INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z otrzymaniem darowizny, przedmiot której ma zostać wykorzystany przez obdarowanego w całości na własne cele statutowe, powstanie po stronie obdarowanego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z otrzymaniem darowizny, przedmiot której ma zostać wykorzystany przez obdarowanego w całości na własne cele statutowe, powstanie po stronie obdarowanego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Izba Gospodarcza jest dobrowolną, samorządową organizacją osób fizycznych i prawnych, które prowadzą działalność gospodarczą na terenie RP. Działa od września 1990 r., powstała z inicjatywy najprężniejszych przedsiębiorstw regionu nowosądeckiego. Jest organizacją samorządu gospodarczego o zasięgu ogólnokrajowym, zrzeszającą firmy krajowe z różnych branż gospodarki. Działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o Izbach gospodarczych (Dz. U. Nr 38, poz. 195 z późn. zm.). Celem działalności Izby jest pełna i szeroka integracja środowiska gospodarczego w warunkach gospodarki wolnorynkowej. Izba Gospodarcza zrzesza na zasadzie dobrowolności podmioty gospodarcze z regionu. Do Izby należą przede wszystkim małe i średnie firmy, prowadzące działalność gospodarczą w sterze produkcji, handlu i usług. Izba posiada osobowość prawną i działa na podstawie ustawy o izbach gospodarczych z dnia 30 maja 1989 r. oraz w oparciu o uchwalony przez członków Izby Statut. Najważniejszą inicjatywą i rezultatem dotychczasowej działalności Izby jest powstała w 1991 r. Szkoła. W Jej tworzeniu Izba odegrała decydującą rolę.

Do podstawowych zadań Izby należą w szczególności :

1. reprezentacja interesu zrzeszonych podmiotów gospodarczych i samorządu gospodarczego wobec administracji samorządowej i państwowej,
2. współtworzenie i współrealizacja regionalnej polityki gospodarczej,
3. działanie na rzecz rozwoju przedsiębiorczości oraz udział w prowadzeniu przekształceń własnościowych i restrukturyzacyjnych podmiotów gospodarczych,
4. udział w pracach organów administracji państwowej, samorządu terytorialnego i instytucji doradczo-opiniodawczych, w sprawach działalności wytwórczej, handlowej, budowlanej i usługowej,
5. promowanie członków Izby w kraju i zagranicą,
6. organizowanie profesjonalnych szkoleń i doradztwa gospodarczego,
7. tworzenie warunków do rozstrzygania sporów w drodze postępowania polubownego i pojednawczego,
8. organizacja i prowadzenie przedsięwzięć koncepcyjnych oraz wykonawczych na rzecz rozwoju gospodarczego regionów.
   
   

Izba może wykonywać inne zadania w sferze gospodarki i jej infrastruktury z własnej inicjatywy oraz na zlecenie władz regionalnych i państwowych.

Izba realizuje zadania statutowe poprzez m.in.:

1. promocje inicjatyw gospodarczych,
2. organizowanie wystaw, targów, pokazów, itp.,
3. tworzenie banku informacji gospodarczej,
4. opracowanie informacji na temat sytuacji gospodarczej w regionach oraz inne usługi informacyjne i doradztwo gospodarcze,
5. współpracę w realizacji zadań statutowych z podobnymi organizacjami krajowymi i zagranicznymi,
6. wdrażanie i prowadzenie postępowania mediacyjnego i honorowego w sporach gospodarczych, których stronami są członkowie Izby,
7. współuczestnictwo w realizacji inicjatyw gospodarczych podejmowanych przez inne organizacje i instytucje,
8. prowadzenie własnej działalności gospodarczej, przeznaczając uzyskane z niej dochody na realizację zadań statutowych.
   
   

Na mocy umowy darowizny dokonanej w dniu 17 stycznia 2012 r., Izba Gospodarcza nabyła od Szkoły prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, stanowiącej działkę o pow. 0,0613 ha, zabudowanej budynkiem stanowiącym przedmiot odrębnej własności, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej „Darowana Nieruchomość”).

Darowana Nieruchomość ma zostać wykorzystana w całości na cele statutowe Izby Gospodarczej. Sąd Rejonowy w dniu 27 stycznia 2012 r. dokonał wpisu w dziale II księgi wieczystej wpisując tam obdarowanego - Izbę Gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymaną darowizną dokonaną w dniu 17 stycznia 2012 r., której przedmiot ma zostać wykorzystany przez obdarowanego w całości na własne cele statutowe, powstanie (czy też nie) po stronie obdarowanego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z czynnością prawną stanowiącą umowę darowizny dokonaną w dniu 17 stycznia 2012 r., której przedmiot ma zostać wykorzystany przez obdarowanego w całości na własne cele statutowe, nie powstanie po stronie obdarowanego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku (art. 888 § 1 kodeksu cywilnego).

Darowizna co do zasady stanowi przychód obdarowanego, albowiem w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o pdop). Zgodnie z poglądami orzecznictwa pojęcie „nieodpłatne świadczenie” określone w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o pdop, należy rozumieć jako pojęcie szersze niż funkcjonujące w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko świadczenie w znaczeniu cywilnym, gdyż w jego zakres wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub też te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy czy finansowy. Taką definicję nieodpłatnego świadczenia przyjął Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 18 listopada 2002 r. Sygn. akt FPS 9/02, ONSA 2003, z. 2, poz. 47 i podtrzymał ją w następnej uchwale z dnia 16 października 2006 r. Sygn. akt II FPS 1/06, ONSAiWSA 2006, nr 6, poz. 153. Tym samym pojęcie przysporzenia majątkowego jako konstytuujące pojęcie nieodpłatnego świadczenia musi być powiązane z uzyskaniem przez podatnika korzyści niezwiązanej z wydatkami, kosztami, zaoszczędzeniem wydatków, które mogą być powiązane także z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia, a także odsetek, prowizji, opłat itp.(tak NSA w Warszawie także w wyroku z dnia 12 grudnia 2008 r. II FSK1361/07, ONSAiWSA 2010/3/51).

Zgodnie z obowiązującymi przepisami wolne od podatku dochodowego od osób prawnych są:

1. dochody związków zawodowych, społeczno-zawodowych organizacji rolników, izb rolniczych, izb gospodarczych, organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła, spółdzielczych związków rewizyjnych, organizacji pracodawców i partii politycznych, działających na podstawie odrębnych ustaw - w części przeznaczonej na cele statutowe, z wyłączeniem działalności gospodarczej (art.17 ust. 1 pkt 39 ustawy o pdop),
2. a także dochody podatników których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop).
   
   

Z powołanych przepisów wynika, że warunkiem zwolnienia dochodu podatnika jest wykazanie się tożsamością celu statutowego i celu preferowanego w ustawie. Wykazanie tych celów w statucie musi być precyzyjne i ścisłe (wyrok NSA z dnia 04 lipca 2003 r. Sygn. akt I SA/Ka 910/02, niepubl., G. Borkowski, M. Piłaszewicz: glosa do uchwały składu siedmiu sędziów SN z dnia 13 marca 2002 r. Sygn. akt III ZP 21/01, „Glosa” 2002, nr 10, s. 42; wyrok NSA z dnia 12 marca 2009 r. Sygn. akt II FSK1781/07, niepubl). Niewątpliwym celem takiej regulacji jest stworzenie różnego rodzaju podmiotom i organizacjom non profit zachęty do podejmowania działalności społecznie użytecznej, w tym także wspierania państwa i jednostek samorządu terytorialnego w realizacji ich konstytucyjnych zadań. Pojęcie cel statutowy to nie tylko bezpośrednie prowadzenie przez organizację jakiejś działalności, lecz także wspieranie takiej działalności, jeśli wynika to wprost ze statutu. Poza tym nie można utożsamiać pojęć „cel statutowy” ze sposobami realizacji tego celu (A. Łukiańczuk: Dochody organizacji społecznych, politycznych i zawodowych realizujących cele statutowe - wybrane zagadnienia podatkowe, BISP 2008, nr 7-8, s. 19-20; wyrok NSA z dnia 18 sierpnia 2004 r. Sygn. akt FSK 207/04, ONSAiWSA 2005, nr 5, poz. 101). Ustawodawca wyraźnie powiązał bowiem prawo do zwolnienia podatkowego z rzeczywistym wydatkowaniem dochodu na cele zasługujące na taki rodzaj preferencji (uchwała składu siedmiu sędziów NSA z dnia 20 listopada 2000 r. Sygn. akt FPS 9/00, ONSA 2001, z. 2, poz. 54; J. Fiszer, M. Stolarek: Opodatkowanie dochodów fundacji wydatkowanych na nabycie papierów wartościowych, PP 2001, nr 1, s. 42).

W uzupełnieniu powyższego Wnioskodawca dodaje, że zarówno w orzecznictwie sądowym (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 30 czerwca 2004 r., FSK 188/04, ONSAIWSA 2004/3/65, POP 2005/1/13), jak i w doktrynie prawa podatkowego (B. Brzeziński: Szkice z wykładni prawa podatkowego, Gdańsk2002, s. 81-88) wykluczono stanowczo tezę o potrzebie ścisłej (możliwie wąskiej) wykładni przepisów prawnych dotyczących ulg i zwolnień podatkowych, uznając, że teza ta nie ma ani normatywnego, ani też racjonalnego uzasadnienia. Skoro bowiem ustawodawca uznaje określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych cele pozafiskalne za tak ważne, aby poświęcić dla nich zasadę równości opodatkowania, to w procesie dokonywania wykładni tych przepisów nie można doprowadzić do ewentualności ich niezrealizowania przez zastosowanie specjalnej (ścisłej, możliwie wąskiej) interpretacji.

Nadto w swym dotychczasowym orzecznictwie (por. np. wyrok NSA o Sygn. akt III SA 964/87, opubl. OSP 1990, nr 5-6, poz. 251 oraz wyrok NSA z dnia 30 031997 r., Sygn. akt SA/Po 1459/96, opubl POP nr4/1999 poz. 113) judykatura wypowiadała się wielokrotnie przeciwko stosowaniu w sprawach podatkowych zasady „In dubio pro fisco” stwierdzając w sposób nie budzący wątpliwości, że wszelkie niejasności czy też wątpliwości dotyczące stanu faktycznego w żadnym wypadku nie mogą być rozstrzygane na niekorzyść podatnika. W orzecznictwie sądowym w sposób kategoryczny stwierdza się zatem, iż wątpliwości nie mogą być tłumaczone na korzyść urzędu (por. wyrok NSA z dnia 26 września 1995 r., SA/Lu 1929/94, „Temida” (CD), Wydawnictwo Prawnicze Lex, Sopot 2001, nr 26977). Co więcej, jak zostało to dodatkowo wielokrotnie wyjaśnione w jednolitym w tym zakresie i ugruntowanym orzecznictwie sądowym (por. wyrok NSA z dnia 26 października 1984 r., II SA 1205/84, ONSA 1984, nr 2, poz. 98; wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2000 r., I SA/Kr 638/98, niepubl. oraz wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 1999 r., IV SA 693/97, niepubl) dokumenty i oświadczenia składane przez stronę w postępowaniu podatkowym zawsze korzystają z domniemania prawdziwości, jeżeli nie są oczywiście sprzeczne z innymi dowodami lub okolicznościami i taktami znanymi organowi podatkowemu z urzędu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 710), przedsiębiorcy mogą zrzeszać się w izby gospodarcze działające na podstawie niniejszej ustawy i statutów. Stosownie do art. 2 ww. ustawy, izba gospodarcza jest organizacją samorządu gospodarczego, reprezentującą interesy gospodarcze zrzeszonych w niej przedsiębiorców, w szczególności wobec organów władzy publicznej. Izba gospodarcza określa samodzielnie w statucie zadania w granicach właściwości określonej w art. 2-4 (art. 5 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, jak również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika.

Art. 7 ust. 1 ustawy o pdop, stanowi z kolei, iż przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (…).

Jednakże stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o pdop, wolne od podatku są dochody związków zawodowych, społeczno-zawodowych organizacji rolników, izb rolniczych, izb gospodarczych, organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła, spółdzielczych związków rewizyjnych, organizacji pracodawców i partii politycznych, działających na podstawie odrębnych ustaw - w części przeznaczonej na cele statutowe, z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Z treści art. 17 ust. 1a ustawy o pdop, wynika natomiast, iż zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody jednostek naukowych i instytutów badawczych, w rozumieniu odrębnych przepisów, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;

1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k;
2. dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.
   
   

Art. 17 ust. 1b ustawy o pdop, stanowi natomiast, iż zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

W świetle wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że darowizna jest przychodem podatkowym zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o pdop, generującym dochód, jednakże w sytuacji gdy podmiot wymieniony w cyt. wyżej art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o pdop, osiągnięty dochód przeznacza na cele statutowe, z wyłączeniem działalności gospodarczej, dochód ten wolny jest od podatku.

Należy mieć również na uwadze dyspozycję zawartą w art. 25 ust. 4 ustawy o pdop, zgodnie z którym jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele - podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b.

W świetle powyższych przepisów, należy uznać, iż otrzymana darowizna w postaci prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz ze znajdującym się na nim budynkiem (stanowiącym odrębną nieruchomość) korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 39 ustawy o pdop, o ile jej przedmiot zostanie wykorzystany dla realizacji celów statutowych z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.