INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 12 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.), dnia 13 sierpnia 2012 r. (data wpływu 14 sierpnia 2012 r.) oraz z dnia 11 września 2012 r. (data wpływu 12 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla usług świadczonych w obiektach budowlanych, dotyczących:

• samych pomiarów – jest prawidłowe,

• pomiarów wraz z konserwacją – jest nieprawidłowe,

• samej konserwacji – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla usług świadczonych w obiektach budowlanych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 9 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.), 13 sierpnia 2012 r. (data wpływu 14 sierpnia 2012 r.) oraz z dnia 11 września 2012 r. (data wpływu 12 września 2012 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego, przeformułowania pytania oraz przedstawienia stanowiska.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca zadaje pytanie odnośnie naliczania stawki podatku VAT od przeglądów elektrycznych. Warunki SIWZ są sformułowane następująco:

Konserwacja instalacji elektrycznych wraz z pomiarami w lokalach mieszkalnych i użytkowych.

Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą jest zarejestrowanym czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług.

Usługi są i będą świadczone ogólnie w 2 rodzajach lokali:

1. mieszkalnych (100% mieszkań, mieszkania + użytki, mieszkania + garaże wolnostojące pod budynkami)
2. użytkowych (użytki publiczne, produkcyjne).
   
   

Usługi przeglądów z pomiarami są nierozerwalnie związane z usługami konserwacji, wynika to też ze specyfikacji istotnych warunków zamówienia w której Inwestor sobie życzy, aby przy okazji pomiarów zlikwidować usterki i przeprowadzić powtórny pomiar i nie da się tego rozdzielić i prace te są prowadzone w ramach jednej usługi kompleksowej.

Klasyfikacja PKOB: 111,112,113,121,122,123,124,125,126,127,230,241.

Wnioskodawca powołuje się na art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca informuje, że może się zdarzyć wykonywanie usług kontroli technicznej inst. elektrycznych wraz z pomiarami, usuwaniem nieprawidłowości, drobnych napraw (czyszczenie styków, tablic rozdzielczych na klatkach lokalnych, dokręcanie listew, wymiana licowanych bezpieczników na klatkach w piwnicach i lokalach, zerowanie gniazd itp.) i powtórne pomiary po konserwacji w budynkach zaliczanych do obiektów objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Obowiązek przeglądów wraz z pomiarami dotyczy wszystkich budynków za wyjątkiem budynków mieszkalnych, gospodarczych będących własnością prywatną wynika to z Prawa bud.

Wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych nie przekracza 50% tej podstawy.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę należą do grupowania oznaczonego:

• 33.14 usługi naprawy i konserwacji urządzeń elektrycznych
  
  

W tej klasyfikacji Wnioskodawca nie znalazł pomiarów elektrycznych i przez analogię do przeglądów kominiarskich podaje pozycję 81.22 – usługi w zakresie specjalistycznego sprzątania i czyszczenia. Gdyż przeglądy kominiarskie wykonuje się zazwyczaj z czyszczeniem przewodów kominów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Jakie stawki podatku od towarów i usług (VAT) należy naliczać do usług świadczonych w obiektach budowlanych... Dotyczy przeglądów, pomiarów i konserwacji w zakresie elektrycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku):

• Same pomiary – stawka VAT 23%

• Pomiary-konserwacja-pomiary – 8%

• Sama konserwacja – 8%
  
  

Dotyczy to według Wnioskodawcy bud. mieszkaniowego, mieszk. objętego społecznym programem mieszkaniowym, służba zdrowia, szkolnictwo. Wszystkie inne 23%VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

• w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla usług dla usług świadczonych w obiektach budowlanych, dotyczących samych pomiarów – uznaje się za prawidłowe;

• w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla usług świadczonych w obiektach budowlanych, dotyczących pomiarów wraz z konserwacją – uznaje się nieprawidłowe.

• w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla usług świadczonych w obiektach budowlanych, dotyczących samej konserwacji – uznaje się nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust.1.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Wskazać należy, iż stosownie do § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73 poz. 392 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia,
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Zwrócić należy uwagę, iż na podstawie § 7 ust. 3 ww. rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust.12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Wskazać należy także, że dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 – budynki niemieszkalne.

Ponadto, dział 11 PKOB obejmuje:

• budynki mieszkalne jednorodzinne – grupa 111,

• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – grupa 112,

• budynki zbiorowego zamieszkania – grupa 113,
  
  

Dział 12 PKOB obejmuje:

• hotele i budynki zakwaterowania turystycznego – grupa 121,

• budynki biurowe – grupa 122,

• budynki handlowo-usługowe – grupa 123,

• budynki transportu i łączności – grupa 124,

• budynki przemysłowe i magazynowe – grupa 125,

• ogólnodostępne obiekty kulturalne, budynki o charakterze edukacyjnym, budynki szpitali i zakładów opieki medycznej oraz budynki kultury fizycznej – grupa 126,

• pozostałe budynki niemieszkalne – grupa 127.
  
  

Dział 23 PKOB obejmuje:

• kompleksowe budowle na terenach przemysłowych – grupa 230.
  
  

Dział 24 PKOB obejmuje:

• obiekty sportowe i rekreacyjne – grupa 241.
  
  

W tym miejscu zwrócić należy uwagę, iż ustawodawca, w powołanym wyżej art. 41 ust. 12-12c przyznał prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT 8% m.in. do dostawy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zaliczając jednocześnie do tego budownictwa lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, z uwzględnieniem limitów powierzchni użytkowej.

W celu zastosowania prawidłowej stawki podatku niezbędnym jest zatem określenie, jakie dany lokal spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. W związku z powyższym, aby świadczone usługi przez Wnioskodawcę w przedmiotowych lokalach w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12 korzystały z preferencyjnej stawki podatku 8%, lokale te muszą być uznane za lokale mieszkalne.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80 poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3). Natomiast z ust. 4 powołanego artykułu wynika, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane „pomieszczeniami przynależnymi”.

Zwrócić należy uwagę, iż definicję pojęcia „mieszkania” zawiera również § 3 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 poz. 690 ze zm.). Zgodnie z tą definicją, przez mieszkanie należy rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego.

Definiując pojęcie „samodzielnego lokalu mieszkalnego”, ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

• pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz

• pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.
  
  

W tym kontekście ustawodawca wymienił przykładowo: „piwnicę, strych, komórkę, garaż”.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. nr 75, poz. 690 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z pkt 12 wskazanego wyżej paragrafu - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką wyłącznie obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe. Potwierdza to rozróżnienie w samej definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, na lokale mieszkalne i lokale użytkowe.

W świetle powyższych uregulowań stwierdzić należy, iż garaże nie stanowią lokali mieszkalnych ani pomieszczenia pomocniczego służącego zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, zatem powinny być traktowane jak lokale użytkowe. Co prawda, co do zasady mogą przynależeć do lokalu mieszkalnego, jednak nie zmienia to ich funkcji jako pomieszczeń, które nie służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Zgodnie z powołaną wyżej definicją zawartą w § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., przez roboty konserwacyjne rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

W tym miejscu wskazać należy, iż ww. definicję ustawodawca wprowadził w celu odróżnienia robót konserwacyjnych od remontu. Przez roboty konserwacyjne rozumie się bowiem roboty, które nie polegają na odtworzeniu stanu pierwotnego, ale mają na celu utrzymanie instalacji w dobrym stanie, w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się czy też zniszczeniem i dla utrzymania jej w celu użytkowania w stanie zgodnym z przeznaczeniem. Tak więc konserwacją będą prace wykonywane na bieżąco w węższym zakresie niż roboty budowlane określone jako remont.

Takie też stanowisko przyjął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 5 kwietnia 2006 r., sygn. akt II OSK 704/05, w którym stwierdził, że „Przez pojęcie „bieżącej konserwacji” o jakiej mowa w art. 3 pkt 8 Prawa budowlanego należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót nie polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, ale mających na celu utrzymanie obiektu budowlanego w dobrym stanie, w celu jego zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się, czy też zniszczeniem i dla utrzymania go w celu użytkowania w stanie zgodnym z przeznaczeniem tegoż obiektu. Tak więc bieżącą konserwacją będą prace budowlane wykonywane na bieżąco w węższym zakresie niż roboty budowlane określone jako remont”.

Roboty konserwacyjne to utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku. Utrzymywać oznacza zachować w stanie niezmienionym, należytym. Wykładnia językowa wskazuje zatem, że w pojęciu konserwacji nie mieści się naprawa niedziałających urządzeń, bo ta polega na przywróceniu ich sprawności.

Ponadto należy zauważyć, iż w sytuacji gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – świadczeniem dwóch lub więcej usług, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego.

Również w orzecznictwie ugruntował się pogląd, że dzielenie wykonywanej, kompleksowej usługi na dwie odrębne usługi jest niezgodne z powszechnie przyjętą praktyką gospodarczą, orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz orzecznictwem Sądu Najwyższego. W wyroku ETS w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96) Trybunał orzekł: „(…) Z art. 2(1) VI Dyrektywy wynika, iż każde świadczenie usług musi być zasadniczo uznawane za odrębne i niezależne oraz świadczenie obejmujące jedną usługę z ekonomicznego punktu widzenia nie powinno być sztucznie dzielone, by nie zakłócić funkcjonowania systemu VAT, należy określić zasadnicze cechy transakcji w celu ustalenia, czy podatnik świadczy na rzecz klienta, który jest typowym klientem, kilka odrębnych usług zasadniczych, czy też jedną usługę. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Ponadto należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:

• budowie – należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6),

• robotach budowlanych – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7),

• przebudowie – należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; (…) (pkt 7a),

• remoncie – należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8).
  
  

Modernizacja to „unowocześnienie i usprawnienie czegoś”- według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Ponadto jak wcześniej wskazano przez roboty konserwacyjne rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej budynku lub jego części inne niż remont.

Z przytoczonych powyżej regulacji prawnych wynika, że czynności pomiarów elektrycznych nie mieszczą się w definicji remontu modernizacji, termomodernizacji, przebudowy oraz konserwacji, a zatem do tego rodzaju usług należy zastosować stawkę podstawową, tj. 23%, niezależnie od tego, w jakich obiektach pomiary elektryczne są wykonywane.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Zainteresowany wskazuje, iż usługi są i będą świadczone ogólnie w 2 rodzajach lokali: mieszkalnych (100% mieszkań, mieszkania + użytki, mieszkania + garaże wolnostojące pod budynkami) oraz użytkowych (użytki publiczne, produkcyjne).

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, iż usługi przeglądów z pomiarami są nierozerwalnie związane z usługami konserwacji, wynika to też ze specyfikacji istotnych warunków zamówienia w której Inwestor sobie życzy, aby przy okazji pomiarów zlikwidować usterki i przeprowadzić powtórny pomiar i nie da się tego rozdzielić i prace te są prowadzone w ramach jednej usługi kompleksowej.

Zainteresowany świadczy usługi w budynkach sklasyfikowanych według PKOB: 111,112,113,121,122,123,124,125,126,127,230,241.

Wnioskodawca poinformował także, że może się zdarzyć wykonywanie usług kontroli technicznej instalacji elektrycznych wraz z pomiarami, usuwaniem nieprawidłowości, drobnych napraw (czyszczenie styków, tablic rozdzielczych na klatkach lokalnych, dokręcaniem listew, wymiana licowanych bezpieczników na klatkach w piwnicach i lokalach, zerowanie gniazd itp.) i powtórne pomiary po konserwacji w budynkach zaliczanych do obiektów objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Obowiązek przeglądów wraz z pomiarami dotyczy wszystkich budynków za wyjątkiem budynków mieszkalnych, gospodarczych będących własnością prywatną i wynika to z Prawa budowlanego.

Wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych nie przekracza 50% tej podstawy.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę należą do grupowania oznaczonego: 33.14 usługi naprawy i konserwacji urządzeń elektrycznych W tej klasyfikacji Wnioskodawca nie znalazł pomiarów elektrycznych i przez analogię do przeglądów kominiarskich podaje pod pozycją 81.22 – usługi w zakresie specjalistycznego sprzątania i czyszczenia. gdyż przeglądy kominiarskie wykonuje się zazwyczaj z czyszczeniem przewodów kominów.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż jeżeli świadczone przez Wnioskodawcę usługi obejmujące samą konserwację oraz usługę pomiarów wraz z konserwacją, będą elementem kompleksowego świadczenia w zakresie konserwacji urządzeń, wykonywanego na podstawie jednego zlecenia w przypadku, gdy będą dotyczyć budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, tj. budynków mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni użytkowej do 300 m² oraz lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej do 150 m² (§ 7 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia) będą korzystały z obniżonej 8% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie § 7 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów. Preferencyjna stawka ma również zastosowanie - bez względu na limity powierzchni użytkowej - do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części (z wyłączeniem lokali użytkowych), oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 (§ 7 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia), pod warunkiem jednak, że wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia tych robót konserwacyjnych nie przekracza 50% tej podstawy.

Natomiast świadczone przez Wnioskodawcę usługi samych pomiarów elektrycznych (PKWiU podane przez Wnioskodawcę 81.22), bez względu na rodzaj budynku, będą podlegały opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%, gdyż przepisy nie ustanawiają dla tych czynności stawki preferencyjnej i w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Natomiast oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zastosowania stawki 8% dla usług pomiarów wraz z konserwacją oraz samej konserwacji, w którym Wnioskodawca stwierdził, iż obniżona stawka ma zastosowanie do usług świadczonych w obiektach budownictwa mieszkaniowego, mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz służby zdrowia i szkolnictwa, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy ustalenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług (VAT) do usług świadczonych w obiektach budowlanych dotyczących samych pomiarów, pomiarów wraz z konserwacją, samej konserwacji. W zakresie ustalenia prawidłowej stawki podatku od towarów i usług (VAT) do usług świadczonych w obiektach budowlanych dotyczących przeglądów zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ww. obiektów budowlanych według PKOB oraz świadczonych usług według PKWiU. Tut. Organ nie jest bowiem uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości, dokonanego przez Wnioskodawcę, przyporządkowania formalnego obiektów budowlanych oraz usług do poszczególnych grupowań statystycznych. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania obiektów budowlanych oraz usług wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny klasyfikacji przedmiotowych obiektów budowlanych oraz usług.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.