W ramach funduszu reprezentacji kupowane są upominki dla kontrahentów i gości firmy oraz nagrody dla zwycięzców na zawodach sportowych organizowanych przez firmę. Natomiast w ramach reklamy niepublicznej kupowane są gadżety i drobne upominki reklamowe.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem docho-dowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art.21 i 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowa-nia w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust.3 i art. 28 – 30, art.30a-30c oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.

W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. źródłami przychodów są także inne źródła niż wymienione w punktach poprzedzających ten zapis, za które uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu eme-rytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpiecze-nia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnio-nych źródłach.

Jednocześnie jednak zwolnienie przedmiotowe zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. obejmuje wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzyma-nych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 100 zł (w 2003r. 76 zł); zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

W związku z brakiem odpowiedniej definicji w przepisach podatkowych pojęć „reklama” i „reprezentacja” przyjąć należy ich wykładnię językową, zgodnie z którą za reklamę uważa się „roz-powszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś”; pojęcie „reprezentacja” oznacza zaś „okazałość, wytworność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem lub pozycja społeczną” (Słownik języka pol-skiego, PWN, Warszawa 1981 – z pisma Ministerstwa Finansów z dnia 17.07.1995r., nr PO 4 AK-722-702/95).

W świetle powyższego stwierdzić zatem należy, iż zapis art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lip-ca 1991r. jakkolwiek wskazuje na nieodpłatne świadczenia związane z promocją lub reklamą to swym zakresem obejmuje również nieodpłatne świadczenia związane z reprezentacją.

W tym stanie prawnym i faktycznym sprawy, nieodpłatne świadczenia w postaci upominków wrę-czanych przez firmę konkretnym osobom fizycznym – w tym przypadku kontrahentom – w związku z promocją i reklamą, jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 76 zł (w 2004 r. 100 zł) będą podlegały zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie wskazane-go art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991r.

Natomiast w przypadku, gdy jednorazowa wartość tych świadczeń przekracza kwotę 100 zł (w 2003 r. 76 zł) stanowić one będą przychód podatnika z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 26 lipca 1991r.

Należy przy tym zaznaczyć, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak-kolwiek nie zobowiązują firmy wręczającej upominki – jako płatnika – do poboru zaliczek na poda-tek dochodowy od wartości tych świadczeń, to jednakże w myśl postanowień art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.- w brzmieniu obowiązującym w 2004 r.- nakładają na nią obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i przekazania w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.