Ustosunkowując się do treści zapytania organ podatkowy wyjaśnia, iż do końca 2003 roku podstawę prawną do odliczenia dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego w kwotach uwzględniających podatek stanowił art. 26 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zgodnie z którym podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-6 i 8-12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych emerytur i rent oraz zasiłków z ubezpieczenia społecznego, w kwotach uwzględniających podatek dochodowy, jeżeli nie zostały one potrącone przez organ rentowy. Zasadą jest, że małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiągniętych przez nich dochodów. Wynika ona z treści art. 6 ust. 1 powołanej wyżej ustawy. Z kolei art. 6 ust. 2 cyt. ustawy przewiduje możliwość opodatkowania sumy dochodów małżonków. Zgodnie z jego treścią (w brzmieniu obowiązującym w 2003 r.) małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym, że do sumy dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie. W treści zapytania podatniczka wskazuje, iż spełnia wraz z małżonkiem warunki uprawniające do wspólnego opodatkowania osiągniętych w 2003 r. dochodów, jednakże okoliczność ta, w świetle cytowanego wyżej art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zmienia faktu, iż zwrócone nienależnie pobrane świadczenia odliczyć od własnego dochodu będzie mógł tylko ten małżonek, który uprzednio je pobrał, a następnie zobowiązany został do ich zwrotu. Z treści art. 6 ust. 2 cyt. ustawy jednoznacznie wynika, że po spełnieniu określonych warunków małżonkowie mogą zostać opodatkowani od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1, jednakże dopiero po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z nich, kwot określonych w art. 26, a zatem również kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych zasiłków z ubezpieczenia społecznego (art. 26 ust. 1 pkt 4). Zatem organ podatkowy informuje, że wyrażone w zapytaniu stanowisko jest błędne, albowiem w przedstawionym stanie faktycznym tylko podatnikowi przysługuje odliczenie od osiągniętego w 2003 r. dochodu zwróconego w tymże roku nienależnie pobranego świadczenia w postaci zasiłku chorobowego, w kwocie uwzględniającej podatek dochodowy, niezależnie od tego, czy wpłaty na konto Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dokonał samodzielnie, czy też – w jego imieniu - z własnego konta bankowego zwrotu dokonał małżonek.