Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-60/13-4/MP
z 29 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16.01.2013 r. (data wpływu 28.01.2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 16.04.2013 r. (data nadania 19.04.2013 r., data wpływu 22.04.2013 r.), na wezwanie z dnia 12.04.2013 r. Nr IPPB4/415-60/13-2/MP (data nadania 12.04.2013 r., data odbioru 15.04.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzeń na podstawie umów zlecenia osobom wykonującym czynności za granicą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.01.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzeń na podstawie umów zlecenia osobom wykonującym czynności za granicą.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 12.04.2013 r. Nr IPPB4/415-60/13-2/MP (data nadania 12.04.2013 r., data odbioru 15.04.2013 r.), tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 16.04.2013 r. (data nadania 19.04.2013 r., data wpływu 22.04.2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawiera z osobami fizycznymi (rezydentami polskimi) umowy zlecenia. W ramach zawartych umów zlecenia zleceniobiorcy wykonują następujące czynności:

1. w zakresie animacji (happy events) wykonywane przez tzw. animatorów – zleceniobiorcy od pierwszego dnia obowiązywania umowy wysyłani są do wykonywania tego zlecenia za granicę Polski - zarówno do krajów UE, jak i do krajów spoza UE (Hiszpania, Bułgaria, Turcja, Grecja, Maroko, Tunezja, Chorwacja). Zlecane są im czynności polegające na animacji czasu wolnego dla klientów Spółki przebywających na wakacjach. Zleceniobiorcy mają wpisane w umowie miejsce jej świadczenia (konkretny hotel). Co do zasady okres, na jaki zawierana jest umowa zlecenia wynosi do 3 miesięcy.
   
2. wykonywane przez tzw. rezydentów - czynności te polegają na organizacji zwiedzania danego regionu kraju, w którym przebywają turyści (jest to różnica pomiędzy rezydentami a animatorami). Umowy zawierane są - co do zasady - na okres od 3 do 6 miesięcy.
   
   

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, iż osoby wykonujące czynności na rzecz Wnioskodawcy, na podstawie zawartych umów zlecenia nie dysponują we wskazanych krajach stałymi placówkami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaty wynagrodzenia zleceniobiorcom na podstawie art. 41 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.?
   
2. Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (podatku dochodowego od osób fizycznych) z tytułu wypłaty wynagrodzenia zleceniobiorcom zgodnie z przepisami podatkowymi obowiązującymi w państwie (innym niż Polska), w którym Zleceniobiorca (tzw. animator lub tzw. rezydent) wykonuje czynności na podstawie umowy zlecenia?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 1 i ust. 1a ustawy (pyt. Nr 1). Natomiast w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzeń zleceniobiorcom zgodnie z przepisami podatkowymi obowiązującymi w państwie (innym niż Polska) (pyt. Nr 2), zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie zaś do art. 4a, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b tej ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W opinii Wnioskodawcy, wynagrodzenie otrzymane z tytułu umowy zlecenia stanowi przychód zleceniobiorcy z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

Na podstawie tego przepisu, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością.
   
   

Wyjątkiem są przychody uzyskiwane na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychody uzyskiwane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze.

Zasady obliczania i pobierania zaliczki na podatek od wynagrodzenia z umowy zlecenia określa art. 41 ust. 1 powołanej ustawy. Zgodnie z nim, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. l, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1 obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. la ustawy).

Zgodnie natomiast z ust. 2 tego artykułu, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W tym celu przychód z tytułu umowy zlecenia płatnik pomniejsza o:

• koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% lub 50% uzyskanego przychodu, jeżeli przedmiotem zawartej umowy jest czynność stanowiąca przedmiot prawa autorskiego (koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód) oraz o
  
• potrącone przez siebie w danym miesiącu składki na ubezpieczenia społeczne (o ile zleceniobiorca takim ubezpieczeniom podlega).
  
  

Następnie od ustalonej w ten sposób kwoty płatnik oblicza zaliczkę na podatek według najniższej stawki określonej w obowiązującej skali podatkowej, tj. według 18% stawki (chyba że zleceniobiorca wystąpi z wnioskiem do płatnika o pobieranie zaliczki według 32% stawki).

Tak obliczoną zaliczkę płatnik zmniejsza o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej ze środków podatnika (o ile zleceniobiorca podlega temu ubezpieczeniu). Przy czym odliczana składka zdrowotna nie może przekroczyć 7,75% podstawy jej wymiaru.

Wnioskodawca wskazał, iż zleceniobiorcy są rezydentami polskimi, podlegają więc w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów).

Zdaniem Wnioskodawcy, jako płatnik obowiązany jest pobrać - dokonując wypłaty wynagrodzenia zleceniobiorcom - zaliczkę na podatek zgodnie z art. 41 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
   
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawiera z osobami fizycznymi (rezydentami polskimi) umowy zlecenia, w ramach których wykonują oni czynności tzw. animatorów i rezydentów, zarówno w krajach UE, jak i w krajów spoza UE (Hiszpania, Bułgaria, Turcja, Grecja, Maroko, Tunezja, Chorwacja). Co do zasady okres, na jaki zawierana jest umowa zlecenia wynosi: dla animatorów - do 3 miesięcy, natomiast dla rezydentów - na okres od 3 do 6 miesięcy. Wnioskodawca poinformował, iż osoby wykonujące czynności na rzecz Wnioskodawcy, na podstawie zawartych umów zlecenia nie dysponują we wskazanych krajach stałymi placówkami.

Wobec powyższego w sprawie będą miały zastosowanie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte między Polską i odpowiednio Hiszpanią, Bułgarią, Turcją, Grecją, Maroko, Tunezją i Chorwacją, a dokładnie ich postanowienia dotyczące tzw. wolnych zawodów.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie w dniu 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17 poz. 127), dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej samodzielnej działalności podobnego rodzaju, będą opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że dla wykonywania swojej działalności w drugim Umawiającym się Państwie dysponuje ona zwykle stałą placówką. Jeżeli rozporządza ona taką stałą placówką, wówczas dochody mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane tej stałej placówce.

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 1 i 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 11.04.1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 137, poz. 679), dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnych charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Dochód taki będzie zwolniony z opodatkowania w drugim Umawiającym się Państwie, z wyłączeniem przypadku określonego w ustępie 2 tego artykułu, który stanowi, że dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z wykonywania wolnego zawodu lub z innej działalności o charakterze samodzielnym w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany w tym drugim Państwie, jeżeli ta osoba przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie, niezależnie od posiadania przez nią stałej placówki w tym drugim Państwie.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tureckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 3 listopada 1993 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 11, poz. 58) dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże taki dochód może być opodatkowany również w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli taka działalność zawodowa jest wykonywana w tym drugim Państwie i jeżeli:

1. osoba posiada w tym drugim Umawiającym się Państwie stałą placówkę dla wykonywania tych usług lub działalności albo
   
2. przebywa ona w tym drugim Państwie w celu wykonywania zawodu lub działalności łącznie przez 183 dni lub więcej w każdorazowym dwunastomiesięcznym okresie.
   
   

W takich okolicznościach tylko ten dochód, który można przypisać placówce lub który pochodzi z pracy zawodowej albo działalności wykonywanej w czasie jej obecności w tym drugim Państwie, może być, w zależności od konkretnej sytuacji, opodatkowany w tym drugim Państwie.

W myśl art. 14 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Atenach z dnia 20 listopada 1987 r. (Dz. U. 1991 r., Nr 120, poz. 524), dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej samodzielnej działalności podobnego rodzaju, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że dla wykonywania swojej działalności w drugim Umawiającym się Państwie dysponuje ona zwykle stałą placówką. Jeżeli dysponuje ona stałą placówką, to dochody mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, jednak tylko w takiej wysokości, która może być przypisana tej stałej placówce.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Rabacie dnia 24 października 1994 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 529), dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo innej podobnej działalności, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże taki dochód może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie w następujących przypadkach:

1. jeżeli w celu wykonywania działalności osoba posiada w drugim Umawiającym się Państwie stałą placówkę, lecz wyłącznie w takim zakresie, w jakim dochód może być przypisany takiej placówce, lub
   
2. jeżeli wykonuje ona działalność w drugim Państwie w okresie lub w okresach, włączając normalne przerwy robocze, przekraczających łącznie 183 dni w ciągu 365 dni, od jej pierwszego przyjazdu do tego drugiego Państwa.
   
   

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tunezyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Tunisie dnia 29 czerwca 1993 r. ( Dz. U. z 1994 r. Nr 78 poz. 357), dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże taki dochód podlega opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie w następujących wypadkach:

1. jeżeli osoba dysponuje stale w drugim Umawiającym się Państwie stałą placówką w celu wykonywania jej działalności; w takim wypadku opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie podlega tylko ta część dochodu, którą można przypisać takiej stałej placówce, albo
   
2. jeżeli osoba przebywa w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy wynoszące lub przekraczające 183 dni w ciągu danego roku podatkowego.
   
   

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republika Chorwacji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 19 października 1994 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 78, poz. 370), dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, z wyjątkiem następujących przypadków, gdy taki dochód może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie:

1. osoba dla wykonywania swojej działalności posiada zwykle stałą placówkę w drugim Umawiającym się Państwie; w takim przypadku dochód może być opodatkowany w tym drugim Państwie, lecz tylko w takim zakresie, w jakim dochód może być przypisany tej stałej placówce; lub
   
2. osoba przebywa w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w danym roku kalendarzowym; w takim przypadku opodatkowany w danym Państwie może być tylko dochód w nim osiągnięty.
   
   

Z treści wyżej przytoczonego przepisów wynika, iż dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, jeżeli osoba ta nie dysponuje zwykle stałą placówką w ww. państwach dla wykonywania swej działalności, bądź też pobyt tych osób odpowiednio w Bułgarii i Turcji nie przekroczy łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie, w Maroko nie przekroczy łącznie 183 dni w ciągu 365 dni, od ich pierwszego przyjazdu do Maroko, w Tunezji nie przekroczy 183 dni w ciągu danego roku podatkowego oraz w Chorwacji nie przekroczy łącznie 183 dni w danym roku kalendarzowym.

W takim przypadku wynagrodzenie tych osób podlega opodatkowaniu tylko w Polsce zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, mając powyższe na uwadze, w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostały wymienione rodzaje źródeł przychodów. Zgodnie z tym przepisem źródłami przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście (pkt 2).

W myśl art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a powoływanej ustawy).

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Natomiast stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 42 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż na Wnioskodawcy, jako płatniku ciąży obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu dochodów uzyskanych przez osoby fizyczne z tytułu zawartych umów zlecenia, za zadania realizowane we wskazanych krajach w sposób oraz w terminach wskazanych w przepisach cytowanych powyżej z uwzględnieniem zapisów odpowiednich umów i konwencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.