Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1198/12-2/AP
z 7 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu 14 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udostępnienia lokalu na potrzeby siedziby spółki cywilnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udostępnienia lokalu na potrzeby siedziby spółki cywilnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku działalności, jaką Wnioskodawca prowadzi w formie spółki cywilnej, obecne prawo mówi, że Wnioskodawca otrzymuje świadczenie w naturze domniemanego korzystania z siedziby spółki. Takie domniemane świadczenie w Jego przypadku skrupulatnie zalicza buchalterka do przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Wnioskodawca uważa, że nie otrzymuje żadnego świadczenia z tego tytułu, że siedziba „oficjalna” spółki mieści się w lokalu wspólnika, a nie Wnioskodawcy. Wnioskodawca uważa, iż stosowanie do Niego, jak to ma obecnie miejsce, w tej sytuacji wyżej powołanego przypisu za niesprawiedliwe i krzywdzące.

Toteż w lokalu Wnioskodawcy spółka ma dodatkowe miejsce działalności, gdzie osobno Wnioskodawca pracuje dla spółki.

Spółka nie zawierała z nikim umowy użyczenia lokalu. Lokal będący siedzibą spółki jest własnością wspólnika Wnioskodawcy i jako taki spełnia li tylko prawny wymóg podania siedziby.

W rzeczywistości natomiast żaden ze wspólników nie przyjmuje klientów w lokalu, w którym prowadzi działalność osobno.

Ponadto, niestety obecne prawo w tymże kontekście nie uwzględnia możliwości prowadzenia działalności w dobie technologii Internetu, jak i nie uwzględnia zbędności użyczania lokalu w celu prowadzenia działalności, ponieważ lokal ani nie jest do końca potrzebny do nawiązywania kontaktów z klientami, ani do świadczenia usług przez Internet.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku każdego rodzaju działalności w formie spółki cywilnej wspólnik, u którego nie mieści się siedziba spółki, otrzymuje świadczenie w naturze w postaci domniemanego korzystania z siedziby spółki, nawet jeśli nie korzysta z tej siedziby ani nie jest siedziba ta potrzebna w spółce do prowadzenia działalności?
2. Czy takie domniemane świadczenie powinno w przypadku Wnioskodawcy być zaliczane do przychodu podlegającego opodatkowaniu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności (74.30.Z - działalność związana z tłumaczeniami i 85.59 B - pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane), w której kontakt z kontrahentami (usługobiorcami) odbywa się drogą internetową i przy użyciu poczty elektronicznej lub w siedzibie klienta; siedziba spółki jest jedynie spełnieniem wymogów formalnych (rejestracyjnych), a w rzeczywistości nie odgrywa żadnej roli w prowadzonej działalności.

W związku z powyższym domniemanie przychodu po stronie wspólnika, u którego nie mieści się siedziba spółki, jest czysto fikcyjne. Nie można bowiem twierdzić, że wspólnik, u którego nie mieści się siedziba, otrzymuje cokolwiek w naturze, bo on tej siedziby nie potrzebuje i mógłby prowadzić ww. działalność równie dobrze bez niej.

Jak wiadomo, usługi prowadzone przez Internet nie są umiejscowione i można je świadczyć z dowolnego miejsca na ziemi. Wspólnik ten nie korzysta z siedziby spółki.

Wnioskodawca nadmienia, że zgodnie z wpisem do rejestru podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, wspólnicy spotykają się na przemian w swoich lokalach, gdzie na co dzień pracują i z których w równym stopniu kontaktują się ze swoimi usługobiorcami drogą elektroniczną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 cyt. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej. Siedziba spółki mieści się w lokalu będącym własnością wspólnika, a nie Wnioskodawcy. W związku z tym powstała wątpliwość, czy po stronie Zainteresowanego powstaje przychód z tytułu udostępniania przez wspólnika lokalu na potrzeby siedziby spółki.

W odniesieniu do powyższego wskazać należy, że w świetle ustawy o podatku dochodowym spółka cywilna nie jest podatnikiem tego podatku lecz osoby fizyczne będące wspólnikami tej spółki.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zauważyć należy, że w myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast w myśl art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b cyt. ustawy).

Należy zatem zauważyć, że w przypadku udostępnienia lokalu na rzecz spółki cywilnej przez jednego z jej wspólników, będącego właścicielem tego lokalu, u drugiego wspólnika - Wnioskodawcy - występuje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia z uwagi na korzystanie przez spółkę cywilną z ww. lokalu na potrzeby jej siedziby.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika bowiem, że lokal, będący własnością jednego ze wspólników spółki, został udostępniony spółce cywilnej na potrzeby jej siedziby. Tym samym, lokal ten został udostępniony Wnioskodawcy, będącemu wspólnikiem tejże spółki. W przedmiotowej sprawie po stronie Zainteresowanego powstaje zatem nieodpłatne świadczenie, bowiem jako wspólnikowi spółki przysługuje mu prawo do korzystania z lokalu przeznaczonego na jej siedzibę, udostępnionego przez wspólnika będącego jego właścicielem. Ww. świadczenie stanowi dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, który należy ustalić proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku spółki. Zauważyć bowiem należy, że z uwagi na fakt, iż spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego osób fizycznych lecz wspólnicy tej spółki, a także z uwagi na treść art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ten należy przypisać Wnioskodawcy proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku spółki.

W związku z powyższym wskazać należy, że udostępnienie przez jednego ze wspólników spółki cywilnej lokalu na potrzeby siedziby tej spółki skutkuje powstaniem po stronie Wnioskodawcy, będącego wspólnikiem tej spółki, przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej z tytułu nieodpłatnych świadczeń, który należy ustalić proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku spółki.

Końcowo tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem ww. Organ wydaje interpretacje prawa podatkowego wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

Tut. Organ zauważa, iż pierwsze z zadanych we wniosku pytań jest ogólne i nie dotyczy indywidualnej sprawy Wnioskodawcy. Natomiast przedmiotem interpretacji indywidualnej mogą być wyłącznie skutki podatkowe zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego w indywidualnej sprawie zainteresowanego.

W konsekwencji, tut. Organ wydając przedmiotową interpretację, z uwagi na treść art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, odniósł się tylko do skutków podatkowych udostępnienia lokalu na potrzeby siedziby spółki cywilnej zaistniałych po stronie Wnioskodawcy. Zatem przedmiotem niniejszej interpretacji są wyłącznie skutki podatkowe zaistniałego stanu faktycznego w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, a nie skutki podatkowe dla wszystkich wspólników spółek związane z otrzymywaniem świadczenia w naturze w postaci domniemanego korzystania z siedziby spółki, nawet jeśli nie korzysta z tej siedziby ani siedziba ta nie jest potrzebna w spółce do prowadzenia działalności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.