Ustalenie statusu podatkowego podmiotu podejmującego po przerwie ponownie wykonywanie czynności objętych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług dokonuje się w oparciu o relacje ust. 1 i 6 art. 14 ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.) zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także wartość eksportu towarów lub usług nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie 10.000 euro.
Natomiast w myśl przepisu art. 14 ust. 6 wyżej cyt. ustawy podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 2 w ciągu roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży towarów nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 pkt 1 lub ust. 4.
Przepis ust. 6 ma zastosowanie gdy status podmiotu nie może być zdefiniowany na podstawieust. 1 art. 14 tj. na podstawie poprzedniego roku podatkowego - w sytuacji braku czynności określonych w art. 2, gdy przerwa w działalności trwała co najmniej pełny rok kalendarzowy.
Z dokumentów rejestracyjnych złożonych przez Pana w tutejszym urzędzie skarbowym wynika, iż rozpoczynając działalność gospodarczą, złożył Pan w dniu 29 września 1994 r. oświadczenie o wyborze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na druku VAT-6. W wyniku przekroczenia w dniu 23 maja 1995 r. limitu obrotów uprawniających do korzystania z tego zwolnienia tj. kwoty 800 tys. (przed denominacją), określonej w art. 14 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym w 1995 r., utracił Pan prawo do zwolnienia od podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym dokonał Pan w dniu 14 czerwca 1995 r. zgłoszenia rejestracyjnego osoby fizycznej będącej podatnikiem podatku od towarów i usług, składając druk VAT-1. Od tego dnia korzystał Pan z praw i wypełniał obowiązki podatnika podatku od towarów i usług, określone w przepisach powołanej wyżej ustawy.
W latach 2000-2003, jak wynika ze złożonego wniosku, nie wykonał Pan żadnej czynności z art. 2 ustawy o VAT. W związku z powyższym wznawiając działalność gospodarczą w 2004 r. i dokonując pierwszej sprzedaży, na podstawie cyt. wyżej art. 14 ust. 6 ustawy o VAT, jest Pan obligatoryjnie zwolniony od podatku VAT.
Z powyższego zwolnienia ma Pan prawo zrezygnować zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o PTU, który mówi, iż podatnicy, o których mowa w ust. 1 i ust. 6, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i ust. 6, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze właściwego urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym,że w przypadku, o którym mowa w ust. 6, przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 2.,br>Jednocześnie tutejszy Urząd zauważa, że jeżeli wartość sprzedaży towarów u podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 14 ust. 6 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1 (w 2004 r. 45.700 zł), zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka ponad tę kwotę (art. 14 ust. 3 ustawy).
Mając na uwadze powyższe, organ podatkowy potwierdza, iż w przedmiotowej sprawie opinia podatnika jest właściwa.