INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2012 r. (data wpływu 12 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania faktur VAT w okresie zawieszenia działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania faktur VAT w okresie zawieszenia działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 2011 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą P. Prowadzi on książkę przychodów i rozchodów. Jest czynnym podatnikiem VAT (VAT UE). Nie zatrudnia pracowników. Świadczy usługi związane z doradztwem w zakresie poprawy efektywności gospodarowania energią.

Jego zapytanie dotyczy realizacji umów, które zawarł lub będzie zawierał na zasadach „umowy rezultatu”, przewidujących możliwość uzyskiwania dodatkowego wynagrodzenia (premii) zależnego od korzyści uzyskanych przez klienta w związku z realizacją ww. umów. Zainteresowany ma wątpliwości dotyczące zasad określania momentu powstania przychodu i wystawiania faktur VAT w tym zakresie.

Jego wynagrodzenie może być zależne od zapisów poszczególnych umów, rozliczanych w częściach:

1. Część 1 - na etapie 1 - etap audytu (może być jedynym etapem umowy)
   
   Etap ten rozliczany jest za wynagrodzeniem określonym kwotowo w umowie.
   Etap ten dotyczy wykonania usług audytu energetycznego, oceny technicznej urządzeń i instalacji, wykonania pomiarów i badań itp. Etap ten kończy się przedstawieniem wyników oceny technicznej, pomiarów, badań itp. oraz pisemnego opracowania w formie raportu z audytu, które może, między innymi, zawierać propozycje przedsięwzięć, których realizacja może przyczynić się do uzyskania przez klienta (zamawiającego usługę):
   1. korzyści w postaci np. trwale zmniejszonego zużycia energii (dodatkowe wynagrodzenie z tego tytułu może stanowić drugą część wynagrodzenia) lub/i
   2. innych korzyści finansowych, np. z obrotu świadectwami efektywności energetycznej (dodatkowe wynagrodzenie z tego tytułu może stanowić trzecią część wynagrodzenia).
2. Część 2 - na etapie 2 - etap uzyskiwania oszczędności przez klienta
   
   Ta część wynagrodzenia (premia) będzie uzależniona od rzeczywistych oszczędności finansowych uzyskanych przez klienta w wyniku zastosowania przedsięwzięć zaproponowanych w etapie 1, przy czym:
   1. ustalenie należnej kwoty wynagrodzenia zależy od wielu czynników:
      1. czy klient zastosuje (nie ma takiego obowiązku) zaproponowane rozwiązanie, np. czy zakupi proponowane urządzenia energooszczędne, zmodernizuje instalację zgodnie z wytycznymi itp.,
      2. kiedy to wdrożenie nastąpi,
      3. czy klient uzyska przewidywane oszczędności,
      4. jak będzie rzeczywista, aktualna wartość uzyskanych oszczędności;
   2. wynagrodzenie obliczane będzie, zgodnie z umową, jako premia, której wysokość uzależnia się od uzyskanego rezultatu (korzyści klienta z tytułu zastosowania zaproponowanego rozwiązania):
      1. na podstawie oszczędności uzyskanych w określonym w umowie okresie, np. 12 kolejnych miesięcy po pełnym wdrożeniu zaproponowanego rozwiązania,
      2. po uzyskaniu pełnych danych umożliwiających obliczenie uzyskanych oszczędności i, jeżeli wymagane, uzgodnieniu obliczeń uzyskanych oszczędności między stronami umowy,
         Ustalenie kwoty należnej (obliczenie wysokości premii) będzie możliwe nie wcześniej, niż po ustaleniu wartości uzyskanych oszczędności;
   3. w przypadku, gdy uzyskiwane oszczędności będą ewidentne, klient ma prawo zapłacić premię przed upływem pełnego, przewidzianego w umowie, okresu obliczania oszczędności. W takim przypadku, wysokość premii może być obliczona na odrębnych zasadach, np. w kwocie zależnej nie od rzeczywiście uzyskanego rezultatu (oszczędności) lecz od oszczędności przewidywanych, oszacowanych wstępnie podczas pierwszego etapu realizacji umowy lub od oszczędności uzyskanych w krótszym okresie.
   O skorzystaniu z prawa do wcześniejszej zapłaty premii będzie decydował klient (zamawiający usługę).
   
3. Część 3 - po uzyskaniu przez klienta dodatkowych korzyści (zapis planowany w nowo zawieranych umowach)
   
   

Klient może uzyskać dodatkowe korzyści w związku z realizacją zaproponowanych przedsięwzięć, np.: uzyskanie dofinansowania z budżetu państwa, dodatkowych środków z obrotu świadectwami efektywności energetycznej itp. Wyżej wymienione korzyści klient może uzyskać jednorazowo, np.: w dniu umorzenia świadectwa efektywności energetycznej, sprzedaży ww. świadectwa na giełdzie towarowej, uzyskania dofinansowania z budżetu państwa itp. Uzyskanie tych korzyści zależy od czynników zewnętrznych, np. przyznania dofinansowania lub nie.

W umowie Zainteresowany planuje zawrzeć zobowiązanie klienta do zapłaty dodatkowego wynagrodzenia (premii) w określonym czasie od daty uzyskania tych korzyści, np. od daty wpływu środków finansowych (dofinansowania, środków ze sprzedaży świadectw) na konto klienta.

Wnioskodawca rozważa możliwość okresowego zawieszenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany będzie mógł (…) wystawiać faktury VAT związane z drugą i trzecią częścią wynagrodzenia, przysługującego z tytułu realizacji umów rezultatu, w okresie zawieszenia działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, w okresie zawieszenia działalności będzie mógł i powinien, w przypadku uzyskania wyżej wymienionych przychodów, wystawiać faktury VAT.

W okresie zawieszenia działalności nie przewiduje on wykonywania żadnych innych czynności związanych z wykonywaniem umów (usług), poza czynnościami polegającymi na obliczeniu i uzgodnieniu, tam gdzie wymagane, wartości korzyści finansowych uzyskanych przez klienta, stanowiących podstawę do obliczenia należnej mu premii. W związku z tym, otrzymanie drugiej lub/i trzeciej części wynagrodzenia (wynikających z usług wykonanych w etapie nr 1 umowy rezultatu), nie będzie powodowało, jego zdaniem, konieczności wznowienia działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z postanowień art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przez sprzedaż rozumie się - zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, jest podatnikiem VAT czynnym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi związane z doradztwem w zakresie poprawy efektywności gospodarowania energią. Zawarł on lub zawrze tzw. „umowy rezultatu”, które przewidują możliwość uzyskania dodatkowego wynagrodzenia (premii), w zależności od korzyści uzyskanych przez klienta w związku z realizacją ww. umów.

Zaznaczyć należy, że każde świadczenie nie będące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Zainteresowany poinformował, iż w zależności od zapisów zawartych umów, jego wynagrodzenie składać się będzie z kilku części:

1. Część 1 - na etapie 1 - etap audytu (może być jedynym etapem umowy)
   Etap ten rozliczany jest za wynagrodzeniem określonym kwotowo w umowie.
   Etap ten dotyczy wykonania usług audytu energetycznego, oceny technicznej urządzeń i instalacji, wykonania pomiarów i badań itp. Etap ten kończy się przedstawieniem wyników oceny technicznej, pomiarów, badań itp. oraz pisemnego opracowania w formie raportu z audytu, które może, między innymi, zawierać propozycje przedsięwzięć, których realizacja może przyczynić się do uzyskania przez klienta (zamawiającego usługę):
   1. korzyści w postaci np. trwale zmniejszonego zużycia energii (dodatkowe wynagrodzenie z tego tytułu może stanowić drugą część wynagrodzenia) lub/i
   2. innych korzyści finansowych, np. z obrotu świadectwami efektywności energetycznej (dodatkowe wynagrodzenie z tego tytułu może stanowić trzecią część wynagrodzenia).
2. Część 2 - na etapie 2 - etap uzyskiwania oszczędności przez klienta
   Ta część wynagrodzenia (premia) będzie uzależniona od rzeczywistych oszczędności finansowych uzyskanych przez klienta w wyniku zastosowania przedsięwzięć zaproponowanych w etapie 1, przy czym:
   1. ustalenie należnej kwoty wynagrodzenia zależy od wielu czynników:
      1. czy klient zastosuje (nie ma takiego obowiązku) zaproponowane rozwiązanie, np. czy zakupi proponowane urządzenia energooszczędne, zmodernizuje instalację zgodnie z wytycznymi itp.,
      2. kiedy to wdrożenie nastąpi,
      3. czy klient uzyska przewidywane oszczędności,
      4. jak będzie rzeczywista, aktualna wartość uzyskanych oszczędności;
   2. wynagrodzenie obliczane będzie, zgodnie z umową, jako premia, której wysokość uzależnia się od uzyskanego rezultatu (korzyści klienta z tytułu zastosowania zaproponowanego rozwiązania):
      1. na podstawie oszczędności uzyskanych w określonym w umowie okresie, np. 12 kolejnych miesięcy po pełnym wdrożeniu zaproponowanego rozwiązania,
      2. po uzyskaniu pełnych danych umożliwiających obliczenie uzyskanych oszczędności i, jeżeli wymagane, uzgodnieniu obliczeń uzyskanych oszczędności między stronami umowy,
         Ustalenie kwoty należnej (obliczenie wysokości premii) będzie możliwe nie wcześniej, niż po ustaleniu wartości uzyskanych oszczędności;
   3. w przypadku, gdy uzyskiwane oszczędności będą ewidentne, klient ma prawo zapłacić premię przed upływem pełnego, przewidzianego w umowie, okresu obliczania oszczędności. W takim przypadku, wysokość premii może być obliczona na odrębnych zasadach, np. w kwocie zależnej nie od rzeczywiście uzyskanego rezultatu (oszczędności) lecz od oszczędności przewidywanych, oszacowanych wstępnie podczas pierwszego etapu realizacji umowy lub od oszczędności uzyskanych w krótszym okresie.
   O skorzystaniu z prawa do wcześniejszej zapłaty premii będzie decydował klient (zamawiający usługę).
3. Część 3 - po uzyskaniu przez klienta dodatkowych korzyści (zapis planowany w nowo zawieranych umowach)
   Klient może uzyskać dodatkowe korzyści w związku z realizacją zaproponowanych przedsięwzięć, np.: uzyskanie dofinansowania z budżetu państwa, dodatkowych środków z obrotu świadectwami efektywności energetycznej itp. Wyżej wymienione korzyści klient może uzyskać jednorazowo, np.: w dniu umorzenia świadectwa efektywności energetycznej, sprzedaży ww. świadectwa na giełdzie towarowej, uzyskania dofinansowania z budżetu państwa itp. Uzyskanie tych korzyści zależy od czynników zewnętrznych, np. przyznania dofinansowania lub nie.
   
   

W umowie Wnioskodawca planuje zawrzeć zobowiązanie klienta do zapłaty dodatkowego wynagrodzenia (premii) w określonym czasie od daty uzyskania tych korzyści, np. od daty wpływu środków finansowych (dofinansowania, środków ze sprzedaży świadectw) na konto klienta.

Z powyższego wynika, iż w zamian za wykonywane usługi doradztwa w zakresie poprawy efektywności gospodarowania energią, Zainteresowany otrzymywać będzie wynagrodzenie, które składać się będzie z kilku części. Oprócz wynagrodzenia określonego kwotowo w „umowach rezultatu”, za wykonanie usług audytu energetycznego, oceny technicznej urządzeń i instalacji, wykonania pomiarów i badań itp., Wnioskodawca w zależności od ustaleń zawartych umów z klientami, otrzymywać będzie także wynagrodzenie w przypadku uzyskania oszczędności przez klienta (etap 2) oraz w przypadku uzyskania przez klienta dodatkowych korzyści (etap 3). Uzyskane w ww. etapach wynagrodzenie będzie wynikiem wykonanej w ramach etapu 1 realizacji umowy rezultatu.

Zatem, pomiędzy stronami przedmiotowych „umów rezultatu” istnieć będzie więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy stanowić będzie świadczenie usług za wynagrodzeniem. Z charakteru zawieranych przez Zainteresowanego „umów rezultatu” wynikać będzie, iż wynagrodzenie jakie uzyska on z etapów 2 i 3 będzie ściśle powiązane z realizacją etapu 1 tych umów.

W związku z powyższym, wynagrodzenie uzyskane odpowiednio z etapów 2 i 3, na gruncie przepisów podatku od towarów i usług, należy uznać za zmianę ceny świadczonych przez Wnioskodawcę usług doradztwa w zakresie poprawy efektywności gospodarowania energią.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przedmiotowej sprawie w momencie zawierania „umów rezultatu” przewidujących otrzymanie przez Zainteresowanego wynagrodzenia uzależnionego od korzyści lub/i oszczędności uzyskanych przez jego klientów w związku z ich realizacją, będzie miał on wiedzę, że w przyszłości uzyska jeszcze wynagrodzenie odpowiednio z etapów 2 i 3 wynikających z tych umów. W dacie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wykonania 1 etapu umowy, tj.: usługi audytu energetycznego, oceny technicznej urządzeń i instalacji, wykonania pomiarów i badań - objętego wystawioną zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy fakturą - znana mu będzie i akceptowana ekonomicznie ewentualna zmiana ceny (na plus) tej usługi odpowiednio po uzyskaniu oszczędności przez klientów lub uzyskania przez nich dodatkowych korzyści. W momencie dokonywania sprzedaży obie strony „umów rezultatu” będą miały zatem wiedzę o konieczności dokonania w przyszłości stosownych korekt ceny wykonanej przez Wnioskodawcę usługi.

W przypadku zmiany ceny czy to towarów, czy usług, podatnik wystawia faktury korygujące.

Przepisy dotyczące wystawiania faktur korygujących uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

W myśl § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Według § 14 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiona w przypadku podwyższenia ceny powinna zawierać:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3. kwotę podwyższenia podatku należnego.
   
   

Na podstawie § 5 ust. 1 pkt 1-6 rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży.
   
   

Z brzmienia przedstawionych regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmienia się podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Zaznaczyć należy, iż faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Przepisy te określają dane, jakie powinna zawierać faktura. Należy zauważyć, iż regulacje zawarte w rozporządzeniu, przewidują możliwość wystawienia faktury korygującej, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości czy w okresie, w którym dokona zawieszenia prowadzonej działalności gospodarczej, będzie miał możliwość wystawiania faktur VAT dokumentujących otrzymanie wynagrodzenia z tytułu realizacji 2 i 3 etapu.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy, że definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług różni się od definicji działalności gospodarczej zawartych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.), w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz w innych ustawach podatkowych. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zgodnie z przepisem art. 14a ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 1a.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 14a ust. 3).

Natomiast zgodnie z art. 14a ust. 4 tej ustawy, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
   
   

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1314 ze zm.) nie definiują pojęcia zawieszenia działalności gospodarczej. Podatnik, który rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej prowadzi tą działalność do chwili jej likwidacji. Na gruncie ustaw podatkowych osoba, która zawiesiła działalność gospodarczą traktowana jest nadal, jako osoba fizyczna prowadząca tę działalność, do chwili jej likwidacji. Tak więc, podatnik, który „zawiesza” prowadzenie działalności gospodarczej na pewien czas pozostaje nadal podatnikiem podatku od towarów i usług i dlatego spoczywają na nim określone obowiązki podatkowe. Jednocześnie w myśl powołanych przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z działalności, ma jednak pewne uprawnienia i obowiązki, które mają związek z działalnością prowadzoną przed datą zawieszenia.

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej nie zatrudnia pracowników. W okresie zawieszenia działalności gospodarczej, otrzyma on wynagrodzenie z tytułu etapów 2 i/lub 3 będących wynikiem wykonanych w ramach etapu 1 realizacji „umów rezultatu” (pochodzących z działalności prowadzonej przed zawieszeniem). W okresie zawieszenia Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych innych czynności związanych z wykonywaniem tych umów. W sytuacjach, gdy będzie to konieczne, dokona obliczenia i uzgodnienia wartości korzyści finansowych uzyskanych przez jego klientów, które to stanowić będą podstawę do obliczenia należnego mu wynagrodzenia.

Jak już wykazano w niniejszej interpretacji, wynagrodzenie otrzymane przez Zainteresowanego w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej stanowić będzie de facto zmianę ceny za usługi doradztwa w zakresie poprawy efektywności gospodarowania energia, wykonane przez niego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej, a tym samym wpłynie na wysokość wykazanego obrotu. W związku z powyższym, z tytułu uzyskania przedmiotowego wynagrodzenia od swoich klientów, Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawiania faktur korygujących podwyższających wartość pierwotnych faktur dokumentujących wykonanie przez niego usług.

Reasumując, Zainteresowany będzie zobowiązany wystawiać faktury VAT związane z drugą i trzecią częścią wynagrodzenia, przysługującymi z tytułu realizacji umów rezultatu, w okresie zawieszenia działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji indywidualnej rozpatrzono wniosek w podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania faktur VAT w okresie zawieszenia działalności gospodarczej. Ponadto, w podatku od towarów i usług w zakresie możliwości uzyskiwania przychodów w okresie zawieszenia działalności gospodarczej wydane zostało w dniu 11 marca 2013 r. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr ILPP4/443-557/12-3/EWW. Natomiast w podatku dochodowym od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.