Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, w odpowiedzi na pismo z dnia 27 stycznia 2004 r. uprzejmie wyjaśnia:

Zgodnie z art. 14 a ust. 1 ustawy o VAT (w stanie prawnym obowiązującym w 2002 r.) prowadzącym zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej przysługiwało prawo w zakresie działania tego zakładu do otrzymania częściowego lub całkowitego zwrotu wpłaconej kwoty podatku od towarów i usług wg zasad określonych w ust. 2 - 6. Postępowanie w sprawie realizacji w/w uprawnienia wszczynał stosowny wniosek podatnika, o którym mowa w ust. 5 w/w art., wniesiony w przewidzianym prawem terminie, tj. do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu rozliczeniowym. Ponieważ wspomniany art. 14 a był przywilejem dla określonej grupy podatników, wyjątkiem w systemie prawa podatkowego stanowiącym odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania nie mógł być interpretowany rozszerzająco, dlatego zarówno organy podatkowe jak i podatnicy zobowiązani byli do ścisłego przestrzegania reguł, wg których zwrot ten następował. Analizując treść ust. 5 w/w art. należy przychylić się do stanowiska, że termin w nim zawarty ma charakter terminu prawa materialnego - co oznacza, że nie ma podstawy prawnej do przywrócenia tego terminu decyzją organów podatkowych. Jeżeli więc podatnik nie dopełnił warunków wynikających z tego przepisu, tj. nie złożył wniosku w przewidzianym terminie organ podatkowy nie wszczyna postępowania w sprawie zwrotu podatku w trybie art. 14 a, a uprawnienie podatnika w tym zakresie wygasało. Pomijając więc okoliczności sprawy przywołane w piśmie należy podkreślić, że niekwestionowany przez Spółkę fakt niezłożenia wniosku w ustawowym terminie skutkował utratą prawa do otrzymania całkowitego lub częściowego zwrotu podatku na zasadzie art. 14 a w/w ustawy.

Warto także zwrócić uwagę, że Spółka w tym okresie nie dopełniła ciążącego na Niej obowiązku wynikającego z art. 26 w/w ustawy, stanowiącego również jeden z warunków uprawniających do zwrotu podatku na podstawie art. 14 a ust. - tj. nie uregulowała zobowiązania wynikającego z deklaracji podatkowej za miesiąc luty 2002 r. Reguły ostrożnego i starannego działania nakazywałyby w takim przypadku wpłacenie podatku w terminie oraz złożenie w/w wniosku, tym bardziej, że w tym czasie nie zakończyło się jeszcze postępowanie w sprawie zwrotu kwoty 166.766 zł. wpłaconej w miesiącu listopadzie 2001 r. Ponadto kwota powyższa, po jej zarachowaniu w dniu 26 kwietnia 2002 r. na inne zaległości podatkowe nie wystarczyła na całkowite pokrycie zobowiązania za miesiąc luty 2002 r. Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor, Izby Skarbowej wyraża pogląd, iż złożenie w dniu 6 stycznia 2004 r. wniosku o dokonanie zwrotu podatku za miesiąc luty 2002 r. na zasadzie art. 14 a (nie obowiązującego od 1 stycznia 2004 r.) nie może wywołać oczekiwanych prze Spółkę skutków prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnia także, iż na tym etapie nie może ustosunkować się do wszystkich aspektów sprawy poruszonych w piśmie, w tym do oceny działania Urzędu Skarbowego w Bochni ponieważ taka ocena może być dokonana wyłącznie w trybie postępowania podatkowego przy respektowaniu wszystkich podstawowych zasad wynikających z art.120 - 129 Ordynacji podatkowej. Podobnie, nie może się również odnieść do oświadczenia Spółki, że niespełnienie warunków wynikających z art. 14 a ust. 5 ustawy o VAT było skutkiem sugestii pracownika Urzędu Skarbowego w Bochni (Spółka nie poparła swojego oświadczenia żądnym pisemnym wyjaśnieniem Urzędu dot. tej sprawy wydanym w trybie art. 14 a § 1 Ordymacji podatkowej), ponieważ i w tym zakresie weryfikacja przedmiotowego wyjaśnienia może nastąpić wyłącznie w drodze odpowiedniego postępowania polegającego na zgromadzeniu materiału dowodowego i jego ocenie.