INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05.07.2012 r. (data wpływu 24.07.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku przemysłowego oraz budynku socjalno-biurowego,

• nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży utwardzonego placu oraz ogrodzenia.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24.07.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynków, utwardzonego placu oraz ogrodzenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest właścicielem dwóch budynków - przemysłowego i socjalno-biurowego, także placu utwardzonego i ogrodzenia terenu wokół nich - wszystko jest zlokalizowane na jednym terenie. Spółka jest czynnym płatnikiem VAT. Wszystkie budynki i budowle zostały wprowadzone do Spółki aportem w 2004 roku, przy ich nabyciu nie służyło prawo odliczenia podatku naliczonego. Budynek przemysłowy był ulepszany w kolejnych latach, z tym że wartość nakładów wyniosła ok. 3% wartości początkowej budynku. Budynek socjalno-biurowy był modernizowany w szerszym zakresie, wartość nakładów przekroczyła 80% wartości początkowej budynku. Plac i ogrodzenie nie były przedmiotem modernizacji, dokonywano tylko drobnych bieżących remontów. Żaden z ww. budynków i budowli nie był przedmiotem najmu lub dzierżawy, wszystkie były używane tylko na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki, która prowadzi szeroko pojętą działalność budowlaną. Spółka zamierza w tym roku sprzedać wszystkie budynki i budowle.

Ulepszenia - nakłady były dokonywane w latach 2004 do 2007 r., po tym okresie budynki i budowle nie były modernizowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanych powyżej nieruchomości i budowli będzie zwolniona z VAT czy też opodatkowana podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, kwestia opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie kształtowała odrębnie w stosunku do poszczególnych przedmiotów sprzedaży opisanych wcześniej.

I tak sprzedaż budynku przemysłowego, ogrodzenia i placu utwardzonego będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Sprzedaż budynku socjalno-biurowego nie będzie korzystała ze zwolnienia i będzie opodatkowana stawką podstawową 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, takie stanowisko wynika z treści art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT. Zgodnie z powołanymi przepisami zwalnia się od podatku:

• dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata
• dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeśli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej obiektów.
  
  
  

Pojęcie pierwszego zasiedlenia znajduje się w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku przemysłowego oraz budynku socjalno-biurowego, za nieprawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży utwardzonego placu oraz ogrodzenia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie ze wskazanym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone w art. 43 ustawy.

I tak zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi treść art. 43 ust. 7a ustawy.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być oddanie w najem czy też leasing. Jest to oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem tylko pierwsza czynność opodatkowana dotycząca danych budynków (ich części) lub budowli.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności opodatkowanych.

W sytuacji braku zastosowania zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy odnieść się należy do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy przewidującym możliwość zastosowania zwolnienia jeżeli dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W przypadku braku spełnienia przesłanek w nim wymienionych, tj. poniesienia wydatków na ulepszenie budynków, budowli lub ich części wyższych niż 30% wartości początkowej z prawem do odliczenia zastosowanie zwolnienia nie jest możliwe. Jednakże należy odwołać się jeszcze do art. 43 ust. 7a ustawy, zgodnie z którym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy także zwrócić uwagę na konieczność rozróżnienia oceny prawnej poszczególnych części budynku wynikającej wprost z art. 2 pkt 14 ustawy zawierającego definicję pierwszego zasiedlenia, zgodnie z którą pierwsze zasiedlenie może dotyczyć nie tylko budowli i budynków ale i ich części. Zatem ustawodawca celowo rozróżnił zastosowanie zwolnienia do całych budynków, budowli lub ich części, dopuszczając możliwość objęcia zwolnieniem jedynie części nieruchomości (budynków, budowli). Oddanie zatem do użytkowania (najem, dzierżawa) części budynków i budowli w wykonaniu czynności opodatkowanych nie stanowi o tym, że cały budynek czy budowla zostały zasiedlone.

Podsumowując, dla określenia czy dostawa budynków, budowli bądź ich części będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, na podstawie wymienionych przepisów art. 43 ustawy, konieczne jest zbadanie wysokości nakładów inwestycyjnych w stosunku do tych obiektów oraz sposób wykorzystywania sprzedawanych obiektów.

Wskazać również należy, iż zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowana datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Podkreślenia wymaga fakt, iż wybór opcji opodatkowania przysługuje jedynie w przypadku, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wybór opodatkowania nie ma zastosowania w przypadku zwolnienia budynków, budowli lub ich części w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. W przypadku zatem wyboru opcji opodatkowania dla dostawy budynków, budowli lub ich części, korzystającego ze zwolnienia na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zastosowanie znajdzie właściwa stawka podatku VAT dla danego przedmiotu dostawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki lub budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem, co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nich posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Dodatkowo, nadmienić należy, iż w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), przez obiekt budowlany należy rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.
   
   

Zgodnie z pkt 2 tego artykułu, pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Ilekroć w powołanej ustawie jest mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

Zgodnie z art. 3 pkt 9 wyżej cyt. ustawy przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca czynny zarejestrowany podatnik podatku VAT jest właścicielem dwóch budynków - przemysłowego i socjalno-biurowego, placu utwardzonego i ogrodzenia terenu wokół nich - zlokalizowanych na jednym terenie. Wszystkie budynki i budowle zostały wprowadzone do Spółki aportem w 2004 roku, przy ich nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budynek przemysłowy był ulepszany w kolejnych latach, z tym że wartość nakładów wyniosła ok. 3% wartości początkowej budynku. Budynek socjalno-biurowy był modernizowany w szerszym zakresie, wartość nakładów przekroczyła 80% wartości początkowej budynku. Plac i ogrodzenie nie były przedmiotem modernizacji, dokonywano tylko drobnych bieżących remontów. Żaden z ww. budynków i budowli nie był przedmiotem najmu lub dzierżawy, wszystkie były używane tylko na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki, która prowadzi szeroko pojętą działalność budowlaną. Spółka zamierza w tym roku sprzedać wszystkie budynki i budowle. Ulepszenia - nakłady były dokonywane w latach 2004 do 2007 r., po tym okresie budynki i budowle nie były modernizowane.

Z wniosku wynika zatem, że przedmiotem sprzedaży będzie znajdujący się na jednym terenie budynek przemysłowy, budynek socjalno-biurowy, utwardzony plac oraz ogrodzenie.

Wskazany opis sprawy w konfrontacji z przedstawioną powyżej analizą prawną dotyczącą zastosowania zwolnienia podatkowego dla dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż istotne jest każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów.

Odnosząc się do znajdującego się na terenie przedmiotowej nieruchomości utwardzonego placu oraz ogrodzenia wskazać należy, iż zgodnie z Prawem budowlanym nie mieszczą się one w definicji budowli. Ustawodawca nie wymienia bowiem utwardzonego placu oraz ogrodzenia wśród obiektów budowlanych, umieszcza je natomiast w katalogu, określonych odrębnie od budowli, tj. urządzeń budowlanych.

W konsekwencji powyższego uznając, że utwardzony plac oraz ogrodzenie stanowią urządzenie budowlane (urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem), a nie samodzielną budowlę, którą uznaje się za towar na gruncie podatku VAT, nie znajdzie tu zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, gdyż nie wystąpi dostawa budowli, do której można byłoby „przypisać” grunt.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż utwardzonego placu oraz ogrodzenia korzystać będzie ze zwolnienia należało uznać za nieprawidłowe.

Jednakże należy zauważyć, iż na przedmiotowej nieruchomości znajdują się również dwa budynki, tj. budynek przemysłowy oraz budynek socjalno-biurowy, które zostały wprowadzone do Spółki aportem w 2004 roku a Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Za aport uważa się wkład niepieniężny wniesiony do spółki na pokrycie kapitału zakładowego w postaci wartości niematerialnych (praw) lub rzeczy. Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi. Wniesienie aportu w postaci prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz prawa własności gruntu, własności budynków i budowli posadowionych na tych gruntach do spółki spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów zawartej w cyt. powyżej art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym - w rozumieniu art. 2 pkt 22 tej ustawy - uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania przedmiotowymi towarami jak właściciel.

Zatem wniesienie do Spółki budynku przemysłowego oraz budynku socjalno-biurowego jako wkładu niepieniężnego, stanowiło odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazuje Wnioskodawca, budynek przemysłowy był ulepszany w kolejnych latach, a wartość nakładów wyniosła ok. 3% wartości początkowej budynku. Przedmiotowy budynek nie był przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Mając powyższe na względzie uznać należy, iż wniesienie w 2004 roku budynku przemysłowego do Spółki odbyło się w ramach pierwszego zasiedlenia, a do dnia sprzedaży Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku przemysłowego upłynie okres dłuższy niż 2 lata, wobec czego jego sprzedaż będzie korzystała ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29 ust. 5 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż budynku przemysłowego będzie korzystała ze zwolnienia należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do budynku socjalno-biurowego, Wnioskodawca wskazuje, iż w latach 2004 do 2007 r. ponosił nakłady, których wartość przekroczyła 80% wartości początkowej budynku. Przedmiotowy budynek nie był przedmiotem najmu lub dzierżawy. Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT wykorzystywał przedmiotowy budynek na cele związane z prowadzoną działalnością budowlaną.

Mając powyższe na względzie uznać należy, iż wniesienie w 2004 roku budynku socjalno-biurowego do Spółki odbyło się w ramach pierwszego zasiedlenia. Jednakże ponoszone przez Wnioskodawcę w latach 2004 do 2007 r. nakłady przekraczające 80% wartości początkowej budynku, od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego spowodowało, iż stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy nie doszło do jego pierwszego zasiedlenia po dokonaniu ostatnich ulepszeń. Przedmiotowy budynek nie był przedmiotem najmu lub dzierżawy, zatem nie został także oddany do użytkowania w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym, sprzedaż budynku socjalno-biurowego odbywać się będzie w ramach pierwszego zasiedlenia bez uprawnienia do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W takim przypadku należy rozważyć zastosowanie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. W przedmiotowej sytuacji, budynek socjalno-biurowy był poddany ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej, a Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku, zatem druga z przesłanek niezbędnych do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy nie jest spełniona. Zatem sprzedaż budynku socjalno-biurowego Spółka winna opodatkować na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 29 ust. 5 oraz art. 146a pkt 1 ustawy według stawki podatkowej, tj. 23%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż budynku socjalno-biurowego będzie opodatkowana 23% stawką podstawową należało uznać za prawidłowe.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż w sytuacji kiedy sprzedaż budynku socjalno-biurowego nastąpi po upływie 5 lat od momentu dokonania ostatnich ulepszeń i wykorzystywania go do czynności opodatkowanych w stanie ulepszonym, nie stosuje się warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy, o czym stanowi art. 43 ust. 7a ustawy. Zatem w takiej sytuacji sprzedaż budynku socjalno-biurowego korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. Nr z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.