Eksportem towarów w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zgodnie z art. 2 pkt 8 jest potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju (Polski) poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest:

1) przez dostawcę lub w jego imieniu, lub
2) przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju (Polski), lub w jego imieniu.

A zatem, aby daną czynność uznać za eksport towarów muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

- wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny wyjścia, tzn. nie jest wystarczające posiadanie przez podatnika dokumentu celnego lub potwierdzenia wystawionego przez wewnętrzny urząd celny Wspólnoty, gdyż potwierdzenie musi nastąpić przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione ze Wspólnoty;
- wywóz musi nastąpić poza terytorium Wspólnoty, tzn. poza terytorium Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej. Eksportem dla celów podatku od towarów i usług jest także wywóz towarów na terytoria wyłączone z terytorium Wspólnoty Europejskiej - art. 2 pkt 3 lit. b;
- wywóz towarów musi nastąpić w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ww. ustawy, czyli czynności spełniających kryteria zaliczenia do pojęcia dostawy towarów w rozumieniu tego przepisu, przy czym spełniający te warunki wywóz towarów musi być zrealizowany przez ściśle określone podmioty:
- przez dostawcę lub w jego imieniu, tzn. eksport bezpośredni, lub
- przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju (Polski), lub w jego imieniu, tzn. eksport pośredni.

Ponadto tutejszy organ podatkowy wskazuje, iż podatek od towarów i usług jest podatkiem opartym o zasadę terytorialności, wobec czego jest on naliczany od transakcji, które mają miejsce, bądź traktowane są jako mające miejsce, na ściśle określonym terytorium tzn. obciąża czynności, które są wykonane lub zgodnie z przepisami uznaje się je za wykonane na terytorium Polski. Niezmiernie istotnym jest zatem dokładne określenie granic terytorium kraju i w tym aspekcie określenie miejsca wykonywania czynności lub miejsca, w którym dana czynność jest uznawana za wykonaną, czyli miejsca powstania obowiązku podatkowego.
W art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. postanowiono, że w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny wyjścia, wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. Dopiero od tego momentu podatnikowi - eksporterowi służy prawo do zaewidencjonowania tej sprzedaży według stawki podatku 0%.
W związku z powyższym, w sytuacji, gdy wywóz towaru z terytorium kraju (Polski) poza terytorium Wspólnoty, nie został potwierdzony przez urząd celny wyjścia, nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako eksport towarów, a Podatnik nie ma prawa do zastosowania stawki podatku od towarów i usług 0%.