INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2012r. (data wpływu 9 maja 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania próbek – jest prawidłowe;
• uznania przekazywanych nieodpłatnie wyrobów gotowych za prezenty o małej wartości – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania wyrobów gotowych na cele degustacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prawa handlowego, prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest produkcja wyrobów z mięsa oraz sprzedaż mięsa i wyrobów z mięsa. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym i wykonuje w całości czynności opodatkowane VAT.

W celu utrzymania dotychczasowych odbiorców i pozyskiwania nowych klientów, a także zwiększenia wielkości sprzedaży i poszerzenia asortymentu sprzedaży zakład podejmuje szereg powszechnie stosowanych w branży mięsnej działań o charakterze promocyjnym, które są skierowane do aktualnych i przyszłych nabywców wyrobów. W tym celu Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie swoje wyroby takie jak: wędliny, kiełbasy i produkty garmażeryjne na cele degustacji. Degustacje wyrobów pod marką Wnioskodawcy są organizowane przez grupy degustacyjne w skład, których wchodzą pracownicy zakładu, oraz wynajęte osoby z zewnątrz. Degustacje wyrobów odbywają się w punktach sprzedaży należących do klientów, w szczególności w sklepach mięsnych i sporadycznie w hurtowniach kontrahentów, oraz w sklepach własnych. Ilość i rodzaj wyrobów jaka jest przekazywana na cele degustacji uzależniona jest od liczby potencjalnych klientów w danej placówce handlowej, od zrealizowanej dotychczas wielkości zakupów wyrobów przez kontrahenta, który udostępnia swój punkt na cele degustacji, a także od sezonu np. w okresie letnim promocją objęte są produkty przeznaczone na grill, oraz rodzaju aktualnie promowanych wyrobów w szczególności wprowadzanych na rynek jako nowości. Każda ilość wyrobów pobrana przez pracownika przeprowadzającego degustację udokumentowana jest wnioskiem promocyjnym, poleceniem wydania wyrobów na reklamę i degustację zatwierdzonym przez Dyrektora, WZ dowodem wydania z magazynu, fakturą wewnętrzną wydania towarów na reklamę - degustacje. Po przeprowadzeniu degustacji sporządza się protokół z degustacji i prezentacji i oceny wyrobów Wnioskodawcy z miejsca jej przeprowadzenia. Protokół ten zawiera także wynik degustacji. Wydane produkty na cele degustacji nie są i nie mogą być odsprzedawane przez pracowników. Faktyczne przeprowadzenie degustacji jest odzwierciedlone w protokole przeprowadzenia degustacji, który stanowi jednocześnie rozliczenie pracownika z pobranych wyrobów na ten cel. Podczas prowadzonych degustacji prezentowany jest producent wyrobów, jego nazwa i logo, a sama degustacja polega na zachęcaniu klientów do spróbowania wyrobów gotowych, które są udostępniane w małych porcjach tzw. „jednego kęsa”. Jednorazowa dostawa na cele degustacji może obejmować od kilku do kilkudziesięciu kilogramów wyrobów gotowych, w zależności od promowanego wyrobu, i miejsca w którym przeprowadza się degustację. W przypadku wydania wyrobów na potrzeby degustacji u odbiorcy posiadającego wiele punktów sprzedaży wystawia się jedną fakturę wewnętrzną dokumentującą takie wydanie, tak że wartość takiego wydania może wynieść nawet 5000 zł - kilka przypadków w miesiącu dla dużych odbiorców. Jednak w stosunku do ilości punktów, w których przeprowadza się degustację, lub wielkości placówki handlowej - hipermarket - wartość przekazanych wyrobów rozkłada się na znaczącą ilość osób uczestniczących w takiej degustacji.

Nieodpłatne przekazania towarów i świadczenia usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. Z powodu tej naczelnej zasady, dotychczas nieodpłatne przekazania towarów na cele degustacji były rozpoznawane w przedsiębiorstwie jako czynności opodatkowane podatkiem VAT, ponieważ Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu surowców do produkcji. Wnioskodawca wystawia faktury wewnętrzne, w których wykazuje należny podatek od towarów i usług. W wyniku szczegółowej analizy przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, nieodpłatne przekazanie klientowi niewielkiej ilości towaru, w celu ewentualnego zakupu tego towaru stanowi przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.) i nie podlega opodatkowaniu VAT stosownie do art. 7 ust. 3 tej ustawy. Każda przekazywana próbka dla osób uczestniczących w degustacji spełnia jednocześnie wymóg ustawowy prezentów, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy, ponieważ jednostkowy koszt wytworzenia w momencie przekazania nie przekracza 10 zł, mimo, że wyroby wydawane z magazynu na potrzeby degustacji są w opakowaniach zbiorczych po kilka kg. Wyroby z opakowania zbiorczego dzieli się na małe porcje przeznaczone do spożycia dla osób uczestniczących w degustacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów art. 7 ust. 3, ust. 4 pkt 2, ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.) nieodpłatne przekazanie wyrobów gotowych; wędlin, kiełbas i wyrobów garmażeryjnych na cele degustacji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i czy zakład nie będzie zobowiązany do naliczania podatku należnego stosownie do art. 7 ust. 2 tej ustawy...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy zapisano, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przepis art. 7 ust. 4 ustawy stanowi, że przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł; jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Z kolei przez próbki, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, ze opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z treści przytoczonych przepisów wynika również, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno - reklamowych próbek umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie od opodatkowania w oparciu o art. 7 ust 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

W celu utrzymania dotychczasowych odbiorców i pozyskiwania nowych klientów, a także zwiększenia wolumenu sprzedaży zakład podejmuje standardowe, powszechnie stosowane w branży mięsnej działania o charakterze promocyjnym, które są skierowane do aktualnych i przyszłych nabywców wyrobów. W ocenie Wnioskodawcy porcje, tzw. „jednego kęsa” przekazywane nieodpłatnie na degustacji stanowią próbkę w rozumieniu art. 7 ust 7 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy i opis sprawy stwierdzić należy, iż przekazanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnie niewielkiej ilości wyrobów gotowych tzw. „jeden kęs” klientom Spółki w celu przedstawienia asortymentu, umożliwiających zapoznanie potencjalnych klientów z produktami Spółki, poprzez poznanie jakości i walorów smakowych wyrobów Spółki, co prowadzi do zdobycia nowych nabywców, zwiększenia wolumenu sprzedaży spełniać będzie definicję próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy. Podkreślić należy, iż przekazana ilość oraz wartość przedmiotowych produktów nie wskazują na działanie mające charakter handlowy. Ponadto, przekazane produkty w pełni reprezentują określony rodzaj lub kategorię towaru i zachowują skład oraz wszelkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne, chemiczne lub biologiczne towaru. Jak również nieodpłatne przekazanie wyrobów Wnioskodawcy nie ma na celu przysporzenia po stronie obdarowanego, lecz przekonania go do danych produktów, tak aby zechciał on je nabywać.

W konsekwencji powyższego, nieodpłatne przekazanie przedmiotowych wyrobów wydawanych na cele degustacji spełniających definicje próbki, zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 7 ust. 3 ustawy. Jednocześnie ta sama przekazywana ilość wyrobu własnego spełnia wymogi prezentu o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 pkt 2 bowiem przekazywany w ramach degustacji kawałek (kęs) wyrobu ma wartość w zależności od ceny 1 kg wyrobu kilka zł. Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania wyrobów gotowych: wędlin, kiełbas, wyrobów garmażeryjnych na cele degustacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe - w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania próbek;
• nieprawidłowe – w zakresie uznania przekazywanych nieodpłatnie wyrobów gotowych za prezenty o małej wartości.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej zwana „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przez próbki, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z treści przytoczonych przepisów wynika również, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno-reklamowych próbek, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć – ze względu na swoją ilość lub wartość – jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie od opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest produkcja wyrobów z mięsa, sprzedaż mięsa i wyrobów z mięsa. W celu utrzymania dotychczasowych odbiorców i pozyskiwania nowych klientów, a także zwiększenia wielkości sprzedaży i poszerzenia asortymentu sprzedaży zakład podejmuje szereg powszechnie stosowanych w branży mięsnej działań o charakterze promocyjnym, które są skierowane do aktualnych i przyszłych nabywców wyrobów. W tym celu Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie swoje wyroby takie jak: wędliny, kiełbasy i produkty garmażeryjne na cele degustacji. Degustacje wyrobów pod marką Wnioskodawcy są organizowane przez grupy degustacyjne w skład, których wchodzą pracownicy zakładu, oraz wynajęte osoby z zewnątrz. Degustacje wyrobów odbywają się w punktach sprzedaży należących do klientów, w szczególności w sklepach mięsnych i sporadycznie w hurtowniach kontrahentów, oraz w sklepach własnych. Ilość i rodzaj wyrobów jaka jest przekazywana na cele degustacji uzależniona jest od liczby potencjalnych klientów w danej placówce handlowej, od zrealizowanej dotychczas wielkości zakupów wyrobów przez kontrahenta, który udostępnia swój punkt na cele degustacji, a także od sezonu np. w okresie letnim promocją objęte są produkty przeznaczone na grill, oraz rodzaju aktualnie promowanych wyrobów w szczególności wprowadzanych na rynek jako nowości. Każda ilość wyrobów pobrana przez pracownika przeprowadzającego degustację udokumentowana jest wnioskiem promocyjnym, poleceniem wydania wyrobów na reklamę i degustację zatwierdzonym przez Dyrektora, WZ dowodem wydania z magazynu, fakturą wewnętrzną wydania towarów na reklamę - degustację. Po przeprowadzeniu degustacji sporządza się protokół z degustacji i prezentacji i oceny wyrobów Wnioskodawcy z miejsca jej przeprowadzenia. Protokół ten zawiera także wynik degustacji. Wydane produkty na cele degustacji nie są i nie mogą być odsprzedawane przez pracowników. Faktyczne przeprowadzenie degustacji jest odzwierciedlone w protokole przeprowadzenia degustacji, który stanowi jednocześnie rozliczenie pracownika z pobranych wyrobów na ten cel. Podczas prowadzonych degustacji prezentowany jest producent wyrobów, jego nazwa i logo, a sama degustacja polega na zachęcaniu klientów do spróbowania wyrobów gotowych, które są udostępniane w małych porcjach tzw. „jednego kęsa”. Jednorazowa dostawa na cele degustacji może obejmować od kilku do kilkudziesięciu kilogramów wyrobów gotowych, w zależności od promowanego wyrobu, i miejsca w którym przeprowadza się degustację. W przypadku wydania wyrobów na potrzeby degustacji u odbiorcy posiadającego wiele punktów sprzedaży wystawia się jedną fakturę wewnętrzną dokumentującą takie wydanie, tak że wartość takiego wydania może wynieść nawet 5000 zł - kilka przypadków w miesiącu dla dużych odbiorców. Jednak w stosunku do ilości punktów, w których przeprowadza się degustację, lub wielkości placówki handlowej - hipermarket - wartość przekazanych wyrobów rozkłada się na znaczącą ilość osób uczestniczących w takiej degustacji.

Mając na uwadze powyższe przepisy i opis sprawy stwierdzić należy, iż przekazanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnie niewielkiej ilości wyrobów gotowych tzw. „jeden kęs” klientom Spółki w celu przedstawienia asortymentu, umożliwiających zapoznanie potencjalnych klientów z produktami Spółki, poprzez poznanie jakości i walorów smakowych wyrobów Spółki co prowadzi do zdobycia nowych nabywców, zwiększenia wielkości sprzedaży spełniać będzie definicję próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Podkreślić należy, iż przekazana ilość oraz wartość przedmiotowych produktów nie wskazują na działanie mające charakter handlowy. Ponadto, przekazane produkty w pełni reprezentują określony rodzaj lub kategorię towaru i zachowują skład oraz wszelkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne, chemiczne lub biologiczne towaru. Jak również nieodpłatne przekazanie wyrobów Wnioskodawcy nie ma na celu przysporzenia po stronie obdarowanego, lecz przekonania go do danych produktów, tak aby zechciał on je nabywać.

W konsekwencji powyższego, nieodpłatne przekazanie przedmiotowych wyrobów wydawanych na cele degustacji spełniających definicję próbki, zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania wyrobów gotowych: wędlin, kiełbas, wyrobów garmażeryjnych na cele degustacji.

Natomiast za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że przekazywane nieodpłatnie małe ilości produktów Spółki spełniają definicję prezentu małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT. Zgodnie z tym artykułem przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł; jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii

Ustawodawca wprowadzając wyjątki od opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w sposób wyłączny określił prezenty o małej wartości oraz próbki przypisując im odpowiednie definicje uregulowane w art. 7 ustawy o VAT. W ocenie tut. Organu podatkowego trudno zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że przekazywany na cele degustacji „jeden kęs” produktu Spółki stanowi prezent o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, bowiem jak zostało wskazane powyżej niewielka porcja produktu Spółki spełnia definicję próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, a więc jest niewielką ilością towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów zachowująca skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, chemiczne lub biologiczne towaru. Aby dany produkt uznać za prezent o małej wartości, oprócz spełnienia wymogów związanych z ceną nabycia lub wytworzenia, musi spełniać definicję towaru, określonego w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, który byłby przekazywany zindywidualizowanemu odbiorcy przynoszącemu mu określoną korzyść związaną z jego nabyciem.

W ocenie tut. Organu podatkowego przekazywane próbki produktów Spółki nie są prezentami o małej wartości, bowiem nie można ich uznać za towary (są jedynie niewielką częścią towaru), które co prawda są przekazywane dla klientów Spółki, ale przekazanie to związane jest ze zużyciem (skonsumowaniem) produktu, które następuje bezpośrednio po przekazaniu – brak jest zatem korzyści, jakie mógłby uzyskać potencjalny klient związany z nabyciem takiego produktu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać w części za prawidłowe w odniesieniu do uznania towarów przekazywanych na cele degustacji za próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, a w części za nieprawidłowe w odniesieniu do uznania tych towarów za prezenty o małej wartości zdefiniowane w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.