1. Pojęcie kosztów uzyskania przychodu zdefiniowane zostało w zdaniu pierwszym art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 cytowanej ustawy.
Art. 23 ustawy zawiera katalog zamknięty wydatków i odpisów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu. Aby można było uznać określony wydatek za koszt uzyskania przychodu muszą być spełnione dwa warunki: celem wydatków powinno być osiągnięcie przychodów i wydatek ten nie może znajdować się w katalogu wydatków wymienionych w art. 23 ustawy.
Naczelnik tut. Urzędu wyjaśnia iż, koszty usługi adwokackiej w związku z zaistniałym zdarzeniem drogowym (wypadkiem komunikacyjnym w którym podatnik uczestniczył) mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu jeżeli podatnik wykaże związek przyczynowo skutkowy poniesionych kosztów z osiągniętym przychodem (np. zaewidencjonowanie pojazdu który uległ wypadkowi w ewidencji środków trwałych, ewidencja przebiegu pojazdu, postanowienie lub wyrok Sądu oddalające zarzuty wobec podatnika). Niezbędne będzie również wykazanie przychodu w celu osiągnięcia którego podatnik poniósł określone koszty gdyż takiego związku wymaga powołany na wstępie art. 22 ust. 1.

2. Na podstawie tego samego art. 22 ust. 1 w koszty działalności zaliczyć można koszty korespondencji prowadzonej przez podatnika w ramach wykonywanej działalności gospodarczej. Dokumentami na podstawie których koszty korespondencji można uznać za koszty działalności są dokumenty wymienione w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152 poz. 1475 ze zm.). § 12 ust. 3 pkt 1 i 2 niniejszego rozporządzenia określają że dowodami księgowymi są m. in.:

1) faktury VAT, faktury VAT RR, faktury VAT KOMIS, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej „fakturami”, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2) inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym ze jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

§ 13 ust. 4 określa że za dowody księgowe uważa się również dowody opłat pocztowych i bankowych, a ustęp 5 określa że za dowody księgowe uważa się też inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
W świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, iż po uzupełnieniu o dokumenty lub informacje określające strony operacji gospodarczej potwierdzenia nadania przesyłek pocztowych – niezawierających danych nadawcy - mogą być uznane jako podstawa zapisu kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.