Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie na pisemne zapytanie płatnika z dnia 15.04.2004 r. udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje:

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że byłemu pracownikowi na podstawie umowy cywilnoprawnej o zakazie konkurencji, wypłacił odszkodowanie wraz z odsetkami za nieterminową wypłatę należności. Podstawą wypłaty odszkodowania nie była umowa o pracę ani stosunek pracy, lecz umowa cywilnoprawna, zawarta co prawda w czasie trwania stosunku pracy, ale która wywołuje skutki już po ustaniu tego stosunku.

Na tle takich okoliczności faktycznych płatnik formułuje stanowisko, iż odsetki od odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji, nie korzystają ze zwolnienia w podatku dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko to jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 10 ust. 1 pkt 1, art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska płatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Z art. 12 ust. 1 ww. ustawy wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 101¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) w zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność (zakaz konkurencji).

Art. 101² § 1 Kodeksu pracy stanowi, iż przepis art. 101¹ § 1 stosuje się odpowiednio, gdy pracodawca i pracownik mający dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, zawierają umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. W umowie określa się także okres obowiązywania zakazu konkurencji oraz wysokość odszkodowania należnego pracownikowi od pracodawcy, z zastrzeżeniem przepisów § 2 i 3.

Odszkodowanie, którego podstawą jest klauzula niekonkurencyjności stanowi przychód ze stosunku pracy, o jakim mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 95 tej ustawy, wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1.

Zatem odsetki należne z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania, o którym mowa w art. 101² § 1 Kodeksu pracy są zwolnione od podatku dochodowego na mocy wyżej cytowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.