Stan faktyczny:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r o zawodzie lekarza (Dz. U. z 2002 r Nr 21, poz. 204 ze zmian.) wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich. przewyższa kwotę podatku należnego.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50), w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 19 ust. 2 i 2a, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo, z zastrzeżeniem ust. 2-9, do obniżenia o tę różnicę podatku należnego za następne okresy. Przepis art. 21 ust. 2 tej ustawy stanowi iż, podatnikom dokonującym sprzedaży towarów opodatkowanych w całości lub w części stawką niższą niż określona w art. 18 ust. 1, przysługuje prawo do zwrotu z urzędu skarbowego różnicy podatku, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2a) i 4. Stosownie do ust. 2a) art. 21 w/w ustawy o VAT, kwota zwrotu różnicy podatku, o której mowa w ust. 2, nie może być wyższa od kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur, z których należności zostały w całości uregulowane, oraz z dokumentów celnych, jeżeli podatek z nich wynikający został zapłacony. Natomiast w myśl ust. 4 art. 21 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota nadwyżki podatku naliczonego u podatnika dokonującego sprzedaży towarów opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka określona w art. 18 ust. 1 przekracza kwotę 22% całości obrotu opodatkowanego stawkami niższymi, zwrotowi na rachunek bankowy podlega nadwyżka do wysokości tej kwoty. Pozostała część nadwyżki podlega rozliczeniu w trybie określonym w ust. 1. Zatem powyższy przepis ogranicza wysokość (limit) zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki tylko do wysokości 22% całości obrotu opodatkowanego stawkami niższymi z danego miesiąca (lub kwartału) rozliczeniowego.

Jednakże przepisu art. 21 ust. 2a) nie stosuje się, jeżeli wysokość zwrotu różnicy podatku jest uzasadniona nabyciem towarów i usług, o których mowa w ust. 3 tj. z nabyciem towarów i usług, które na podstawie odrębnych przepisów zaliczane są do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 21 ust. 2b ustawy o VAT) .

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 5 pkt 1) w/w ustawy przepisu ust. 4 nie stosuje się gdy wysokość zwrotu różnicy podatku jest uzasadniona nabyciem towarów i usług, o których mowa w ust. 3. Oznacza to zatem, iż podatek naliczony związany z zakupem towarów i usług zaliczanych do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych może powiększyć przysługującą w danym okresie rozliczeniowym kwotę zwrotu różnicy podatku, stanowiącą 22% całości obrotu opodatkowanego stawkami niższymi, bez względu na fakt, czy należności wynikające z faktur dokumentujących dokonane zakupy środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych zostały uregulowane, czy też nie.

Generalną zasadą jest, iż zgodnie z art. 21 ust. 6 w/w ustawy zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika.

W szczególnych przypadkach, zgodnie z art. 21 ust. 6a) w/w ustawy o VAT, na wniosek podatnika urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku w ciągu 25 dni od dnia złożenia rozliczenia, gdy kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji, wynikają z:

1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przepisów art. 13 ust. 1 pkt 1 Prawo działalności gospodarczej,
2. dokumentów celnych oraz decyzji, o których mowa w art. 11c) i zostały przez podatnika zapłacone.

Powyższy przepis określa warunki, od których spełnienia uzależnione jest otrzymanie zwrotu podatku naliczonego we wcześniejszym 25 dniowym terminie. Podstawowym zatem warunkiem zwrotu różnicy podatku w krótszym terminie jest by wykazane w deklaracji kwoty podatku naliczonego wynikały z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi, z uwzględnieniem przepisów art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 listopada 1999r Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 ze zm.).

Przepisy art. 21 ust. 4 i ust. 5 pkt 1) w/w ustawy mają również zastosowanie do zwrotu różnicy podatku w ciągu 25 dni pod warunkiem, że należności z faktur dokumentujących dokonane zakupy towarów i usług zaliczanych do środków trwałych zostały zapłacone.W przypadku zwrotu bezpośredniego w terminie 60 dni należności z tych faktur nie muszą być uregulowane, zastosowanie znajduje bowiem przepis art. 21 ust. 2b w/w ustawy.