INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25.05.2012 r. (data wpływu 06.06.2012 r.) – uzupełnionym w dniu 27.08.2012r. pismem z dnia 27.08.2012r. (data wpływu 29.08.2012r.) na wezwanie Organu z dnia 17.08.2012r. (doręczenie 20.08.2012r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zamiany działki S - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.06.2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zamiany działki S.

Wniosek uzupełniony został w dniu 27.08.2012r. pismem z dnia 27.08.2012r. (data wpływu 29.08.2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 17.08.2012r. (doręczenie 20.08.2012r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

S jest właścicielem nieruchomości gruntowej, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 1034/3 o pow. 0,2833 ha, położonej w C gm. W. Dla przedmiotowej nieruchomości Sąd Rejonowy w G prowadzi księgę wieczystą K. B oraz K są właścicielami nieruchomości gruntowych, oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków jako działki nr: 1048/3 o pow. 0,0034 ha, 1048/4 o pow. 0,0111 ha, 1048/5 o pow. 0,0792 ha i 961/8 o pow. 0,1409 ha, położonych w C Gm. W. Dla przedmiotowych nieruchomości Sąd Rejonowy w G prowadzi księgi wieczyste K i S.

Pismem z dnia 27.04.2009r. Pani B zwróciła się do Starostwa Powiatowego z prośbą o dokonanie zamiany prawa własności nieruchomości, w związku z zakończoną przez nią przebudową kanału W na długości 305 mb.

Zarządzeniem Wojewoda udzielił Staroście zgody na dokonanie zamiany działki nr 1034/3 stanowiącej własność S, na działki nr: 1048/3, 1048/4, 1048/5 i 961/8 stanowiące współwłasność osób fizycznych.

Rzeczoznawca majątkowy Pan M - Nr upr. x, w operacie szacunkowym z dnia y, określił wartość rynkową prawa własności działki nr 1034/3 na kwotę 12 320 zł oraz wartość prawa własności działek nr: 961/8, 1048/3, 1048/4 i 1048/5 na kwotę 9620 zł.

Zamiana przedmiotowych nieruchomości zostanie dokonana z obowiązkiem dopłaty na rzecz S w wysokości równej różnicy wartości zamienianych nieruchomości.

Działki nr: 1034/3, 1048/3, 1048/4, 1048/5 i 961/8, położone w C gm. W, położone są w terenie, dla którego Gmina W nie posiada obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy W, w/w działki położone są w terenie oznaczonym symbolem ZR

• tereny zabudowy letniskowej.
  
  

Zgodnie z zapisami w ewidencji gruntów i budynków:

1. działka nr 1034/3 stanowi grunty zadrzewione (Lz-RVI) i grunty orne (RVI),
2. działki nr: 1048/3, 1048/4 i 1048/5 stanowią grunty orne (RVI),
3. działka nr 961/8 stanowi grunty orne (RVI) oraz lasy i grunty leśne (LSVI).
   
   

Faktycznie działki nr: 961/8, 1048/3, 1048/4 i 1048/5, stanowiące współwłasność B oraz K, zajęte są pod kanał W. Działka nr 1034/3 będąca własnością S, stanowi pas gruntu po byłym, przebudowanym kanale W.

Płatnikiem podatku VAT jest Starostwo Powiatowe w G, którego kierownikiem jest Starosta Powiatu G.

Ponadto z uzupełnienia wniosku wynika, iż dla działki nr 1034/1 wydana została decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wnioskodawca wyjaśnił również, że działka będąca przedmiotem sprzedaży (1034/3) powstała z podziału ww. działki 1034/1.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zamiana prawa własności nieruchomości stanowiącej własność S, na prawo własności nieruchomości stanowiących współwłasność osób fizycznych, jest opodatkowana 23% podatkiem VAT, naliczanym od każdej wartości zamienianych nieruchomości tj. czy każda ze stron zobowiązana jest do naliczenia podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zamiana prawa własności nieruchomości stanowiącej własność S, na prawo własności nieruchomości stanowiących współwłasność osób fizycznych, jest zwolniona z podatku VAT w odniesieniu do nieruchomości S, natomiast transakcje dokonywane przez osoby fizyczne nie podlegają podatkowi VAT. Osoba fizyczna dokonuje zamiany incydentalnej, dlatego nie występuje obowiązek zapłaty. Natomiast Starostwo Powiatowe w G jako płatnik podatku VAT, jest zwolnione z tego podatku, z uwagi na to, że dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę są zwolnione z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania transakcji zamiany działki S uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz 1034), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z treścią art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zamiana jest umową cywilnoprawną, na podstawie której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Natomiast zapis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Tym samym umowa zamiany skutkuje wzajemnym przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi towarami (w tym przypadku nieruchomościami) jak właściciel.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że umowa zamiany towarów na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, iż ustawodawca w ustawie o VAT nie wskazał na podstawie jakich kryteriów należy daną nieruchomość gruntową uznać jako przeznaczoną pod zabudowę czy też nie. Należy zatem uznać, iż ustawodawca dopuszcza w tej materii możliwość korzystania z innych aktów prawnych czy też aktów administracyjnych regulujących te kwestie.

Przepis art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 647) stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Z treści cytowanego przepisu wynika, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dochodzi do wiążącego podmioty władzy, w tym administracji, oraz podmioty spoza systemu władzy (osoby fizyczne i ich organizacje) ustalenia bądź zmiany przeznaczenia terenu na określony w tym planie cel.

W myśl natomiast art. 4 ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. j. Dz. U. z 2010r., Nr 193, poz. 1287), podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Z powyższych przepisów wynika, iż w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania terenu. Tak więc charakter terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej – przeznaczony pod zabudowę. Jeżeli natomiast planu nie ma, charakter terenu wyznacza decyzja zakwalifikowania danego obszaru w ewidencji budynków i gruntów, chyba że dla obszaru tego została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Przedmiotowa działka nr 1034/3 nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Z uzupełnienia wniosku wynika jednak, iż dla działki nr 1034/1 wydana została decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a działka będąca przedmiotem sprzedaży (1034/3) powstała z podziału ww. działki 1034/1.

W przypadku uzyskania dla omawianego terenu ww. decyzji, zdaniem tut. Organu, fakt ten przesądza już o rzeczywistej klasyfikacji tego terenu, jako przeznaczonego pod zabudowę, natomiast podział tej nieruchomości na mniejsze działki nie przekreśla w żaden sposób, wcześniej ustalonego przeznaczenia terenu. Odnosząc się do definicji słownikowej, pod pojęciem „terenu” określonym w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa - www.sjp.pwn.pl) rozumieć należy „pewien obszar ziemi”, „część powierzchni ziemi wraz z jej rzeźbą i pokryciem”. Stąd też, każda z działek, powstała po wydzieleniu z działki 1034/1, nadal znajdująca się na obszarze terenu, dla którego wydano decyzję o warunkach zabudowy, stanowi jego terytorialny fragment, i nie traci poprzez wydzielenie, statusu terenu niezabudowanego, przeznaczonego pod zabudowę.

Zatem w świetle przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności działkę nr 1034/3 traktować należy jako teren przeznaczony pod zabudowę.

W związku z powyższym, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, iż czynność zbycia (zamiany) przez Wnioskodawcę przedmiotowej działki nr 1034/3, nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu tym podatkiem według stawki podstawowej, gdyż jest to teren przeznaczony pod zabudowę.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, zgodnie z którym zamiana nieruchomości 1034/3 korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku (bądź jego uzupełnień) nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa. W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

W zakresie opodatkowania transakcji zamiany nieruchomości osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.