INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2012 r. (data wpływu 18 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 września 2012 r. (data wpływu 13 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w miesiącu otrzymania i opłacenia faktury – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w miesiącu otrzymania i opłacenia faktury.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 września 2012 r. (data wpływu 13 września 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dystrybutorzy produktów Wnioskodawcy dokonują począwszy od 03.2012 roku zakupu billboardów (reklama wielkoformatowa) na własny rachunek i umieszczają je na swoim obiekcie. Billboard stanowi własność danego dystrybutora i w żadnym momencie nie następuje przekazanie ekonomicznego władztwa nad billboardem do Spółki (prawo do rozporządzania towarem jak właściciel pozostaje u dystrybutora). Spółka podpisuje z dystrybutorami porozumienie (umowę), w ramach której świadczą oni usługę marketingową (reklama Wnioskodawcy/produktów Wnioskodawcy na bilbordzie), w zamian za którą Spółka jest zobowiązana zapłacić określoną wartość pieniężną.

Czas trwania usługi świadczonej przez dystrybutora jest ustalany indywidualnie, w zależności od dystrybutora/lokalizacji bilbordu itd. i może obejmować przykładowo okresy:

1. od 05.04.2012r. do 05.10.2012 r. (łącznie 6 m-cy w ramach jednego roku podatkowego),
2. od 09.03.2012r. do 09.02.2013 r. (łącznie mniej niż 12 miesięcy w ramach dwóch lat podatkowych),
3. od 08.05.2012 r. do 31.12.2013 r. (łącznie 19 miesięcy w ramach dwóch lat podatkowych).
   
   

Dystrybutor wystawia fakturę VAT za powyższą usługę jednorazowo przed finalnym wykonaniem usługi.

Spółka przyjęła następujący sposób rozliczenia ww. usług dla CIT i VAT:

1. Spółka traktuje usługę świadczoną przez Dystrybutora jako usługę marketingową zarówno dla potrzeb CIT jak i VAT;
2. W ramach rozliczeń CIT - Spółka kwalifikuje wydatki (którymi dystrybutor obciąża Spółkę) jako koszty pośrednie rozliczane w czasie .

Z uwagi na fakt, iż bilbordy pozostają własnością dystrybutora Spółka nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

1. w ramach rozliczeń VAT - Spółka odlicza VAT naliczony z faktury za usługę marketingową na bieżąco tj. w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzymała fakturę od dystrybutora i dokonała za nią zapłaty.
   
   

Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Usługi o których mowa we wniosku /usługi marketingowe – reklama Wnioskodawcy i reklama produktów Wnioskodawcy na bilbordzie wielkoformatowym/ związane są wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka ma prawo do odliczenia VAT naliczonego w miesiącu otrzymania i opłacenia faktury...

Zdaniem Wnioskodawcy, nabyta przez Spółkę usługa będzie stanowić kompleksową usługę marketingową, na którą będzie składać się: wykonanie, eksploatacja i konserwacja bilbordu. Obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług marketingowych należy rozpoznać na zasadach ogólnych, a więc z chwilą wykonania usługi tj. zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, a jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu, licząc od daty wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT).

O prawie do odliczenia VAT z faktur dokumentujących nabycie usługi decydują:

1. otrzymanie faktury przez nabywcę (art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy VAT),
2. nabycie przez nabywcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo wykonanie usługi (art. 86 ust. 12 a pkt 2 ustawy VAT).
   
   

Faktury za usługi marketingowe opisane we wniosku wystawione są więc przed finalnym terminem wykonania usługi.

Zdaniem Spółki spełnienie warunku zapłaty otrzymanej faktury na rzecz dostawcy – mimo nie spełnienia warunku wykonania usługi - daje prawo do odliczenia VAT w okresie, w którym warunek uiszczenia zapłaty, wynikającej z tej faktury został spełniony lub w dwóch kolejno następujących po sobie okresach. Brak wykonania usługi nie przesuwa możliwości wykonania prawa do odliczenia przez nabywcę do momentu zakończenia świadczenia usługi.

Zgodnie bowiem z wyrokiem NSA z dnia 18.02.2011 r. o sygn. akt I FSK 298/10 w przypadku, gdy faktura zostanie wystawiona przed wykonaniem usługi, podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT na jej podstawie dopiero po uiszczeniu zapłaty na rzecz dostawcy usług. W tym kontekście, zapłata przed wykonaniem usługi (albo już w trakcie jej wykonywania) powinna być traktowana jako przedpłata/zaliczka, która rodzi powstanie obowiązku podatkowego, niezależnie od tego, jak zostanie nazwana faktura wystawiona wcześniej.

A zatem fakt, iż faktura nie zawiera tytułu „faktura VAT „zaliczkowa” i została wystawiona przed dokonaniem płatności:

• nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku VAT oraz

• nie przesuwa możliwości wykonania prawa do odliczenia przez nabywcę do momentu zakończenia świadczenia usługi.
  
  

Podsumowując, zdaniem Spółki wystawiona faktura przed wykonaniem usługi daje prawo do odliczenia VAT u świadczeniobiorcy w okresie (miesiącu), w którym nastąpi zapłata za tę fakturę lub w miesiącu kolejnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86. ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu,

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższych regulacji wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT).

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Stosownie do postanowień art. 86 ust. 10 pkt 1 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Przepis art. 86 ust. 11 ustawy stanowi, że jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 12 ustawy, w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.

Na podstawie art. 86 ust. 12a ustawy, przepisu ust. 12 nie stosuje się do przypadków, gdy:

1. faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11;
2. nabycie prawa do dysponowania towarem jak właściciel lub wykonanie usługi nastąpiło przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej, w której podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury.
   
   

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. W myśl art. 86 ust. 15 ustawy do uprawnienia, o którym mowa w ust. 13, stosuje się odpowiednio art. 81b Ordynacji podatkowej, na podstawie którego uprawnienie do skorygowania deklaracji:

1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
2. przysługuje nadal po zakończeniu:
   1. kontroli podatkowej,
   2. postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.
   
   
   

Korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych (art. 81b. § 2 Ordynacji podatkowej).

Należy ponadto wskazać, iż przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług przewidują wiele sytuacji, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i lit. b ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności, bądź podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Ponadto jak wskazują uregulowania art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast art. 106 ust. 3 ustawy stanowi, iż przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 108 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego (art. 108 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury nie później niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (ust. 4 art. 19 ustawy).

W myśl przepisu art. 19 ust. 5 ustawy, ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi.

Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, iż faktura VAT wystawiona w oparciu o powyższe regulacje powinna dokumentować rzeczywiście dokonaną dostawę towaru lub wykonaną usługę, i tylko taka faktura daje podstawę do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę usługi.

Zasady wystawiania faktur dokumentujących otrzymanie należności przed wykonaniem usługi lub przed dostawą towaru reguluje § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360). Zgodnie z tym przepisem, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. W § 10 ust. 4 ustawodawca wymienił elementy, jakie powinna zawierać faktura stwierdzająca pobranie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów wynika, iż podatnik wystawia fakturę zaliczkową w sytuacji, gdy faktura ta stwierdza czynności otrzymania przez wystawcę części bądź całości należności (zaliczki, przedpłaty, zadatku, raty) przed wykonaniem usługi. Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie wyszczególnia wysokości zaliczki czy przedpłaty, co oznacza, iż opodatkowaniu podlega każda z dokonanych zaliczek, przedpłat (także ta obejmująca 100% należności).

Z analizy przytoczonych przepisów wynika więc, że podatnikowi nie przysługuje uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdy wystawiona faktura (dokument celny) w rzeczywistości nie odzwierciedla wykonanych czynności, w szczególności zaś, gdy zdarzenie gospodarcze w ogóle nie zaistniało, zaistniało w innej niż wskazano dacie lub w rozmiarach innych niż wynika z faktury lub dokumentu celnego, bądź też zaistniało pomiędzy innymi (niż to stwierdza faktura czy dokument celny) podmiotami gospodarczymi.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego jest wyraźnie uzależnione od wypełnienia obowiązku dostawcy lub usługodawcy, jakim jest wydanie konkretnego towaru, który został wprowadzony do obrotu gospodarczego lub rzeczywiste wykonanie usługi na rzecz usługobiorcy i wystawienie faktury potwierdzającej te czynności (jeżeli powinny być one potwierdzone fakturą).

W doktrynie prawa przyjmuje się, iż pod pojęciem wykonania usługi należy rozumieć dokonanie tych działań lub zaniechań przez usługodawcę (bezpośredniego lub pośredniego) na rzecz usługobiorcy, które zgodnie z zawartą umową stanowią wykonanie zobowiązań przez usługodawcę (usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usługi).

Jeśli faktura została otrzymana wcześniej (tj. przed powstaniem obowiązku podatkowego u wystawcy), to podatnik nie może jeszcze dokonać obniżenia podatku. Prawo to zostaje zawieszone do czasu, aż usługa którą dokumentuje faktura, zostanie wykonana lub towar objęty fakturą zostanie wydany. Po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi podatnik może dokonać odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tej faktury w rozliczeniu za właściwy miesiąc.

Powyższa zasada nie będzie miała zastosowania w szczególnych przypadkach powstania obowiązku podatkowego, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11.

W przypadku zaś, gdy wystawiona faktura dokumentuje zapłatę zaliczki (przedpłaty), u wystawcy obowiązek podatkowy powstanie w oparciu o art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, natomiast dla odbiorcy, w związku z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę dokumentującą dokonaną przedpłatę (zaliczkę), albo za dwa następne okresy rozliczeniowe (zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy).

Podsumowując nie stanowią podstawy do odliczenia podatku naliczonego faktury, które dokumentują usługę niewykonaną, chyba że faktury te wystawiono w związku z zapłatą zaliczki (przedpłaty).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż dystrybutorzy produktów Wnioskodawcy, będącego zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, dokonują począwszy od 032012 roku zakupu billboardów (reklama wielkoformatowa) na własny rachunek i umieszczają je na swoim obiekcie. Spółka podpisuje z dystrybutorami porozumienie (umowę), w ramach której świadczą oni usługę marketingową (reklama Wnioskodawcy/produktów Wnioskodawcy na bilbordzie), w zamian za którą Spółka jest zobowiązana zapłacić określoną wartość pieniężną. Czas trwania usługi świadczonej przez dystrybutora jest ustalany indywidualnie, w zależności od dystrybutora/lokalizacji bilbordu.

Dystrybutor wystawia fakturę VAT za powyższą usługę jednorazowo przed finalnym wykonaniem usługi.

Spółka odlicza VAT naliczony z faktury za usługę marketingową na bieżąco tj. w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzymała fakturę od dystrybutora i dokonała za nią zapłaty.

Spółka wskazała, iż usługi o których mowa we wniosku /usługi marketingowe – reklama Wnioskodawcy i reklama produktów Wnioskodawcy na bilbordzie wielkoformatowym/ związane są wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

Z powyższego wynika, iż w dacie otrzymania ww. faktur usługi nie zostały wykonane. Nie znajdują więc zastosowanie wprost przepisy art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy.

Jednocześnie prawo do odliczenia można wyprowadzić z przepisów dotyczących faktur wystawionych w związku z zapłatą zaliczki przed wykonaniem usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy).

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdy kontrahenci Wnioskodawcy, przed wykonaniem usług, wystawiają dla Wnioskodawcy faktury VAT dokumentujące całą należność za świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi w całym okresie umowy, a Wnioskodawca na podstawie tych faktur dokonuje zapłaty kwot wynikających z tych faktur. Jeżeli strony ustaliły płatność „z góry” za usługi i ustalenia te są w tym zakresie wykonywane, to znaczy, że strony umówiły się na zapłacenie całych należności przed wykonaniem usług.

Ze wskazanych przepisów wynika, iż uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje gdy wystawiona faktura nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu zdarzenia gospodarczego, a w szczególności gdy zdarzenie gospodarcze w ogóle nie zaistniało.

W przedmiotowej sprawie faktury są wystawiane przed otrzymaniem zapłat przez usługodawców.

Zatem w momencie wystawienia faktur przez kontrahentów Wnioskodawcy, faktury te nie dokumentowały żadnych czynności gospodarczych i nie potwierdzały otrzymania zaliczek, tym samym nie mogły stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w miesiącu ich otrzymania.

W tym przypadku prawo do odliczenia podatku jest zawieszone do czasu, aż zaliczki, w tym także takie, które obejmują 100% należności, które dokumentują faktury, zostaną zapłacone. Bowiem w momencie zapłaty należności przez Wnioskodawcę za nabycie usług, wystawiona faktura staje się fakturą zaliczkową.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokonał zapłaty kwot wynikających z wcześniej wystawionych faktur lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, pod warunkiem spełnienia innych przesłanek pozytywnych wynikających z art. 86 ustawy o VAT i niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.