Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1477a/12/MS
z 28 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla dostawy gruntu wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego na różnym etapie budowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2012 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla dostawy gruntu wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego na różnym etapie budowy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Jest to konkretnie działalność budowlana w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego, obiektów użyteczności publicznej i obiektów przemysłowych, w oparciu o nowoczesne, przyjazne dla środowiska technologie, zapewniające wysokie walory użytkowe budowanych obiektów. Spółka buduje, między innymi, budynki mieszkalne (w których będą sprzedawane konkretne lokale mieszkalne) oraz domki jednorodzinne. Oczywiście wcześniej w tym celu nabywa grunty. Jedną z lokalizacji sprzedawanych domków jednorodzinnych jest miejscowość R. na terenie gminy Ł.. Zgodnie z założeniami Spółki ma tam powstać całe osiedle domów jednorodzinnych tzw. Z. Budowane domy mają mieć poniżej 300 metrów kwadratowych powierzchni użytkowej. Spółka posiada w stosunku do gruntów pod tymi budowanymi domami prawo własności. Obecnie Spółka jest w trakcie budowy przedmiotowych domów.

Z uwagi na istniejące realia życiowe do Spółki zgłaszają się różni klienci tj. niektórzy chcą kupić domy pobudowane w całości przez Spółkę według jej projektu (oczywiście wraz z odpowiednią częścią przypadającego nań gruntu), inni natomiast są zainteresowani zakupem domu na określonym etapie jego budowy, z zamieram jego dokończenia wedle swojego uznania. W tym ostatnim przypadku zdarzać się będą następujące sytuacje:

1. Spółka sprzedaje kupującemu dom (wraz z odpowiednią częścią przypadającego nań gruntu) w fazie istnienia samych jego fundamentów. W takim wariancie kupujący sam będzie kontynuował budowę domu, aż do jej całkowitego zakończenia.
2. Spółka sprzedaje kupującemu dom (wraz z odpowiednią częścią przypadającego nań gruntu) w fazie pomiędzy istnieniem samych fundamentów a stanem surowym otwartym, zdefiniowanym w pkt 3. W takim wariancie kupujący sam będzie kontynuował budowę domu, aż do jej całkowitego zakończenia.
3. Spółka sprzedaje kupującemu dom (wraz odpowiednią częścią przypadającego nań gruntu) w tzw. stanie surowym otwartym, co oznacza dom, który ma wymurowane ściany nośne oraz kominy, strop nad parterem, schody wewnętrzne oraz wieźbę i pokrycie dachu. Nie ma drzwi, okien i ścianek działowych. W przypadku przerwania budowy na tym etapie drzwi i okna zabezpiecza się deskami lub folią. W takim wariancie kupujący sam będzie kontynuował budowę domu, aż do jej całkowitego zakończenia.
4. Spółka sprzedaje kupującemu dom (wraz odpowiednią częścią przypadającego nań gruntu) w tzw. stanie surowym zamkniętym, co oznacza dom, w którym trzeba już tylko zrobić prace wykończeniowe. W przeciwieństwie do stanu surowego otwartego, taki dom ma zamontowane okna, drzwi zewnętrzne oraz ścianki działowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka sprzedając niedokończone domy opisane w stanie faktycznym, wraz z przypadającymi nań częściami gruntu, będzie miała prawa do stosowania dla takich transakcji stawki VAT 8 % (…)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo do zastosowania do transakcji sprzedaży niedokończonych domów, wraz z przydającymi nań częściami gruntu, stawki VAT 8 %. W ocenie Spółki, najważniejsze jest w tym przypadku ustalenie stawki VAT dla transakcji sprzedaży niedokończonych domów, ponieważ na grunty z tymi domami związane, będzie zawsze ta sama stawka co na domy, bo to wynika wprost z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT. A zatem ustalenie stawki VAT na sprzedaż domu będzie zagadnieniem wstępnym i wiążącym dla ustalenia stawki VAT na grunt z tym domem związany.

Z punktu widzenia przepisów o VAT, sprzedawane domy, mimo, że są w stanie nieukończonym, są jednak domami mieszkalnymi, co skutkuje stawką VAT 8 % (od 1 stycznia 2014 r. 7 %). Wynika to z art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o VAT - bo są to obiekty budownictwa społecznego poniżej 300 metrów kwadratowych powierzchni użytkowej.

To, że można niedokończone domy zaliczyć jednak do budynków mieszkalnych jednorodzinnych (za skutkami VAT wskazanymi powyżej) wynika z ich kwalifikacji na gruncie statystycznym, właśnie jako budynków. W piśmie Głównego Urzędu Statystycznego Departamentu Standardów, Rejestrów i Informatyki z dnia 19 kwietnia 1999 r. (Nr SRI-4-WSK-12-535/99) stwierdzono, że obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany, może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (KOB). Celem Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (KOB) jest zapewnienie jednolitości klasyfikowania i grupowania informacji o obiektach budowlanych dla obsłużenia prac planistycznych, statystycznych, cenotwórczych i badawczych, dotyczących zadań i efektów produkcji budowlano-montażowej. KOB jako wspólny język o obiekt budowlanych ułatwia wymianę informacji między uczestnikami procesu inwestycyjnego na i między różnymi poziomami organizacyjnymi. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku w określonym miejscu zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym jest tym obiektem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych (jeżeli nie zaistniał fakt samowoli budowlanej - wykonania go niezgodnie z zatwierdzonym projektem).

Z powyższego pisma, wydanego wprawdzie na gruncie Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, a nie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, ale z uwagi na argumentację, dalej aktualnego wynika, iż sprzedaż niezakończonego obiektu budowlanego jest w istocie sprzedażą obiektu w określonym stopniu zaawansowania robót, przy czym rodzaj obiektu wynika z zatwierdzonego projektu budowlanego. Sprzedaż zatem niezakończonego domu jednorodzinnego mieszkalnego, którego budowa ma być dalej kontynuowana, stanowi sprzedaż tegoż budynku w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych. Oznacza to, że sprzedaż niezakończonych „obiektów budownictwa mieszkaniowego” w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, czyli np. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których budowa ma być dalej kontynuowana, stanowi sprzedaż tych obiektów w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych, co powoduje, że podlega opodatkowaniu stawką VAT 8% (w zakresie obiektów zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - art. 41 ust. 12 ustawy). Powyższe pismo, jako definiujące metodologię klasyfikowania danych inwestycji budowlanych, już jako budynków w ogóle (budynków na gruncie KOB, a teraz PKOB) ma więc w pełni także zastosowanie do domków jednorodzinnych. Innymi słowy, niezakończony budynek, w przypadku Spółki dom jednorodzinny mieszkaniowy, to jednak budynek ze wszystkimi tego konsekwencjami, w tym przypadku ze stawką VAT 8 %. Według Spółki taki pogląd na sprawę, wyraził również sędzia NSA (Leksykon VAT 2012 wydawnictwo Unimex, str. 516-517).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 powołanej ustawy.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 29 ust. 5 cytowanej ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle powyższych przepisów przy sprzedaży budynków lub budowli grunt, na którym są położone, dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem VAT. Oznacza to, że do dostawy gruntu, na którym posadowiony jest dany obiekt, stosuje się takie same zasady, jakie mają zastosowanie przy dostawie tego obiektu.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Zgodnie zatem z PKOB przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych, będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Wobec powyższego rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) zawiera usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej.

Jednocześnie zgodnie z pismem Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 kwietnia 1999 r. nr SRI-4-WSK-12-535/99 (pismo wydane zostało w okresie funkcjonowania obowiązującej do dnia 31 grudnia 1999 r. Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jednak wyrażone w nim stanowisko, w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia analizowanego zagadnienia, należy uznać za wciąż aktualne), obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

Zatem mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że o ile na wskazanym we wniosku etapie budowy domów mieszkalnych jednorodzinnych obiekty te można zakwalifikować na podstawie odrębnych przepisów Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynki stałego zamieszkania mieszczące się w dziale 11, to ich dostawa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według obniżonej stawki podatku 8%. W przeciwnym wypadku do przedmiotowej dostawy zastosowanie będzie miała stawka podstawowa.

Należy wskazać, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Końcowo informuje się, iż w pozostałej kwestii objętej zapytaniem Wnioskodawcy tj. opodatkowania przedmiotowych czynności po dniu 1 stycznia 2014 r., wydano postanowienie znak: ITPP/443-1477b/12/MS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.