Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-75/13-4/SJ
z 11 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy reprezentowanego przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2013 r. (data wpływu 29 stycznia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2013 r. (data wpływu 28 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi budowlanej polegającej na osuszaniu budynków – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi budowlanej polegającej na osuszaniu budynków. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 28 marca 2013 r. poprzez sformułowanie pytania, przedstawienie własnego stanowiska w zakresie zadanego pytania oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wykonuje usługi budowlane polegające na osuszaniu budynków obejmujące wyprowadzenie z przegród budowlanych wilgoci kapilarnej oraz zabezpieczenie murów przed ich ponownym zawilgoceniem. Są to usługi w zakresie robót konserwacyjnych, czyli roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont, gdzie materiały użyte do wykonania usług nie przekraczają 50% wartości usługi.

Bardzo często Zainteresowany wykonując swoje usługi musi składać oferty na sprzedaż swoich usług. Stosując przepisy prawa zawsze zwraca uwagę, czy w budynku znajdują się lokale objęte społecznym programem mieszkaniowym i inne nieobjęte oraz lokale użytkowe. Inne firmy przyjmują, że jak usługa wykonana jest na budynku mieszkaniowym PKOB 1110 to do całości mają prawo stosowania stawki preferencyjnej 8%, gdyż usługa dotyczy całego obiektu, tj. wszystkich jego elementów konstrukcyjnych nie dających się jednoznacznie wydzielić, np. strop pomieszczeń użytkowych jest jednocześnie podłogą powierzchni mieszkalnych. Czy rzeczywiście tak jest? Jeżeli tak, to w jakim przypadku stosować podział na stawkę podstawową i stawkę obniżoną, czy dotyczy to tylko sytuacji, gdy wykonywana jest usługa na budynku niemieszkalnym, w którym znajdują się lokale mieszkalne? Czy Zainteresowany ma prawo nie wyłączać ze stawki obniżonej lokali użytkowych znajdujących się w budynku mieszkalnym?

Jak wskazał Wnioskodawca, przyjmuje on zlecenie na osuszanie budynku, bada sytuację prawną budynku i ma taką sytuację – obiekt budowlany nie spełnia wymogów aby zaliczyć go do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – 60% mieszkań jest powyżej 150 m², są dwa lokale użytkowe, które stanowią 10% i pozostałe to lokale mieszkalne zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Przedmiotowa usługa osuszania budynków dotyczy całego budynku jako całości i jest wykonana dla Wspólnoty Mieszkaniowej. Usługa jest wykonywana i w ramach remontu i czasami modernizacji, a czasami termomodernizacji. Zdarza się że jest wykonywana jako roboty konserwacyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonując usługi na budynkach mieszkalnych zakwalifikowanych do PKOB 11 Zainteresowany ma zawsze prawo do stosowania stawki obniżonej 8% bez względu na powierzchnię lokali mieszkalnych i niemieszkalnych w tych budynkach?

Zdaniem Wnioskodawcy, do tej pory stosując przepisy prawa zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług – art. 2 pkt 12, art. 41 ust. 12, art. 41 ust. 12c i rozporządzeniem z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – § 7 ust. 1 pkt 2, § 7 ust. 1 pkt 3, § 7 ust. 2, § 7 ust. 3, § 7 ust. 7 pkt 1 Zainteresowany stosował takie rozwiązania.

Badał, czy budynek spełniał definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym czyli:

• budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB 11 lub lokale w takich budynkach z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz
• lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.
  
  

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
  
  

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej odpowiednio dla domów jednorodzinnych limity 300 m² oraz limit 150 m² dla lokali mieszkalnych – 8% stawkę VAT stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Stosując rozporządzenie w zakresie wykonywania usług konserwacyjnych Wnioskodawca nie stosował ograniczenia wynikającego z ustawy w odniesieniu do lokali mieszkalnych nie spełniających definicji lokali objętych społecznym programem mieszkaniowym, czyli powyżej 150 m², ani budynków mieszkalnych powyżej 300 m², ponieważ uważał, że dla tych usług ma prawo w całości zastosować obniżoną stawkę 8%. Jeżeli Zainteresowany wykonywał usługę na budynku mieszkalnym, w którym znajdowały się lokale użytkowe zawsze wyłączał z opodatkowania obniżoną stawką ich powierzchnie, np. wykonywał usługę osuszania budynku dla wspólnoty mieszkaniowej, której całkowita powierzchnia budynku 100% – budynek mieszkalny PKOB 11 w tym 20% lokale użytkowe, 60% mieszkania do 150 m², 20% mieszkania powyżej 150 m². Wykonując usługę stawkę obniżoną 8% Wnioskodawca zastosował do 80% powierzchni, do 20% zastosował stawkę podstawową 23%. Zainteresowany tak rozumie ten przepis.

Jak wskazał Wnioskodawca, ostatnio stał się niekonkurencyjny, ponieważ Urzędy Skarbowe w jego okolicach informują, że w takim przypadku istnieje prawo do zastosowania 8% stawki dla całej sprzedaży usługi, a nie dzieląc. Takie same informacje są udzielane w przypadku wykonywania naprawy dachu, czy innych podobnych usług. Zgodnie z przepisami, ponieważ na podatniku leży ciężar udowodnienia prawa do zastosowania obniżonej stawki, Zainteresowany brał oświadczenia od zleceniodawców w celu jak najrzetelniejszego udowodnienia prawa do zastosowania stawki obniżonej, stosując niżej wymienione informacje organów podatkowych kompletował dokumentację. Wykonawca robót budowlanych może się posłużyć m.in. następującymi dowodami potwierdzającymi powierzchnię użytkową domu jednorodzinnego lub mieszkania:

• oświadczeniem klienta o powierzchni obiektu mieszkalnego (oświadczenie może być złożone w oddzielnym piśmie, może być też zawarte w treści umowy o roboty budowlane, formuła oświadczenia może być również zawarta w treści faktury, podobnie jak ma to miejsce w przypadku faktur VAT RR).
  Część ekspertów uważa, że samo oświadczenie może być niewystarczającym dowodem. Niemniej jednak z uwagi na treść art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej nie można odmówić mu mocy dowodowej. Warto również wskazać, że ponieważ art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonego stanu prawnego lub faktów za pomocą zaświadczenia, tym samym organ podatkowy może odebrać od wykonawcy robót budowlanych oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania;
  
• innymi dokumentami – jeśli zdaniem organu podatkowego oświadczenie zleceniodawcy, bądź wykonawcy robót budowlanych okaże się niewystarczającym dowodem, należy posłużyć się innymi dowodami, np.:
  
  • posiadanymi decyzjami oraz deklaracjami w podatku od nieruchomości, z których będzie wynikała powierzchnia użytkowa,
    
  • dokumentacją budowlaną na podstawie której można ustalić powierzchnię użytkową,
    
  • kserokopią aktu notarialnego, w którym wymieniona została powierzchnia;
• dokumentacją własną – możliwe jest również wykonanie samodzielnych pomiarów powierzchni mieszkania lub domu jednorodzinnego oraz sporządzenie odpowiedniego dokumentu (notatki, wyrysy) z tych pomiarów i dołączenie go do dokumentacji VAT.
  
  

Wnioskodawca prosi o przedstawienie stanowiska, aby mógł zgodnie z prawem fakturować swoje usługi. Jeżeli robił źle i miał prawo do stosowania stawki 8% jak był budynek mieszkalny do całości nie wyłączając lokali użytkowych, to dokona korekt ale przynajmniej będzie mógł być konkurencyjny na rynku.

Odpowiadając na zadane przez Wnioskodawcę pytanie, uważa on, że ma obowiązek badania sytuacji budynku. Jeżeli w budynku znajdują się lokale użytkowe to powinien usługę podzielić proporcjonalnie do udziałów części mieszkalnych i niemieszkalnych. I tak jak w opisanym stanie mamy lokale użytkowe o powierzchni 10% ogólnej powierzchni to dla tych 10% Zainteresowany stosuje stawkę 23%, a dla 90% powierzchni stawkę 8%, bez względu na to, czy lokale mieszkalne spełniają definicję budownictwa społecznego, czyli ich powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m².

Na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392), stawką 8% objęte są roboty konserwacyjne, dotyczące:

• budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym,
• budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11,
• lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.
  
  

Przez roboty konserwacyjne o których mowa wyżej, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Firma Zainteresowanego najczęściej wykonuje swoje prace w ramach prac konserwacyjnych, czyli utrzymanie sprawności technicznej budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, w myśl obowiązującego art. 146a ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

Na mocy art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
   
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
   
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
      
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

   - w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

W świetle § 7 ust. 3 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Na mocy art. 2 pkt 12 ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wybudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy budynków:

• Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,
• Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112,
• Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.
  
  

Dział 12 PKOB obejmuje:

• Hotele i budynki zakwaterowania turystycznego – grupa 121,
• Budynki biurowe – grupa 122,
• Budynki handlowo-usługowe – grupa 123,
• Budynki transportu i łączności – grupa 124,
• Budynki przemysłowe i magazynowe – grupa 125,
• Ogólnodostępne obiekty kulturalne, budynki o charakterze edukacyjnym, budynki szpitali i zakładów opieki medycznej oraz budynki kultury fizycznej – grupa 126,
• Pozostałe budynki niemieszkalne – grupa 127.
  
  

W tym miejscu zwrócić należy uwagę, iż ustawodawca, w powołanym wyżej art. 41 ust. 12-12c przyznał prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT 8% m.in. do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zaliczając jednocześnie do tego budownictwa lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, z uwzględnieniem limitów powierzchni użytkowej.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3).

Zwrócić należy uwagę, iż definicję pojęcia „mieszkania” zawiera również § 3 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 poz. 690 ze zm.). Zgodnie z tą definicją, przez mieszkanie należy rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego.

W myśl § 3 pkt 14 cyt. rozporządzenia, przez pojęcie „lokal użytkowy” należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2 ww. ustawy).

Ponadto należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy Prawo budowlane, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 7 cyt. ustawy, przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z kolei, zgodnie z art. 3 pkt 7a ww. ustawy, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Definicję remontu zawarto w art. 3 pkt 8 powołanej ustawy, zgodnie z którym przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Ponadto, zastosowanie prawidłowej stawki podatku VAT uzależnione jest także od postanowień umowy na wykonanie robót budowlanych. Jeżeli przedmiotem umowy będą roboty budowlane w budynkach mieszkalnych (PKOB 11) jako całości – to należna stawka będzie 8%. Jeżeli jednak w umowie zostanie wskazane, iż roboty budowlane dotyczyć będą poszczególnych części budynku, tj. powierzchni mieszkalnych i odrębnie powierzchni niemieszkalnych, wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej – 23% stawka podatku.

Wskazać należy, że z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wykonuje usługi budowlane polegające na osuszaniu budynków obejmujące wyprowadzenie z przegród budowlanych wilgoci kapilarnej oraz zabezpieczenie murów przed ich ponownym zawilgoceniem. Przedmiotowa usługa osuszania budynków dotyczy całego budynku jako całości i jest wykonana dla Wspólnoty Mieszkaniowej. Usługa jest wykonywana i w ramach remontu i czasami modernizacji, a czasami termomodernizacji. Zdarza się że jest wykonywana jako roboty konserwacyjne, czyli roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont, gdzie materiały użyte do wykonania usług nie przekraczają 50% wartości usługi.

Na tle powyższe Spółka powzięła wątpliwości, czy wykonując przedmiotowe usługi na budynkach mieszkalnych zakwalifikowanych do PKOB 11 ma zawsze prawo do stosowania stawki obniżonej 8% bez względu na powierzchnię lokali mieszkalnych i niemieszkalnych w tych budynkach?

Zainteresowany uważa, iż ma obowiązek badania sytuacji budynku. Jeżeli w budynku znajdują się lokale użytkowe to powinien usługę podzielić proporcjonalnie do udziałów części mieszkalnych i niemieszkalnych. I tak jak w opisanym stanie, dla lokali użytkowych o powierzchni 10% ogólnej powierzchni Zainteresowany stosuje stawkę 23%, a dla 90% powierzchni stawkę 8% dla lokali mieszkalnych spełniających definicję budownictwa społecznego, czyli gdy ich powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m².

Odnosząc powyższe do opisu sprawy stwierdzić należy, iż o ile faktycznie przedmiotem umowy są, jak sam wskazał Zainteresowany, usługi budowlane w zakresie osuszania budynków obejmujące wyprowadzenie z przegród budowlanych wilgoci kapilarnej oraz zabezpieczenie murów przed ich ponownym zawilgoceniem wykonywane w zakresie robót konserwacyjnych lub też w ramach remontu, modernizacji oraz czasami termomodernizacji w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11 i jednocześnie przedmiotowe usługi dotyczą całego budynku jako całości, to obniżona stawka podatku w wysokości 8% ma zastosowanie do całości tych robót, związanych również z lokalami niemieszkalnymi znajdującymi się wyłącznie w bryle budynku. Przy realizacji całego zadania inwestycyjnego w odniesieniu do obiektu budownictwa mieszkaniowego bez znaczenia pozostaje struktura procentowo-powierzchniowa znajdujących się w nim lokali mieszkalnych i niemieszkalnych, istotnym jest bowiem sklasyfikowanie budynku według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych do odpowiedniego grupowania.

Wobec powyższego, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotem umowy jest usługa osuszania budynków sklasyfikowanych w dziale 11 PKOB, dotycząca budynku jako całości, to Spółka winna do przedmiotowej usługi zastosować preferencyjną 8% stawkę podatku od towarów i usług i tylko w ramach usług budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz robót konserwacyjnych.

Zaznaczenia wymaga, iż stawka podatku w wysokości 8% na usługę osuszania budynków dotyczy wszystkich robót wykonywanych w ramach tej usługi jako całości, nawet w przypadku, gdy w budynku tym znajdują się zarówno lokale mieszkalne, jak również lokale niemieszkalne, będące integralną częścią budynku.

Fakt, że np. w 10% powierzchni budynku znajduje się część niemieszkalna (lokale użytkowe) nie zobowiązuje do zastosowania na prace wykonywane w ramach przedmiotowej usługi proporcji według, której 10% wszystkich robót budowlanych ma być opodatkowana stawką 23%, natomiast 90% stawką 8%.

Należy jednak zauważyć, że gdyby w umowie zostało wskazane, iż przedmiotowa usługa dotyczyć będzie poszczególnych części budynku, tj. lokali mieszkalnych i odrębnie lokali niemieszkalnych, wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych tylko w lokalach mieszkalnych części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych wyłącznie w części niemieszkalnej – 23% stawka podatku. Ponadto, w takiej sytuacji w odniesieniu do lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m², preferencyjna stawka VAT w wysokości 8% miałaby zastosowanie tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Reasumując, wykonywanie usług budowlanych polegających na osuszaniu budynków obejmujących wyprowadzenie z przegród budowlanych wilgoci kapilarnej oraz zabezpieczeniu murów przed ich ponownym zawilgoceniem, na budynkach mieszkalnych zakwalifikowanych do PKOB 11 i dotyczących budynku jako całości, podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%. Warunkiem zastosowania obniżonej stawki podatku jest wykonanie przedmiotowych usługi w ramach czynności wskazanych w art. 41 ust. 12 ustawy, tj. budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji obiektów budowlanych lub ich części.

Stawka obniżona ma zastosowanie również do robót konserwacyjnych na podstawie § 7 ust. 1 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Wskazać należy, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku o zastosowaniu stawki VAT w wysokości 8% decyduje klasyfikacja budynku, w którym wykonywane są wskazane usługi.

Tym samym przedstawione we wniosku stanowisko Zainteresowanego w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Dotyczy to w szczególności sposobu dokumentowania powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego lub mieszkania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.