Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-4/13/MS
z 27 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2012 r. (data wpływu 2 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości anulowania faktury – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości anulowania faktury.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka wykonała usługę transportową w ruchu międzynarodowym zleconą w nieformalny sposób przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (transport międzynarodowy). W wyniku uzgodnień pomiędzy zleceniodawcą a usługodawcą, Spółka wystawiła fakturę VAT nr (…) dla firmy U. Faktura VAT została wykazana w rejestrze sprzedaży i w deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień 2008. Firma U. pismem z 23 kwietnia 2008 r. odesłała oryginał faktury, wraz z oświadczeniem, że faktura została wystawiona bezpodstawnie. Spółka zapłaciła naliczony VAT w związku z wystawioną fakturą nr (…) wykazaną w deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień 2008. Firma U. odsyłając fakturę VAT nie odliczyła naliczonego podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do anulowania faktury VAT z dnia 17 kwietnia 2008 r. i skorygowania deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień 2008 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego, ponieważ kontrahent odmówił jej przyjęcia, odsyłając oryginał wraz z oświadczeniem o braku podstaw do jej wystawienia. Tym samym, nie jest możliwe wystawienie faktury korygującej, a jedyną możliwą drogą naprawienia istniejącego stanu rzeczy jest anulowanie faktury, które chociaż nie zostało wyraźnie przez ustawodawcę przewidziane, w praktyce, jednak - w drodze wyjątku - jest dopuszczalne i znajduje potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 września 2008 r. nr IP-PP2-443-1005/08-2/BM). Zgodnie z regulacjami art. 108 ust. 1 ustawy o VAT „w przypadku, gdy osoba prawna (...) wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku jest obowiązana do jego zapłaty”.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka zapłaciła należny VAT w związku z wystawieniem faktury z dnia 17 kwietnia 2008 r. Z uwagi jednak na fakt, że zasadność wystawienia faktury została zakwestionowana przez nabywcę, nie odliczył on wynikającego z niej podatku, a odsyłając oryginał faktury pozbawił się tej możliwości w przyszłości. Mając na względzie powyższe Wnioskodawca uważa, że ma prawo do anulowania nieprzyjętej przez kontrahenta faktury poprzez opatrzenie jej odpowiednią adnotacją o przyczynie i okolicznościach anulowania i pozostawienie w dokumentacji podatkowej. Tym samym, Wnioskodawca uważa, że jest uprawniony do skorygowania rejestru sprzedaży i deklaracji VAT-7 za kwiecień 2008 r. Wnioskodawca uważa, iż prawidłowość takiego postępowania znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który w orzeczeniu w sprawie C-454/98 SC and S stwierdził, że jeżeli podmiot wystawiający fakturę we właściwym czasie całkowicie usunął możliwość jakiegokolwiek uszczuplenia należności podatkowych może on wyeliminować ową fakturę z obrotu prawnego, nawet wówczas, jeżeli ów podmiot działał w złej wierze. Jeżeli więc na skutek wystawienia faktury z nienależnie wykazaną kwotą podatku Skarb Państwa nie poniósł żadnej straty, wówczas podmiot wystawiający taką fakturę może ją wyeliminować z obrotu prawnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011 r., o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy art. 108 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Z powyższego wynika, iż podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Faktura VAT jedynie sporządzona, a nie dokumentująca rzeczywistych zdarzeń gospodarczych oraz nie wprowadzona do obrotu prawnego (faktura anulowana), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy. W konsekwencji anulowania faktury VAT podatnik nie wykazuje wartości w niej zawartych w deklaracji VAT.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższe przepisy formułują zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje w dniu wydania towaru lub wykonania usługi, natomiast jeżeli dostawa towarów lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone wystawioną fakturą obowiązek podatkowy powstaje w dniu wystawienia faktury, ale nie później niż siódmego dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jednocześnie jednak ustawodawca, w art. 19 ust. 13 cyt. ustawy, w sposób szczególny uregulował powstanie obowiązku podatkowego dla określonych czynności, w tym dla usług transportowych i spedycyjnych. Stosownie zatem do art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) cytowanej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, zaś stosownie do lit. b) cyt. przepisu - usług spedycyjnych i przeładunkowych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, na zlecenie osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą wykonał usługę transportową w ruchu międzynarodowym dla firmy U. W wyniku uzgodnień pomiędzy Wnioskodawcą a usługodawcą, wystawiono fakturę VAT z dnia 17 kwietnia 2008 r. dla firmy U. Faktura VAT została wykazana przez Wnioskodawcę w rejestrze sprzedaży i w deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień 2008. Firma U. pismem z 23 kwietnia 2008 r. odesłała oryginał faktury, wraz z oświadczeniem, że faktura została wystawiona bezpodstawnie. Wnioskodawca zapłacił „naliczony VAT” w związku z wystawioną fakturą nr wykazaną w deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień 2008. Firma U. odsyłając fakturę VAT nie odliczyła naliczonego podatku VAT. Na tej podstawie Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy jest uprawniony do anulowania faktury VAT z dnia 17 kwietnia 2008 r. i skorygowania deklaracji VAT-7.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca na podstawie otrzymanego zlecenia wykonał usługę transportową w ruchu międzynarodowym na rzecz firmy U., to należy uznać, że przedmiotowa faktura z dnia 17 kwietnia 2008 r. dokumentuje faktycznie wykonaną usługę (tj. zdarzenie gospodarcze, które miało miejsce), dlatego też w sytuacji nieprzyjęcia tej faktury przez kontrahenta, brak jest przesłanek do anulowania tak wystawionej faktury i skorygowania z tego powodu podatku należnego wykazanego w deklaracji VAT-7.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.