Pismem z dnia 30.01.2004 r. (uzupełnionym w dniu 26.02.2004 r.) Podatnicy zwrócili się do tut. Organu Podatkowego z prośbą o zajęcie stanowiska w następującej sprawie.

Podatnicy prowadzą działalność gospodarczą odrębnie, Pani jest właścicielką P.P.U., Pan jest właścicielem Z.P.U.H. (którego głównym miejscem wykonywania działalności jest teren, na którym prowadzi działalność gospodarczą Pani). Wyżej wymienieni podatnicy są współwłaścicielami gruntów i obiektów, na których działają P.P.U. i Z.P.U.H.
P.P.U. w dniu 30.01.2004 r. zawarło z Z.P.U.H. porozumienie określające zasady rozliczeń za korzystanie z energii elektrycznej, wody, telefonów, opłacania podatku gruntowego i od nieruchomości. W porozumieniu zapisano również, że P.P.U. przekazuje na działalność Z.P.U.H. 50% powierzchni gruntów i 50% obiektów.

Wobec powyższego Państwo proszą o udzielenie informacji czy w związku z zapisem w porozumieniu o przekazaniu Z.P.U.H. 50% obiektów tj. I i III grupy środków trwałych P.P.U. powinna w ewidencji dotyczących przedmiotowych środków trwałych zmniejszyć wartość brutto i umorzenie tych środków o 50%, a w ewidencji środków trwałych Z.P.U.H. zwiększyć te wartości.

Zdaniem Podatników tak, ponieważ pozwoli to na dokładne rozliczanie amortyzacji u każdego z Podatników.

Stosownie do postanowień art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późniejszymi zmianami) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami) „amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi”.

Ponadto zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami) „w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Z drugiej części tegoż przepisu wynika, że jeżeli małżonkowie dany składnik majątku wykorzystują wspólnie w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie – wartość początkową tego środka trwałego należałoby ustalić w takiej proporcji, w jakiej pozostaje udział małżonków we własności tego składnika. Zgodnie z przepisem art. 31 ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca ich dorobek (wspólność ustawowa). Jedną z głównych cech wspólności ustawowej jest to, że w czasie jej trwania udziały małżonków w majątku wspólnym nie są określone. Majątkowa wspólność ustawowa małżonków należy do tzw. wspólności łącznej (tzw. wspólność do niepodzielnej ręki). W czasie więc trwania wspólności ustawowej małżonków nie można określić proporcji w jakiej pozostają udziały jednego małżonka we własności poszczególnych składników dorobkowych. Zasadę tę można dopiero stosować od chwili ustania wspólności ustawowej, a więc w sytuacji gdy nie można mówić o „majątku stanowiącym wspólność majątkową małżonków”.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wykazuje sposobu określania udziału we własności składnika majątku, gdy udział nie wynika z umowy spółki. W związku z powyższym u podatników podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku braku określenia udziału podatnika we własności składnika majątku stosuje się odpowiednio przepis art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami) dotyczący ustalania udziałów wspólników w dochodach, gdy udziały nie wynikają z umów „przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe”.

Wobec powyższego biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu podziela stanowisko Podatników wyrażone w piśmie dotyczące sposobu ustalenia wartości początkowej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych stanowiących współwłasność małżonków.