Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-508/12-4/RG
z 17 września 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPP1/443-508/12-4/RG
Data
2012.09.17
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku
Słowa kluczowe
bilety
sport
stawki podatku
świadczenie usług
Istota interpretacji
Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować niżej wymienione usługi:a)sprzedaż biletów wstępu umożliwiających wejście i na basen i do świata saun (usługa łączona),
b)sprzedaż biletów wstępu tylko do świata saun, c)sprzedaż biletów wstępu umożliwiających korzystanie z tężni solankowej, d)sprzedaż biletów do solarium, e)sprzedaż biletów do salonu masażu (nie ma masażu leczniczego)? Wniosek ORD-IN 271 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 05 września 2012 r. (data wpływu 10 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów wstępu: na basen, do świata saun, umożliwiających wejście na basen i do świata saun (usługa łączona), umożliwiających korzystanie z tężni solankowej, do solarium, do salonu masażu – jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów wstępu: na basen, do świata saun, umożliwiających wejście na basen i do świata saun (usługa łączona), umożliwiających korzystanie z tężni solankowej, do solarium, do salonu masażu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 05 września 2012 r. o doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku). Spółka jest spółką prawa handlowego, którego udziałowcem w 100 % jest Miasto Przedmiotem działalności Spółki jest m.in.:
Podatnik jako spółka prawa handlowego nastawiony jest na osiąganie zysku. Spółka m.in. prowadzi sprzedaż w zakresie (obok Wnioskodawca wskazał PKWiU):
Sprzedaż prowadzona jest formie sprzedaży biletów wstępu, karnetów i kart abonamentowych uprawniających do wejścia tylko na basen lub tylko na saunę lub na basen i na saunę, czyli do korzystania z tzw. usługi łączonej. Są sprzedawane również bilety wstępu do tężni solankowej, do solarium oraz do salonu masażu. W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować niżej wymienione usługi:
Zdaniem Wnioskodawcy, usługi będące przedmiotem zapytania winny być opodatkowane 8% stawką podatku od towarów i usług. Zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy, ze stawki preferencyjnej korzystają wymienione pod poz. 186 "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu", bez względu na PKWiU. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Od dnia 1 stycznia 2011 r. dla potrzeb podatku od towarów i usług, klasyfikacja statystyczna towarów i usług jest dokonywana na podstawie rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.). Należy zauważyć, że prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach statystycznych. Organy podatkowe nie są zatem uprawnione do dokonywania klasyfikacji statystycznej wyrobów i usług. W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnieniem od podatku. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Natomiast, zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%. Należy jednakże zauważyć, iż od 1 stycznia 2011 r. w załączniku nr 3 do ustawy – tytuł drugiej kolumny otrzymał brzmienie „Symbol PKWiU 2008”. Tym samym obowiązującą dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r stała się Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z roku 2008, stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto m.in.:
Zawarte w załączniku objaśnienie 1) wskazuje, iż wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Tak więc, w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku. Wskazać zatem należy, iż ustawodawca przewidział obniżoną stawkę podatku VAT – 8% tylko i wyłącznie dla usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU – 93.11.10.0 „usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, które umieścił w poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy. Jednakże w analizowanej sprawie preferencyjna stawka podatku nie ma zastosowania, bowiem przedmiotowe usługi nie zostały przez Wnioskodawcę sklasyfikowane w PKWiU 93.11.10.0. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Spółka jest spółką prawa handlowego, którego udziałowcem w 100 % jest Miasto. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in.: pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna, działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, działalność obiektów sportowych, restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne, ruchome placówki gastronomiczne, przygotowywanie i podawanie napojów. Spółka m.in. prowadzi sprzedaż w zakresie (obok Wnioskodawca wskazał PKWiU):
Rozpatrując niniejszy wniosek stwierdzić należy, iż w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy zostały wskazane „Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu” bez względu na PKWiU. Ustawodawca nie określił form ani kategorii „wstępu”, które objął 8% stawką podatku. Pod pojęciem „wstępu” określonym w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa - www.sjp.pwn.pl) rozumieć należy możliwość wejścia gdzieś. Natomiast obowiązujący od 1 lipca 2011r. art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15.03.2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, wskazuje, iż:
Wstęp należy rozumieć zatem jako możliwość wejścia „gdzieś”, co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń. Opłata za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica, co do zasady, za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (uczestnictwo bierne). Zatem pojęcia usług w zakresie wstępu (o którym mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy) nie można utożsamiać z pojęciem „biletu wstępu” uprawniającego do uczestniczenia w zajęciach sportowo-rekreacyjnych, które prowadzone są na zasadzie czynnego uczestnictwa w nich. Wstęp na zajęcia przykładowo fitness nie uprawnia korzystającego do wstępu jedynie w sensie wejścia gdzieś, jak to ma miejsce np. w przypadku kupienia biletu do kina, lecz obejmuje również czynne uczestnictwo w zajęciach sportowo - rekreacyjnych. Zauważyć należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca sprzedaje bilety wstępu: na basen, do świata saun, umożliwiających wejście na basen i do świata saun, korzystanie z tężni solankowej, wejście do solarium, do salonu masażu, a zatem opłata (bilet) wstępu upoważnia osobę będącą w jego posiadaniu do korzystania z oferty klubu, tj. urządzeń znajdujących się w klubie. Z tych też względów opłaty pobierane za bilet wstępu nie mogą być uznane za opłatę za wstęp, lecz przede wszystkim za możliwość korzystania z dostępnych urządzeń i pomieszczeń. W związku z tym Wnioskodawcy na sprzedaż ww. biletów wstępu nie przysługuje uprawnienie do zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług wynikającej z art. 41 ust. 2 w związku z pozycją 186 załącznika nr 3 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca winien opodatkować usługi, o których mowa powyżej podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla biletów wstępu: na basen, do świata saun, umożliwiających wejście i na basen i do świata saun, umożliwiających korzystanie z tężni solankowej, do solarium, do salonu masażu należało uznać za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione w opisie zaistniałego stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w niniejszej interpretacji rozpatrzone. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.