znaku nie jest rzeczą, ani jakąkolwiek postacią energii, w związku z tym, nie może być uznane za towar w rozumieniu ustawy o VAT. Tym samym, przedmiotowe prawo nie może być przedmiotem dostawy towarów.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, przeniesienie praw ochronnych do Znaków, dla celów podatku VAT powinno być uznane za świadczenie usług, co potwierdza przepis art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Świadczenie usług, co do zasady, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli jest dokonywane odpłatnie.

W przypadku przekazania części prawa ochronnego do Znaku towarowego w formie darowizny, nie dochodzi natomiast do żadnej odpłatności z tytułu przeniesienia prawa, darowizna bowiem ze swej natury jest nieodpłatna. Niemniej, ustawa o VAT przewiduje w szczególnych sytuacjach opodatkowanie nieodpłatnych przekazań towarów i nieodpłatnego świadczenia usług.

I tak, w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z powyższym, usługa o charakterze nieodpłatnym, w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia wzajemnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli świadczenie usługi nastąpi zasadniczo dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy, przeniesienie przez Towarzystwo w drodze darowizny części prawa ochronnego do Znaku towarowego na rzecz Spółki córki nastąpi w celu prowadzonej przez Towarzystwo działalności gospodarczej. W ramach dokonanej darowizny nastąpi bowiem współuprawnienie Spółki córki w zakresie jej praw do Znaku towarowego, z którego obecnie korzysta, co doprowadzi do usystematyzowania sposobu korzystania z posiadanych praw do używania Znaku towarowego.

Związek dokonanej czynności Towarzystwa z jej działalnością gospodarczą polega na stworzeniu podstaw prawnych do ścisłej współpracy i podejmowania wspólnych działań przez Towarzystwo i Spółkę córkę poprzez wpis do rejestru znaków towarowych wspólnego prawa ochronnego zgodnie z art. 162 ust. 1¹ oraz ust. 1³ Prawa własności przemysłowej, co docelowo ma przełożyć się na:

zwiększenie zysków Towarzystwa, :
zwiększenie przyszłych obrotów Towarzystwa,
wizerunek Towarzystwa,
odbiór Towarzystwa przez kontrahentów i klientów obecnych lub potencjalnych,
efektywność i skuteczność sprzedaży.

Prawo ochronne, które wyłącznie przysługuje Towarzystwu zostanie w części przeniesione na jej spółkę zależną, która wykorzystuje Znak towarowy w celu wypracowania zysku, z którego to dywidenda może być wypłacana do Towarzystwa jako jedynego akcjonariusza.

Jak wskazano, obydwa podmioty wykorzystują Znak towarowy w swojej działalności, m. in. świadczą usługi ubezpieczeniowe pod tym znakiem, umieszczają znak na dokumentach związanych ze świadczeniem usług. Po współuprawnieniu Spółki córki, również ona będzie ponosiła wydatki na budowanie marki, w związku z czym zasadnym jest oczekiwanie, że wspólne działania Towarzystwa i Spółki córki przyniosą większą rozpoznawalność Znaku towarowego, a przez to większe zyski, które ostatecznie są konsolidowane w Towarzystwie.

Dodatkowo należy podkreślić, że wspólny znak towarowy będzie od momentu jego częściowego przeniesienia na Spółkę córkę podlegał zwiększonej ochronie. To znaczy z roszczeniami w stosunku do osób trzecich naruszających wspólny znak towarowy, będzie uprawnione wystąpić zarówno Towarzystwo, jak i sama Spółka córka. Tym samym, darowizna odpowiedniej części prawa ochronnego i jego wspólna rejestracja spowoduje zracjonalizowanie sytuacji prawnej, mianowicie Spółka córka będzie nie tylko uprawniona do korzystania ze wspólnego znaku towarowego, ale będzie również zobowiązana/uprawniona do podjęcia działań przeciwko osobom trzecim bezprawnie naruszającym prawa do Znaku towarowego.

W związku z powyższym, zarejestrowanie wspólnego prawa ochronnego będzie stanowiło podstawę do dalszej działalności obydwu podmiotów i wspólnego podejmowania działań, takich jak dalsze prowadzenie wspólnej strony internetowej. Towarzystwo i Spółka córka będą miały podstawę do podejmowania działań w celu budowania ich wspólnej marki, która docelowo ma się przełożyć pozytywnie na zyski obydwu spółek, które ostatecznie stanowią skonsolidowany zysk Towarzystwa.

Darowizna części praw ochronnych do Znaku towarowego mająca na celu optymalne wykorzystanie i ochronę wspólnego znaku towarowego powinna przełożyć się na wzmocnienie pozycji Towarzystwa, zwiększenie ochrony posiadanych praw majątkowych wykorzystywanych do prowadzonej działalności gospodarczej, a tym samym wpłynąć pozytywnie na jego wizerunek i odbiór wśród kontrahentów/klientów.

Wnioskodawca zwraca uwagę na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 marca 2012 r. znak IPPP2/443-56/12-2/IG. We wskazanej interpretacji dotyczącej podobnej sprawy Dyrektor potwierdził związek darowizny znaku towarowego z działalnością gospodarczą darczyńcy:

„(...) nie powinno budzić wątpliwości, że przekazanie w formie darowizny znaków lub innych praw jest elementem restrukturyzacji w Grupie A., która ma na celu poprawienie efektywności zarządzania strategicznego (w tym bardziej racjonalnego wykorzystania znaków lub innych praw), a w konsekwencji zwiększenia przychodów Spółki oraz wzmocnienia jej pozytywnego wizerunku. Wobec tego planowana transakcja będzie związana z działalnością Spółki, a zatem warunek istnienia związku pomiędzy omawianą darowizną a działalnością gospodarczą Spółki wydaje się być spełniony”.

W konsekwencji, darowizna części prawa do korzystania ze Znaku towarowego (usługa) na rzecz Spółki córki w ocenie Wnioskodawcy, jest dokonywana do celów działalności gospodarczej Towarzystwa. Tym samym, nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT i przedmiotowa darowizna nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z ww. powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność ubezpieczeniową. Głównym przedmiotem działalności Towarzystwa są ubezpieczenia majątkowe oraz ubezpieczenia osobowe (z wyłączeniem ubezpieczeń na życie). Z uwagi na przepisy regulujące prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, zgodnie z którymi zakład ubezpieczeń nie może jednocześnie wykonywać działalności polegającej na oferowaniu ubezpieczeń na życie oraz na oferowaniu ubezpieczeń majątkowych i ubezpieczeń osobowych z wyłączeniem ubezpieczeń na życie – Wnioskodawca posiada spółkę zależną prowadząca działalność ubezpieczeniową oferującą ubezpieczenia na życie. Zainteresowany jest jedynym akcjonariuszem spółki zależnej - „Spółki córki”. Wnioskodawca i Spółka córka zawarły umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej. Zainteresowany wraz ze Spółką córką stworzył słowno-graficzny znak towarowy. Oba podmioty poniosły wydatki na ten cel. W dniu 19 września 2011 r. Wnioskodawca zgłosił znak towarowy w wersji kolorowej oraz czarnobiałej do Urzędu Patentowego. Zainteresowany uzyskał majątkowe prawo ochronne na zgłoszony znak towarowy określone w art. 153 i następnych ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej. Znak towarowy jest zarejestrowany z przeznaczeniem dla usług ubezpieczeniowych. Znak towarowy jest wykorzystywany w działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz Spółki córki. Obydwa podmioty oferują ubezpieczenia pod znakiem towarowym, umieszczają znak towarowy na dokumentach związanych ze świadczeniem usług ubezpieczeniowych oraz posługują się nim w celach reklamy. Znak towarowy widnieje m. in. na stronie internetowej prowadzonej wspólnie przez Wnioskodawcę i Spółkę córkę, gdzie znajdują się informacje na temat obydwu podmiotów, świadczonych przez nie usług, jak też gdzie można nabyć on-line oferowane przez te podmioty usługi. Ostatnie dane finansowe wskazują, że zysk Spółki córki w istotny sposób wpływa na skonsolidowane wyniki Grupy Kapitałowej, tj. udział tego zysku w skonsolidowanym wyniku stanowił 47,22% w roku 2011 oraz 50,44% w roku 2010. W ostatnim czasie w grupie kapitałowej nastąpiły zmiany właścicielskie. W odniesieniu do Wnioskodawcy zmienił się główny akcjonariusz Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w ramach zmian zachodzących w grupie postanowiono, aby prawa do posiadanych znaków towarowych przysługiwały również innym podmiotom z grupy. Zainteresowany postanowił, aby Spółka córka stała się współuprawniona do prawa ochronnego na znak towarowy, co nastąpi poprzez zarejestrowanie wspólnego prawa ochronnego na znak towarowy. W tym celu Wnioskodawca po zarejestrowaniu podatkowej grupy kapitałowej dokona darowizny części przysługującego prawa do znaku towarowego do Spółki córki. W efekcie, zgodnie z art. 162 ust. 11 Prawa własności przemysłowej, prawo ochronne na znak towarowy zostanie przeniesione w części na Spółkę córkę. Po dokonaniu darowizny i wspólnej rejestracji znaku towarowego, Zainteresowany oraz Spółka córka będą nadal wspólnie wykorzystywały znak towarowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca zamierza przekazać nieodpłatnie (darowizna) część przysługującego prawa do znaku towarowego spółce zależnej (spółce córce). Należy zauważyć, że wartość znaków towarowych mieści się w kategorii „wartości niematerialnych i prawnych”, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie tych wartości znaków towarowych i praw zalicza się do świadczenia usług.

Jak stanowi cyt. wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika – należy traktować jako odpłatne świadczenie usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokona darowizny praw ochronnych do znaku na rzecz udziałowca/akcjonariusza, jednakże nie na cele osobiste, ale na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Powyższa darowizna będzie więc związana z prowadzonym przedsiębiorstwem i będzie służyła celom grupy kapitałowej, a więc również Wnioskodawcy wchodzącego w skład tej grupy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż z uwagi na niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, przekazanie przez Wnioskodawcę w formie darowizny części praw ochronnych do znaku towarowego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin