Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opatowie działając na podstawie art. 14 § 4 Ordynacja podatkowa (Dz. U Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) udziela pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. W dniu 06.04.2004 r. złożył Pan wniosek o interpretację przepisów, w którym zwraca się o wyjaśnienie, w jaki sposób ma się Pan rozliczyć z zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzenia wypłaconego przez Komornika Sądowego na podstawie wyroku.

Z pisma wynika, że w miesiącu marcu 2004 r. otrzymał Pan zaległe wynagrodzenie wynikające ze stosunku pracy z tytułu zatrudnienia na umowę o pracę, zasądzone wyrokiem sądu, wypłacone przez Komornika Sądowego w kwocie 11.738,06 zł.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy.

Za przychód uzyskany od danego zakładu pracy należy uznać tylko taki przychód, który został przez ten zakład faktycznie wypłacony. W opisanej sytuacji jednostka nie jest płatnikiem, o którym mowa w art. 31 ustawy, ponieważ nie dokonała faktycznej wypłaty wynagrodzenia. Czynności tej dokonał komornik pobierając z rachunku bankowego jednostki kwotę wynagrodzenia, którą przekazał pracownikowi.

W odniesieniu do tych przychodów jednostka nie wystąpi jako płatnik, a więc nie wystąpi również obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy. Ten obowiązek nie ciąży również na komorniku. Oznacza to, że wypłacone przez komornika przychody (z pominięciem odsetek, które w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy są wolne od podatku dochodowego) pracownik powinien ująć w zeznaniu rocznym.

Art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że obowiązek sporządzania imiennych informacji o wysokości dochodu oraz potrąconych przez płatnika w roku podatkowym składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, składki na ubezpieczenia zdrowotne pobranej w roku podatkowym przez płatnika i składki na ubezpieczenie zdrowotne odliczonej, a także należnego i pobranego podatku, ciąży na płatnikach, o którym mowa wart. 31 ust. 1 ustawy. Skoro, zatem zaległe wynagrodzenia są przychodem ze stosunku pracy, a pracodawca zna jego wysokość, to winien wykazać je w informacji PIT-11.