Ze stanu faktycznego przedstawionego w pismach podatnika wynika, iż jest on osobą niepełnosprawną /co potwierdza dołączony do zapytania wypis z treści orzeczenia Obwodowej Komisji Lekarskiej do spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia w ... z dnia 01.10.1968 r.o zaliczeniu podatnika do pierwszej grupy inwalidów z ogólnego stanu zdrowia/. W związku z tym, że podatnik porusza się przy pomocy tzw. balkonika, i w sytuacji tej płynne poruszanie utrudniają nierówności terenu, trawa i piasek, zamierza on w bieżącym roku poniesć wydatek na zakupi ułożenie polbruku wokół domu. Zdaniem podatnika przysługiwać mu będzie w tym przypadku prawo do odliczenia w/w wydatku w ramach ulgi rehabilitacyjnej, biorąc również pod uwagę fakt, iż nie korzystał on jeszcze z takich odliczeń. Poza tym podatnik zwraca się z prośbą o wskazanie odliczeń jakie przysługują osobie niepełnosprawnej, i jakie warunki należy spełnić by z nich skorzystać.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z poźn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku odliczeniu od dochodu przed opodatkowaniem podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne oraz zasady i warunki ich odliczania od dochodu określa art. 26 ust. 7a – 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak zgodnie z art. 26ust. 7a za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione na:
1. adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
2. przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
3. zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnychw rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
4. zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikającychz niepełnosprawności,
5. dpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
6. odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
7. opłacanie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osóbz niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,
8. trzymanie przez osoby niewidome, o których wyżej mowa, psa przewodnika – w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł,
9. opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
10. opłacanie tłumacza języka migowego,
11. kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,
12. leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),
13. odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne: a) osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego; b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej doI lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu, niz wymienione w lit.a),
14. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitcyjne – w wysokości nieprzekraczajacejw roku podatkowym kwoty 2.280 zł,
15. odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem: a) na turnusie rehabilitacyjnym; b) w zakładach, o których mowa w pkt 6; c) na koloniach i obozach dla dziecii młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Warunkiem odliczenia wydatków, o których wyżej mowa, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek stosownego dokumentu /orzeczenia, decyzji/ potwierdzającego niepełnosprawność /art. 26 ust. 7d i 7g ustawy/ - w przypadku podatnika jest to orzeczenie o zakwalifikowaniu doI grupy inwalidztwa.

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala sie na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14/art. 26 ust. 7c ustawy/.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) za środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami, a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków)lub zwróconą w jakiejkolwiek formie /art. 26 ust. 7b ustawy/.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem zapytania, podatnik zamierza ponieść wydatek na zakupi ułożenie polbruku wokół budynku mieszkalnego, co ma na celu ułatwienie mu poruszania się wokół domu, które w obecnej sytuacji jest utrudnione z uwagi na jego schorzenie. Tym samym nie ulega wątpliwości, iż przedmiotowy wydatek podyktowany jest potrzebami wynikającymiz niepełnosprawności podatnika.

Treść przepisu art. 26 ust. 7a dowodzi, iż ustawodawca jasno i precyzyjnie wyodrębnił rodzaje wydatków wchodzących w zakres ulgi rehabilitacyjnej. Jednocześnie wśród wydatków tychnie zostały przewidziane wydatki poniesione na adaptację terenu wokół budynku mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Natomiast z punktu 1 w/w artykułu wynika, iż za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Przepis ten nie określa szczegółowo jakiego rodzaju wydatki na w/w cel korzystają z ulgi podatkowej. Natomiast opierając się na jego literalnym brzmieniu zauważyć należy, iż „adaptacja” oznacza przystosowanie czegoś do innego użytku, przeróbkę dla nadania czemuś jakiegoś charakteru. Adaptacja mieszkania/budynku to zatem nic innego jak przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku. Natomiast „wyposażenie” mieszkania/budynkuto nadanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Jednocześnie dokonanie adaptacji mieszkania/budynku do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma – dla uznania wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne – znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby niepełnosprawnej pozostającej na jego utrzymaniu. Podkreślenia wymaga fakt, iż omawiane odliczenie obejmuje wyłącznie wydatki dotyczące mieszkań i budynków mieszkalnych.

Zatem wydatek na adaptację terenu wokół budynku mieszkalnego, choć podyktowany potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności podatnika, w związku z tym, że nie został objęty odrębnym odliczeniem w ramach ulgi rehabilitacyjnej, a nie mieści się w odliczeniach wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /ani w omówionym wyżej odliczeniu zawartym w punkcie 1 tego przepisu, ani w żadnym innym/ - nie stanowi wydatku na cele rehabilitacyjne i nie podlega odliczeniu od dochodu.

Podkreślić należy, iż powyższa interpretacja pozostaje w zgodzie z zasadą mówiącą o tym, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące ulg podatkowych są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, i w związku z tym nie mogą być interpretowane przy użyciu wykładni rozszerzającej.

Informuje się również, iż w ramach ulgi podatkowej z tytułu remontu i modernizacji budynku mieszkalnego odliczeniu podlegają wydatki poniesione w 2004 roku na przebudowę układu funkcjonalnego budynku, obejmującą wjazdy, podjazdy, zabezpieczenia i wykonanie innych elementów związanych z udostępnieniem i przystosowaniem obiektu oraz pomieszczeń ogólnodostępnych budynku dla osób niepełnosprawnych .

Dla uzyskania prawa do w/w ulgi podatkowej niezbędne jest jednak równoczesne spełnienie następujących warunków /określonych w art. 27a ust. 1 pkt 1, ust. 3 pkt 2 lit. a) oraz ust. 4--7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2003 roku/:
1. podatnik musi ponieść wydatki na wskazany w ustawie cel, tj. na remont lub modernizację budynku mieszkalnego,
2. podatnik musi wykazać, iż wydatki dotyczą budynku mieszkalnego zajmowanego na podstawie tytułu prawnego /np. własność, umowa użyczenia, umowa najmu lub dzierżawy/,
3. wydatki muszą być poniesione na własne potrzeby mieszkaniowe podatnika,
4. wysokość tych wydatków należy udokumentować fakturami lub dowodami odprawy celnej,
5. podatnik musi ponieść wydatki na minimalną kwotę wynoszącą 567,00 zł.
   Odliczenie powyższe przysługuje do wysokości limitu określonego na lata 2003-2005 w kwocie 5.670,00 zł, tj. maksymalnie 19% kwoty wydatków w wysokości 29.842,10 zł.