Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zduńskiej Woli po przeanalizowaniu przedmiotowej sprawy informuje, iż zgłoszenie zawieszenia działalności gospodarczej, nie oznacza ustania bytu przedsiębiorcy, a jedynie przerwę w wykonywaniu działalności. Takie stanowisko zostało zawarte m.in. w wyroku NSA z dnia 14 grudnia 1993 roku sygn. akt SA/Ka 960/90. Ustawodawstwo podatkowe w zasadzie nie zna pojęcia zawieszenia działalności gospodarczej. Powyższe pojęcie jest jedynie terminem technicznym.

Przepisy zawarte w art. 113 w/w ustawy określają warunki, które musi spełnić podatnik zamierzający korzystać ze zwolnienia podmiotowego, sposób ustalania wysokości obrotu uprawniającego do korzystania z tego rodzaju zwolnienia oraz przypadki, w których nie stosuje się zwolnień podmiotowych.Prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego przysługuje tylko tym podatnikom, którzy spełniają łącznie następujące warunki:

1) wartość ich sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła 10 000 euro,
2) nie wykonują czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 w/w ustawy.

Jednym z warunków określających prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego jest warunek dotyczący wysokości osiąganego obrotu. Kwota obrotu, uprawniająca do korzystania ze zwolnienia podmiotowego została określona w art. 113 ust. 1 w/w ustawy w wysokości równowartości 10 000 euro, przy czym do wartości tej nie wlicza się kwoty podatku.

Przeliczenia kwoty 10.000 euro na złotówki dokonuje Minister Finansów w terminie do dnia 31 grudnia poprzedzającego rok podatkowy w drodze rozporządzenia, na podstawie upoważnienia zawartego w art. 113 ust. 14 pkt 1 w/w ustawy. Przeliczenie euro na złotówki jest przy tym dokonywane w oparciu o średni kurs euro ogłaszany przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 100 zł. W 2004 r. kwota obrotu, upoważniająca do korzystania ze zwolnienia podmiotowego jest przyjmowana, zgodnie z przepisami przejściowymi zawartymi w art. 168 ust. 1 w/w ustawy w wysokości określonej rozporządzeniem Ministra Finansów