INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20.04.2012 r. (data wpływu 23.04.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwoty dopuszczalnej pomocy publicznej dla Wnioskodawcy w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zgodnie z uzyskanym zezwoleniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.04.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwoty dopuszczalnej pomocy publicznej dla Wnioskodawcy w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zgodnie z uzyskanym zezwoleniem .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej Spółka”) otrzymała w dniu 23 lutego 2007r. na podstawie. przepisów ustawy z dnia 20 października 1994 roku o specjalnych strefach ekonomicznych oraz przepisów Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej jako: „Rozporządzenie”) zezwolenie nr 110 na prowadzenie działalności gospodarczej w Specjalnej Strefie Ekonomicznej” w Podstrefie O (dalej: ”Zezwolenie”).

Zezwolenia udzielono na okres do dnia 29 maja 2017r. W Zezwoleniu określono następujące warunki:

• zwiększenie zatrudnienia o 39 nowych pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty) w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r. i utrzymanie tego zatrudnienia przez okres 5 lat licząc od ostatniego dnia miesiąca, w którym ten poziom zostanie osiągnięty;

• dokonanie inwestycji tj. poniesienie wydatków kwalifikowanych w okresie do 31 grudnia 2008 r. w wysokości co najmniej niż PLN 22.190.000,00

• zakończenie inwestycji do 31 grudnia 2011 r.
  
  

Spółka poniosła w okresie od 23 lutego 2007 r. do dnia 24 lutego 2009r. wydatki na inwestycje w kwocie PLN 33.051.000,00. Spółka ponosi i będzie nadal ponosić wydatki inwestycyjne (wydatki kwalifikowane w rozumieniu przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, w świetle przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT oraz przepisu § 5 ust.1 Rozporządzenia wydatki inwestycyjne poniesione, w okresie po dniu uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego obowiązywania, w związku z realizacją opisanej wyżej inwestycji na terenie SSE przewyższające kwotę minimalną inwestycji określoną w Zezwoleniu (tj. kwotę PLN 22.190.000,00) będą uprawniały do powiększenia kwoty zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, tj. ustalenia wartości zwolnienia w oparciu o kwotę faktyczni poniesionych wydatków kwalifikowanych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia w przypadku Spółki wielkość pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji nie może przekroczyć iloczynu maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru zgodnie z § 4 Rozporządzenia i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych odpowiednio w § 6-8 Rozporządzenia.

Z kolei zgodnie § 4 ust. 1 Rozporządzenia z wyłączeniem przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840, ze zm.), maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 3 ust 1, z zastrzeżeniem ust. 2-4 wynosi:

1. 30 % - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U Nr 58, poz. 685, z póz. zm. 6),
2. 40 % - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30, o których mowa w rozporządzeniu wymienionym w pkt 1
3. 50 % - w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach.
   
   

Inwestycja realizowana przez Spółkę jest realizowana na obszarze o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia zatem intensywność pomocy wynosi w przypadku Spółki 40 %.

Ponadto przepis § 5 ust. 1 Rozporządzenia stanowi, że zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej pod warunkiem że:

1. nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,
2. będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat.
   
   

Dodatkowo, należy wskazać, iż w świetle przepisów art. 16 ust 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Zezwolenia) podstawą do korzystania pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą jest zezwolenie na prowadzenie działalność gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Ponadto zgodnie z ust 2 ww. artykułu, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   
   

W związku z powyższym w ocenie Spółki, zwolnienie podatkowe przysługuje Spółce na podstawie uzyskanego Zezwolenia, w którym określono jedynie minimalny limit wydatków (użycie formułowania „co najmniej”), które zobowiązana jest ponieść Spółka. W ocenie Spółki, wykładnia językowa zwrotu „co najmniej” wskazuje, że jest on zobowiązany do dokonania inwestycji w kwocie „nie mniejszej niż” określony w Zezwoleniu pułap minimalnych wydatków inwestycyjnych, tj. w kwocie 22.190.000,00 PLN. A zatem kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu.

Z tego względu, Spółka jest zdania, że wydatki inwestycyjne w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE poniesione, w okresie po dniu uzyskania Zezwolenia do ostatniego dnia jego zobowiązywania (tj. zarówno w okresie realizacji inwestycji do końca 2011 roku, jak i po tej dacie), przewyższające kwotę minimalną inwestycji określoną w Zezwoleniu (tj. kwotę PLN 22.190.000,00) będą uprawniały do powiększenia kwoty zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT do kwoty dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Powyższe stanowisko jest szeroko akceptowane przez organy podatkowe np. w interpretacji podatkowej z dnia 14 maja 2009r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w imieniu Ministra Finansów (sygn. ITPB3/423-120/09/DK) czy też w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 maja 2008 roku o sygn. IP-PB-423-327/08/-2/KB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.