Stan faktyczny:

Podatnik dokonał potrącenia wzajemnej wierzytelności z wierzytelności, na którą wystawiono fakturę stanowiącą podstawę do ustalenia podatku naliczonego (kompensaty).

Ocena prawna stanu faktycznego:

Na podstawie art. 21 ust. 6a ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) urząd skarbowy zobowiązany jest na wniosek podatnika zwrócić różnicę podatku w ciągu 25 dni od dnia złożenia rozliczenia, gdy kwoty podatku naliczonego wynikają z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przepisów art. 13 ust. 1 pkt 1 Prawo działalności gospodarczej a także z dokumentów celnych oraz decyzji, o których mowa w art. 11c i zostały przez podatnika zapłacone.

Przepisy ustawy Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101,poz. 1178 z późn. zm.) nakładają obowiązek dokonywania rozliczeń płatności pomiędzy kontrahentami za pośrednictwem rachunku bankowego w każdym przypadku, gdy wartość transakcji przekracza określone w przepisie limity.

Za „zapłatę” należy także rozumieć dokonanie potrącenia, o którym mowa w art. 498 §1 i 2 ustawy Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze późn. zm.). Zgodnie bowiem z art. 498 §1 i 2 Kodeksu cywilnego potrącenie stanowi szczególną formę zapłaty w przypadku, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, a przy tym przedmioty ich przeciwnych wierzytelności są jednorodzajowe (np. należności pieniężne). Istotą potracenia jest wzajemność wierzytelności, co oznacza, że potrącający musi być wierzycielem i dłużnikiem tej samej osoby.

Zatem, kompensata wzajemnych wierzytelności stanowi jedną z form zapłaty i uprawnia do ubiegania się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od dnia złożenia rozliczenia.