Pismem z dnia 24 lutego 2004 r. zwróciliście się Państwo do tut. urzędu z prośbą o udzielenie informacji o zakresie stosowania przepisów Prawa podatkowego w przedmiocie dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej lokalu użytkowego wycenionego przez biegłego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wspomniany lokal został wybudowany przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, tj. przed dniem 04.04.2001 r. i nie posiadacie Państwo dokumentów dokumentujących jego budowę.

Odpowiadając na powyższe zapytanie - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie stosownie do art. 14a § 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.) wyjaśnia co następuje:

podstawową zasadą ustalenia wartości początkowej wytworzonego środka trwałego jest przyjęcie kosztu jego wytworzenia zgodnie z art. 22g ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. nr 14 poz. 176 ze zm.).

Ponieważ nie gromadziliście i nie przechowywaliście Państwo dowodów dokumentujących zakupy materiałów wykorzystanych do budowy wspomnianego lokalu oraz usług związanych z tą budową, to w takim przypadku za wartość początkową wybudowanego lokalu użytkowego należy przyjąć wycenę biegłego. Zgodne bowiem z art. 22 g ust. 9 cyt. ustawy, jeżeli nie można ustalić kosztu wytworzenia, to wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej przez biegłego, powołanego przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych.

Ustalenie wartości początkowej przez biegłego może mieć miejsce np. gdy podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych wybudował do celów prywatnych budynek z pomieszczeniami gospodarczymi, mieszkalnymi, a w późniejszym czasie zdecydował się go wynająć lub przeznaczyć na cele działalności gospodarczej wpisując do ewidencji środków trwałych.

Należy jednak pamiętać, że taki sposób określenia wartości początkowej wytworzonego środka trwałego stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.