Zgodnie z art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza w odpowiedzi na pismo z dnia 25 maja 2004 r. uzupełnione o opłatę skarbową i własne stanowisko w sprawie w dniu 30 lipca 2004 r. informuje co następuje:

Z dniem 1 stycznia 2004 r. uchylony został przepis art. 21 ust. 1 pkt. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zgodnie z którym wolna od podatku dochodowego była wartość napojów bezalkoholowych oraz posiłków wydawanych pracownikom do spożycia wyłącznie w czasie wykonywania pracy, bez prawa do ekwiwalentu z tego tutyłu. Zwolnieniem natomiast w roku 2004 objęta jest nadal zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 w/w ustawy wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej, za używanieodzieży i obuwia własnego zamiast roboczego oraz wartość otrzymanych przez pracowników bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie napojów bezalkoholowych, posiłków oraz artykułów spożywczych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków i napojów bezalkoholowych.

W świetle powyższego w przypadku zapewnienia napojów pracownikom zatrudnionym przy pracach na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia poniżej 10#186;C lub powyżej 25#186;C lub na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi przekracza 28#186;C, będzie miał zastosowanie w/w art. 21 ust. 1 pkt 11, ponieważ świadczenia te wynikają z § 112 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650) oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279).

Wydawane w czasie wykonywania pracy bezpłatne posiłki kucharzom, na podstawie art. 52 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników wojskowych jednostek organizacyjnych sfery budżetowej oraz zapewnienie bezpłatnego wyżywienia żołnierzom zawodowym podczas pełnienia całodobowych dyżurów zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej, nie mają bezpośredniego związku z bezpieczeństwem i higieną pracy, świadczenia te nie są wymienione w w/w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów jako obowiązkowe dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych, a zatem wartość tych świadczeń podlega opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy i stosunku służbowego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji wartość w/w wyżywienia będąca przychodem świadczeniobiorcy, winna być przez zakład pracy jako płatnika uwzględniona przy ustalaniu podstawy obliczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, stosownie do postanowień art. 32 tej ustawy.