INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j.Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2012r. (data wpływu 16 lipca 2012r.), uzupełnionego pismem z dnia 15 października 2012r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktur VAT dokumentujących nabycie samochodu osobowego, przeznaczonego jako nagroda w ramach organizowanych loterii promocyjnych w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 maja 2004r. do dnia 31 marca 2011r.,

prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktur VAT dokumentujących nabycie samochodu osobowego, przeznaczonego jako nagroda w ramach organizowanych loterii promocyjnych w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r.

prawidłowe - w zakresie obowiązku wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2012r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 października 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktur VAT dokumentujących nabycie samochodu osobowego, przeznaczonego jako nagroda w ramach organizowanych loterii promocyjnych oraz obowiązku wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: Spółką) jest nadawcą ogólnopolskiego programu radiowego. Spółka jest zarejestrowana jako „czynny" podatnik podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności Spółka w celu uatrakcyjnienia swojego programu radiowego i przyciągnięcia jak największej ilości słuchaczy, organizuje działania polegające m.in. na:

• urządzaniu loterii promocyjnych, w rozumieniu ustawy o grach hazardowych,
• organizowaniu konkursów odbywających się na antenie radiowej lub na stronie internetowej, nie podlegające ustawie o grach hazardowych,

zwane dalej łącznie: „Zabawami Promocyjnymi".

Zwycięzcom Zabaw Promocyjnych, zwanych dalej łącznie: „Słuchaczami", Spółka wydaje nagrody/prezenty. Wśród nich są samochody osobowe. Wartość pojedynczego samochodu przekracza kwotę 100 zł czyli nie będą stanowiły prezentów małej wartości. Spółka wydawała samochody osobowe jako nagrody zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed 1 kwietnia 201 lr. jak i po tej dacie, czyli zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 kwietnia 201 lr. przepisami ustawy o podatku od towarów i usług dotyczącymi nieodpłatnego przekazywania towarów. Spółka wydając samochody osobowe jako nagrody opodatkowuje te wydania podatkiem VAT należnym.

Spółka od zakupionych samochodów odlicza VAT naliczony w wysokości 60% nie więcej niż 6.000 zł (do dnia 22 sierpnia 2005r. było to 50% nie więcej niż 5.000 zł). Zakupione samochody osobowe są traktowane jako koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka może odliczać w całości podatek naliczony VAT dokumentujących nabycia samochodów osobowych, które to samochody są następnie wydawane przez Spółkę jako nagrody/prezenty w ramach Zabaw Promocyjnych...
2. Czy Spółka aby odliczać w całości podatek naliczony VAT wynikający z faktur VAT dokumentujących nabycia samochodów, które to samochody osobowe są następnie wydawane jako nagrody/prezenty w ramach Zabaw Promocyjnych musi posiadać wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego jako przedmiot działalności gospodarczej odprzedaż tych samochodów (pojazdów)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabywanie przez Spółkę samochodów osobowych wydawanych następnie jako nagrody/prezenty w ramach Zabaw Promocyjnych Słuchaczom, przysługiwało jej w całości zarówno w okresie od 2004r. do dnia 31.12.2012r. jak również będzie jej przysługiwało począwszy od dnia 1 stycznia 2013r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego, że nabywa samochody osobowe, które następnie wydaje jako nagrody/prezenty w ramach Zabaw Promocyjnych oraz, że jest podatnikiem podatku VAT „czynnym" i prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną VAT.

Mając na uwadze przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług „czynny" oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010r., w art. 3 ust. 1 ustawy z 16 grudnia 20l0r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, obowiązującym w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r., jak również w regulacji mającej obowiązywać od dnia 1 stycznia 2013r. tj. art. 86a ust. 1 ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwota podatku naliczonego, stanowi 60% (50% do dnia 22 sierpnia 2005r.) kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł (5.000 zł do dnia 22 sierpnia 2005r.

Jednakże ta reguła doznaje odstępstw, które zostały wymienione w odpowiednio art. 86 ust. 4 punkt 7 lit. a) ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010r., w art. 3 ust. 2 punkt 7 lit a) ustawy z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, obowiązującym w okresie od dnia 1 stycznia 201lr. do dnia 31 grudnia 2012r. (jak również w regulacji mającej obowiązywać od dnia 1 stycznia 2013r. tj. art. 86a ust. 3 ustawy o VAT).

Z brzmienia tych przepisów wynika, że pełne odliczenie podatku naliczonego od nabytych samochodów osobowych dotyczy tylko takich przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych nabytych przez podatnika samochodów osobowych. Zdaniem Spółki na gruncie ustawy o VAT brak definicji pojęcia „odsprzedaży". Użyty zatem termin "odprzedaż" obejmuje takie rodzaje działalności gospodarczej podatnika, w ramach których nabywane samochody osobowe, są traktowane jako towary handlowe przeznaczone do ich dalszej dostawy, (np. przekazanie w formie nagród stanowiące odpłatną dostawę towarów).

Podobne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w pisemnej Interpretacji indywidualnej z dnia 13 czerwca 2012r. sygn. IPPP3/443-282/12-2/LK. Także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 czerwca 2011r. (I FSK1014/10) uznał, że wykładnia przepisów art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy o VAT (przepis regulujący identyczną sytuacje jak obecnie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit a) ww. ustawy zmieniającej jak i art. 86a ust. 3 ustawy o VAT, który ma obowiązywać od 1 stycznia 2013r.) nie może opierać się wyłącznie na wykładni gramatycznej, z pominięciem wykładni celowościowej i aspektów ekonomicznych. Zdaniem NSA ww. artykuł odnosi się do każdej sytuacji, w której podatnik nabywa samochody osobowe jako towar i następnie zbywa go, niezależnie od formy zbycia.

W związku z powyższym nie jest konieczny z punktu widzenia przepisów podatkowych wpis do Krajowego Rejestru Sądowego jako przedmiot działalności gospodarczej odpowiednich klasyfikacji PKD.

Reasumując Spółka stoi na stanowisku, że nabywając samochody osobowe w celu ich „odsprzedaży", poprzez wydanie w formie nagród, była i będzie uprawniona do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie takich samochodów osobowych, bez względu na fakt zmiany przepisów dotyczących prawa do odliczenia podatku (art. 86 ustawy o VAT), jak również bez względu na fakt zmiany przepisów dotyczących nieodpłatnych wydań towarów (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT).

Prawo to przysługiwało Spółce zarówno do dnia 1 kwietnia 2011r. jak i po zmianie przepisów ustawy o VAT obowiązujących po 1 kwietnia 2011r.

Jak wynika z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach sygnatura IBPP2/443-1107/ASz z dnia 29 grudnia 2011r., w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu do dnia 1 kwietnia 2011r.), przekazanie bez wynagrodzenia towarów należących do przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, na potrzeby reklamy i promocji (a organizowanie konkursów i loterii antenowych jest działaniem promocyjno-reklamowym) nie stanowi dostawy towarów. W konsekwencji tego podatnik nie jest zobowiązany do naliczenia podatku VAT należnego w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, jednocześnie zachowując prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które są następnie przedmiotem nieodpłatnych przekazań.

Stanowisko przedstawione przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach oparte zostało na wyroku NSA z dnia 23 marca 2009r. sygn. akt IFPS 6/08 oraz wyroku WSA w Krakowie z dnia 30 marca 2010r. sygn. akt I SA/Kr 213/10 (wyrok prawomocny).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktur VAT dokumentujących nabycie samochodu osobowego, przeznaczonego jako nagroda w ramach organizowanych loterii promocyjnych w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 maja 2004r. do dnia 31 marca 201lr.,
• prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktur VAT dokumentujących nabycie samochodu osobowego, przeznaczonego jako nagroda w ramach organizowanych loterii promocyjnych w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 201lr.
• prawidłowe - w zakresie obowiązku wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.
  
  

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od dnia 26 sierpnia 2011r. t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Do dnia 31 grudnia 2010r. zasady odliczania podatku od nabycia samochodów regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r., ustawodawca wskazał, iż ograniczenia zawartego w art. 86 ust. 3 nie stosuje się w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą, z dniem 1 stycznia 2011r., ww. przepisy art. 86 ust. 3-7a zostały uchylone. Natomiast dodano w ustawie o VAT m.in. przepis art. 86a ust. 1-10, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010r., dodane w ustawie o VAT przepisy art. 86aust 1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013r.

Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

I tak, w myśl przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 201 1r.) do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei, ust. 2 tegoż przepisu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które maj ą otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą-jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest nadawcą ogólnopolskiego programu radiowego. Spółka jest zarejestrowana jako „czynny" podatnik podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności Spółka w celu uatrakcyjnienia swojego programu radiowego i przyciągnięcia jak największej ilości słuchaczy, organizuje działania polegające m.in. na:

• urządzaniu loterii promocyjnych, w rozumieniu ustawy o grach hazardowych,
• organizowaniu konkursów odbywających się na antenie radiowej lub na stronie internetowej, nie podlegające ustawie o grach hazardowych,

zwane dalej łącznie: „Zabawami Promocyjnymi".

Zwycięzcom Zabaw Promocyjnych, zwanych łącznie: „Słuchaczami", Spółka wydaje nagrody/prezenty. Wśród nich są samochody osobowe. Spółka wydając samochody osobowe jako nagrody opodatkowuje te wydania podatkiem VAT należnym.

Z wniosku wynika, iż Spółka-podatnik VAT, prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną VAT.

W opisie sprawy wskazano, iż Wnioskodawca nabywa samochody osobowe z zamiarem przekazania ich w ramach akcji marketingowych jako nagrody związane z Zabawami Promocyjnymi. Przekazanie nagród Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem należnym.

W związku z przekazaniem przez Wnioskodawcę nagród/prezentów Słuchaczom, niezbędnym jest zwrócenie uwagi na opodatkowanie ww. czynności w oparciu o art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w stanie prawnym obowiązującym zarówno od 1 maja 2004r. do 31 marca 2011r. jak i w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2011r. do chwili wydania niniejszej interpretacji. Konieczność ta związana jest ze zmianą przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 201 1r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przepisu ust. 2 tego artykułu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005r.).

Wykładnia literalna przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT pozwala uznać, że istnieje wyjątek od zasady opodatkowania dostawy towarów, polegający właśnie na tym, że przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem nie stanowi podlegającej opodatkowaniu dostawy.

Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów, których przekazanie wskazane w ust. 2 - czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania - jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

W świetle powyższego w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2011r. należy uznać, iż w sytuacji gdy ma miejsce przekazywanie przez Wnioskodawcę nagród/prezentów w ramach działań mających na celu uatrakcyjnienie swojego programu radiowego i przyciągnięcia jak największej ilości słuchaczy, można mówić o przekazaniu towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów w zakresie opodatkowania czynności wydania nagród/prezentów oraz opisany we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2011r. przekazanie przez Wnioskodawcę bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z jego przedsiębiorstwem (na potrzeby reklamy lub promocji Wnioskodawcy), w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów, a w konsekwencji czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca, nie był zobowiązany do naliczenia podatku VAT należnego w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2011r. z tytułu wydania nagród w postaci samochodów osobowych. Nabycie samochodów osobowych związane było z ich wydaniem nieodpłatnym, które w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 201lr. było czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Co do zasady w przypadku nabycia towarów przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, jednakże w przedmiotowej sprawie należy mieć na uwadze, specyficzny rodzaj towaru, jakim były samochody osobowe. W związku z tym, ze przedmiotem nabycia były samochody osobowe, to prawo do odliczenia doznaje ograniczenia. Kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych regulował przepis art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2010r., gdzie przepis ten stanowił, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł (a do 22 sierpnia 2005r. 50% nie więcej niż 5.000zł). Natomiast od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 marca 2011r. ograniczenie to zawarte było w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. tzw. ustawy zmieniającej.

W przedmiotowej sprawie ograniczenia tego nie znosił przepis art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy o VAT oraz art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy zmieniającej, bowiem przepisy te dotyczyły sytuacji, kiedy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów), a więc odprzedaż w rozumieniu ustawy o VAT, czyli odpłatna dostawa towarów. W przedmiotowej sprawie przepisy art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy o VAT oraz art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy zmieniającej nie znajdą zastosowania, bowiem wydanie towarów tj. samochodów osobowych w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2011r. było czynnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT, a zatem nie może być traktowane jako odprzedaż, o której mowa w ww. przepisach.

W związku z powyższym zastosowanie znajdzie przepis art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, oraz art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej, zgodnie z którymi Wnioskodawcy w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 201 lr. przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 60 % kwoty podatku określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł (a do 22 sierpnia 2005r. 50% nie więcej niż 5.000zł).

Powyższe ograniczenie dotyczy stanu prawnego zarówno od 1 maja 2004r. do 31 grudnia 2010r. jak i stanu prawnego obowiązującego do 31 marca 2011r.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy, iż przysługiwało mu pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego do dnia 31 marca 2011 r. bez względu na zmianę przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Przechodząc z kolei do stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011r. w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania samochodów osobowych jako nagród w ramach Zabaw Promocyjnych, należy wskazać, że w myśl art. 7 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W przedmiotowej sprawie czynność wydania nagród, czyli towarów należących do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jak już wcześniej wskazano jest związana z jego działalnością opodatkowaną prowadzonym przedsiębiorstwem, a zatem przy ich nabyciu Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. W konsekwencji takie nieodpłatne wydanie samochodów w świetle obowiązującego brzmienia od 1 kwietnia 2011r. art. 7 ust. 2 ustawy o VAT jest uznane za czynność odpłatną a tym samym uznana jest za odpłatną dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu w związku z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Czynność wydania towaru Wnioskodawca obowiązany jest do udokumentowania fakturą wewnętrzną. Stanowi o tym przepis art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W konsekwencji, wydanie samochodów osobowych następuje w ramach odpłatnej dostawy towarów, a zatem będziemy mieć do czynienia w tej sytuacji z czynnością opodatkowaną tj. odprzedażą przez podmiot realizujący swoją akcję reklamową (Wnioskodawcę), czynność ta następuje w ramach odrębnej dostawy towarów, która udokumentowana będzie fakturą wewnętrzną. Tym samym wydanie nagród pozostaje w całości związane czynnością opodatkowaną, udokumentowaną fakturą wewnętrzną, co rodzi dla Wnioskodawcy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem w tym stanie prawnym znajdzie zastosowanie przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. znoszący ograniczenie zawarte w art. 3 ust. 1 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż przysługuje mu w całości prawo do odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabywanie przez Spółkę samochodów osobowych wydawanych następnie jako nagrody/prezenty w ramach Zabaw Promocyjnych Słuchaczom, w okresie od dnia 1 kwietnia 2012r., należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy Spółka aby odliczać w całości podatek naliczony VAT z nabycia samochodów osobowych, które następnie będzie przekazywać jako nagrody/prezenty w ramach Zabaw Promocyjnych musi posiadać wpisaną do Krajowego Rejestru Sądowego jako przedmiot działalności gospodarczej odprzedaż tych samochodów.

Zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy o VAT, art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy „przepis nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika." Powyżej wskazane przepisy wskazują, iż przedsiębiorca ma prawo do pełnego odliczania (100%) podatku VAT naliczonego od nabywanych samochodów osobowych, w sytuacji gdy działalność nabywającego samochody osobowe polega na ich dalszej odsprzedaży (a zatem w przypadku traktowania nabywanych samochodów osobowych jako towarów handlowych). Ustawodawca używając pojęcia „odprzedaż stanowi przedmiot działalności podatnika", odnosi się do rzeczywiście wykonywanej działalności, a nie jedynie działalności formalnej tj. tej wykazanej we właściwej ewidencji.

Oznacza to, iż wpis przedmiotu działalności gospodarczej (wg klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego, czy nawet przeważającego, znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od nabywanych samochodów osobowych. Podawany bowiem przy rejestracji podmiotów gospodarczych zakres działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności ma charakter orientacyjny. Ponadto, ewentualny brak danego kodu czynności wg klasyfikacji PKD w umowie spółki i wykonanie jej nie oznacza, że przedsiębiorca wykonuje czynność niezgodną z prawem.

Wskazać należy również, iż ustawodawca nie wymaga, aby działalność polegająca na odprzedaży samochodów osobowych (tj. na handlu samochodami osobowymi) była jedyną działalnością gospodarczą podatnika ani nawet jego działalnością podstawową. Zatem na podstawie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a, art. 3 ust 2 pkt 7 lit. a ustawy zmieniającej, przedsiębiorca może zajmować się sprzedażą samochodów osobowych - traktując takie transakcje jako poboczną działalność tj. dodatkową działalność obok działalności podstawowej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż nie jest konieczny z punktu widzenia przepisów podatkowych wpis do Krajowego Rejestru Sądowego jako przedmiot działalności gospodarczej odpowiednich klasyfikacji PKD, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego -stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo należy zauważyć, iż z podmiotowego punktu widzenia walor prawny wydanej interpretacji indywidualnej jest taki, że interpretacja rodzi skutki prawne jedynie w odniesieniu do wnioskodawcy i wyłącznie do przedstawionego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Nie można zatem powoływać się w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub skarbowej, postępowania sądowoadministracyjnego na interpretację indywidualną która została wydana innemu wnioskodawcy, chociaż w identycznej sprawie.

Ponadto w odniesieniu do powołanych orzeczeń należy podkreślić, że Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Zatem trudno jest określić w jakim stopniu sprawy będąca przedmiotem autonomicznych rozstrzygnięć sądów, które powołała Spółka, mogą odzwierciedlać sytuację przedstawioną przez niego we wniosku o wydanie, co należy podkreślić, indywidualnej interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r. została zawarta w odrębnym postanowieniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.