Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego, sprzedaży produktów bankowych i innych usług o charakterze finansowym ( podatkowa księga przychodów i rozchodów – forma opodatkowania zasady ogólne). Celem tej działalności jest poszukiwanie klientów i zawieranie z nimi umów. Ponadto buduje Pan strukturę swojej firmy, poszukując współpracowników, których Pan następnie szkoli i przygotowuje do wykonywania zawodu. W celu pozyskiwania klientów i współpracowników organizuje Pan spotkania w terenie, wykonując prezentacje multimedialne i projekcje filmów. Prowadzona przez Pana działalność gospodarcza wymaga odpowiedniego wyglądu oraz korzystania z niezbędnego sprzętu.

Zgodnie z art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) - kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Istotne znaczenie przy kwalifikowaniu kosztów ma użyte w tym przepisie określenie “w celu osiągnięcia przychodów”, które oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowią koszt uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego. Oznacza to, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowaniu źródła przychodu. Ponieważ pomiędzy powstaniem lub zwiększeniem przychodu uzyskiwanego przez Pana z tytułu działalności gospodarczej, w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego i finansowego, a poniesieniem wydatków na zakup garnituru, koszul, krawatów i butów trudno dopatrzeć się takiego związku, brak jest podstaw do zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Omawiane wydatki nie są wydatkami, które mogą być w rozumieniu powołanego na wstępie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 10 września 1999 roku, sygn. akt I SA/Lu 742/98 stwierdził ”Są to wydatki o charakterze ściśle osobistym ponoszone niezależnie od prowadzonej działalności gospodarczej. Schludny i estetyczny wygląd świadczy o kulturze osobistej, a nie jest zależny od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, czy wykonywanej przez podatnika pracy”.

Z kolei w wyroku z dnia 9 lutego 1999 roku , sygn. akt I SA/Wr 714/97 Najwyższy Sąd Administracyjny zajął stanowisko, że “Zakup odzieży, stanowi wydatek związany w ogóle z faktem funkcjonowania danej jednostki w życiu społecznym . Niezależnie zatem od zagadnienia prowadzenia działalności gospodarczej, każda osoba musi nabyć i posiadać bieliznę i ubrania, które zużywają się przez sam fakt funkcjonowania danej osoby w życiu społecznym. Dlatego też zakup tych rzeczy stanowi spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej niezależnie od tego, czy prowadzi ona działalność gospodarczą. Nie ulega wątpliwości, że odpowiedni wygląd może mieć wpływ na wzajemny stosunek kontrahentów. Nie przesądza to jednak, że wydatek na zakup ubrania jest wydatkiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. Obowiązujące bowiem zasady życia społecznego wymagają, aby osoby prowadzące swoje interesy w ramach działalności gospodarczej posiadały schludny wygląd, podobnie zresztą jak osoby zatrudnione w innych zawodach, np. nauczyciele, urzędnicy itp. Uzyskiwanie przychodów w ramach działalności gospodarczej nie jest zatem uzależnione od rodzaju noszonej odzieży, gdyż schludny wygląd niezbędny jest dla wykonywania wielu zawodów poza sferą działalności gospodarczej”.

Natomiast, zakup sprzętu RTV, kamery, aparatu fotograficznego oraz okularów może być uznany jako koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że będą wykorzystywane dla celów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a zakup przedmiotowego sprzętu będzie pozostawał w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganym przychodem. Wówczas wydatki poniesione na ich nabycie stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania, gdy jednostkowa wartość nie przekracza 3.500,00 zł i przewidywany okres używania jest krótszy niż rok. W przeciwnym przypadku mają zastosowanie przepisy art. 22 niniejszej ustawy dotyczące zasad zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodu.