Ze stanu faktycznego opisanego w zapytaniu oraz dołączonych do zapytania dokumentów ( kserokopii zaświadczeń o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, kserokopii zaświadczeń o numerze identyfikacyjnym REGON ) oraz dokumentów złożonych przez małżonków w tut. Organie wynika, że;

1. W okresie od 01.04.1997 roku do 30.09.2004 działalność gospodarcza prowadzona była na imię obojga małżonków. Rejestrując w tut. Organie działalność wykonywaną na imię obojga małżonków, małżonka złożyła NIP-3, natomiast pozostałe dokumenty rejestracyjne, w tym: NIP-1, NIP-6, VAT-R złożył małżonek.
   Małżonek, jako podatnik podatku VAT, otrzymał również na własne imię potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług na formularzu VAT-5.
   W okresie tym małżonkowie wybrali, dla potrzeb opodatkowania dochodów osiąganych z tej działalności gospodarczej podatkiem dochodowym, opodatkowanie na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. Małżonkowie nie składali w ciągu kolejnych lat podatkowych deklaracji PIT-5 , natomiast składali za lata 1997 – 2000 i 2002- 2003 zeznania podatkowe na imię obojga małżonków, w których przychody z działalności gospodarczej wykazywał w całości ( w 100%) wyłącznie małżonek. Za rok 2001 małżonek złożył zeznanie podatkowe na własne imię , natomiast żona nie złożyła zeznania podatkowego za ten rok.
   Z danych tych wynika, że pomimo, iż wpis do ewidencji dz. gospodarczej był pod jednym numerem na imię obojga małżonków, to małżonek zachowywał się w sprawie pod. dochodowego od osób fizycznych tak, jakby działalność gospodarczą prowadził wyłącznie na własne imię, chociaż de facto działalność gospodarcza prowadzona była, zgodnie z wpisem do ewidencji dz. gospodarczej, na imię obojga małżonków ( bez zawierania umowy spółki cywilnej).
2. Z dniem 30.09.2004 roku decyzją Burmistrza Miasta w X wykreślono z ewidencji dz. gospodarczej wpis dokonany 17.03.1997 roku - dotyczący działalności gospodarczej rozpoczętej 1.04.1997 roku na imię obojga małżonków i w tym zakresie małżonek złożył w tut. Organie odpowiednie dokumenty rejestracyjne związane z likwidacją dz. gospodarczej: NIP-3, VAT-Z oraz zawiadomienie o tym, że na dzień 30.09.2004 roku (tj. na dzień zaprzestania prowadzenia dz. gospodarczej) stan towarów objętych spisem z natury ( art. 14 ustawy o podatku VAT) wynosił zero.
3. Z dniem 29.09.2004 roku małżonka rozpoczęła prowadzenie dz. gospodarczej na własne imię. W aktach rejestracyjnych znajduje się zaświadczenie z dnia 30.09.2004 roku o wpisie do ewidencji dz. gospodarczej z nadanym nowym numerem ewidencyjnym, gdzie w polu - oznaczenie przedsiębiorcy widnieje nazwisko i imię małżonki, a w polu - data rozpoczęcia dz. gospodarczej podano 29.09.2004 r. oraz zaświadczenie o nr identyfikacyjnym REGON wystawione 1.10.2004 roku na imię małżonki. W tut. Organie małżonka złożyła m.in. NIP –1, VAT-R , natomiast dnia 08.10.2004 roku tut. Organ wystawił na formularzu VAT-5 potwierdzenie zarejestrowania małżonki jako podatnika podatku VAT.

Z danych tych wynika, że małżonka od dnia 29 .09.2004 roku prowadzi dz. gospodarczą na własne imię, a do dnia 30.09. 2004 roku prowadziła działalność gospodarczą wraz z małżonkiem na imię obojga małżonków. Małżonek natomiast z dniem 30.09.2004 roku zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej, którą do tego dnia wykonywano na imię obojga małżonków.
Na dzień zakończenia prowadzenia dz. gospodarczej na imię obojga małżonków, remanent towarów znajdujących się na stanie w zakładzie, ustalony dla potrzeb podatku VAT, był zerowy.

Na tym tle faktycznym pełnomocnik małżonków składa zapytanie: czy w sytuacji gdy żona będzie kontynuowała w 2004 roku prowadzenie działalności gospodarczej - zarejestrowanej na jej nazwisko w trybie art. 68 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej, a małżonek zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej w 2004 roku, małżonkowie będą zobligowani do sporządzenia remanentu towarów na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej na imię obojga małżonków zarówno w trybie art. 24 ust.3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( j.t. Dz.U. z 2000 roku, Nr 14, poz. 176, z późn.zm.), jak i w trybie art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U z 2004 roku, Nr 54. Poz.535 ) - w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku, oraz jego opodatkowania 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym oraz należnym podatkiem VAT w stosunku do tych towarów, do których przysługiwało podatnikom prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

W okresie od 01 stycznia 2001 r do 20 sierpnia 2004 roku, stosownie do treści art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 1999r. Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. nr 101, poz. 1178, ze zm.), przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz niemająca osobowości prawnej spółka prawa handlowego, która zawodowo, we własnym imieniu podejmuje i wykonuje działalność gospodarczą, którą jest zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Z treści art. 66 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z dnia 6 sierpnia 2004 r, Nr 173., poz.1808 ) wynika , iż z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U.z dnia 6 sierpnia 2004 r., Nr 173, poz.1807), traci moc ustawa z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178, z późn. zm.), z wyjątkiem:
1) art. 53-56, które tracą moc z dniem 31 grudnia 2004 r.;
2) art. 7-7i, które tracą moc z dniem 31 grudnia 2006 r.

W myśl art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej , której przepisy, zgodnie z treścią art.1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r.- Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej, wchodzą w życie od 21 sierpnia 2004 roku, z wyjątkiem:
1) art. 10 i art. 103-110, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia2005r.,
2) art. 16 oraz art. 23-45, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.
przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą ( ust.1).
Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej ( ust.2).

Jak z ww. przepisów wynika, ani w poprzednio obowiązującym stanie prawnym, ani obecnie, prowadzenie działalności gospodarczej na imię obojga małżonków, z dokonanym wpisem w ewidencji działalności gospodarczej pod wspólnym numerem, nie zostało uregulowane w przepisach prawa, chociaż jest stosowane w praktyce.

Ustawodawca, porządkując mające zastosowanie do przedsiębiorców przepisy prawa, treścią art. 68 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z dnia 6 sierpnia 2004 r, Nr 173., poz.1808 ) ustanowił , iż organ ewidencyjny w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wzywa każdego z małżonków, którzy są wpisani do ewidencji działalności gospodarczej pod wspólnym numerem ewidencyjnym, do złożenia wniosku o zmianę wspólnego wpisu. We wniosku należy wskazać w szczególności, który z małżonków będzie wpisany do ewidencji pod dotychczasowym numerem ( ust.1).
Organ ewidencyjny dokonuje, zgodnie ze złożonym wnioskiem, wpisu drugiego z małżonków pod nowym numerem ewidencyjnym, uwzględniając faktyczną datę rozpoczęcia działalności gospodarczej. Z wpisu pierwotnego usuwa się dane drugiego z małżonków ( ust.2 ).
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera informację o umowie spółki cywilnej między małżonkami w celu wykonywania działalności gospodarczej, o ile taka została zawarta ( ust.3).
W przypadku nie złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, organ ewidencyjny w terminie do dnia 31 grudnia 2005 r. dokona wykreślenia wspólnego wpisu małżonków z ewidencji działalności gospodarczej ( ust.5 ).

Z powołanych wyżej przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej wynika, że małżonkowie prowadząc działalność gospodarczą zarejestrowaną na imię obojga małżonków, na podstawie dokonanego pod wspólnym numerem wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, w którym są wymienieni oboje małżonkowie, mogą prowadzić działalność gospodarczą w tej formie do dnia 31.12.2005 roku, bowiem , w przypadku nie złożenia wniosku o zmianę wspólnego wpisu organ ewidencyjny w terminie do dnia 31 grudnia 2005 r. dokona wykreślenia wspólnego wpisu małżonków z ewidencji działalności gospodarczej.

Zdaniem pełnomocnika zmiana wpisu w ewidencji dz. gospodarczej, dokonana w trybie art. 68 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej, nie stanowi likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej na imię obojga małżonków, a co za tym idzie, małżonkowie nie mają obowiązku sporządzenia remanentu składników majątku, w trybie art. 24 ust.3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i w trybie art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, znajdujących się na stanie w przedsiębiorstwie małżonków w dniu dokonania zmiany wpisu w ewidencji dz. gospodarczej - z działalności wykonywanej na imię obojga małżonków, na działalność wykonywana na imię małżonki (przy braku kontynuacji prowadzenia działalności gospodarczej przez małżonka).

Ponadto, zdaniem pełnomocnika, zmiana ww. wpisu w ewidencji działalności gospodarczej w trybie art. 68 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej, nie spowoduje, dla małżonków , żadnych skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fiz. oraz w podatku VAT.

Na tle powołanych wyżej przepisów prawa oraz podanego stanu faktycznego tut. organ nie podziela poglądu wyrażonego przez pełnomocnika podatników w ww. pismach skierowanych do tut. organu, że wpis do ewidencji działalności gospodarczej - związany z rozpoczęciem prowadzenia przez małżonkę na własne imię dz. gospodarczej, nastąpił w trybie art. 68 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej, bowiem:

• małżonka rozpoczęła prowadzenie dz. gospodarczej na własne imię dzień przed dniem likwidacji działalności gospodarczej przez małżonków,
• data rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej przez małżonkę nie jest kontynuacją daty rozpoczęcia prowadzenia dz. gospodarczej przez małżonków,
• wpis do ewidencji dz. gospodarczej, związany z rozpoczęciem prowadzenia dz. gospodarczej przez małżonkę, jest dokonany pod nowym numerem ewidencyjnym, pomimo, że małżonek nie kontynuuje prowadzenia działalności gospodarczej na własne imię, po wykreśleniu z ewidencji dz. gospodarczej działalności prowadzonej na imię obojga małżonków.

Jeżeli chodzi o opodatkowanie dochodów uzyskiwanych przez małżonków w okresie , w którym działalność gospodarcza była wykonywana na imię obojga małżonków, to należy zauważyć, iż były one opodatkowane nieprawidłowo, bowiem zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( j.t. Dz.U. z 2000 roku, Nr 14, poz. 176 , z późn.zm.) , w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe ( ust.1).
Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się, zgodnie z ust. 2 tego artykułu , odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.

Ponieważ przepisy art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w latach 1997- 2003, w ten sam sposób regulowały kwestię określenia proporcji uzyskiwanych przychodów i ponoszonych kosztów uzyskania tych przychodów z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika, jak cytowana w zdaniu poprzednim treść art. 8 ustawy o pod. dochodowym od os. fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku, oboje małżonkowie za lata 1997- 2003 winni złożyć w tut. Organie zeznania podatkowe z określonymi dla każdego z małżonków przychodami z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na wspólne imię ( ze źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust.1 pkt 3 tej ustawy) i kosztami uzyskania tych przychodów, proporcjonalnie do prawa udziału w zysku . W przypadku braku przeciwnego dowodu winni przyjąć, że prawa do udziału w zysku są równe, czyli po 50%.

Ponieważ 100% przychodów osiągniętych z tytułu prowadzenia tej dz. gospodarczej oraz 100% kosztów uzyskania tych przychodów wykazał w zeznaniach za lata 1997-2003 małżonek, zeznania te należy w tym zakresie skorygować. Ponadto żona powinna wywiązać się z ciążącego na niej obowiązku, wynikającego z treści art. 45 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i złożyć za rok 2001 zeznanie podatkowe PIT-36, w którym winna wykazać przypadające na nią przychody oraz koszty uzyskania przychodów, z tego źródła przychodów.

Natomiast jeżeli chodzi o obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego na dzień likwidacji działalności gospodarczej, prowadzonej przez małżonków na wspólne imię do 30.09.2004 roku, to w odniesieniu do podatku dochodowego w opisanym wyżej stanie faktycznym na małżonkach ciążył obowiązek sporządzenia remanentu na dzień likwidacji tej działalności, bowiem remanent ten służy dwóm celom:

I.Ustaleniu wysokości kosztów i dochodów za okres od początku roku podatkowego do dnia likwidacji działalności prowadzonej, w tym przypadku, na imię obojga małżonków, w celu rozliczenia podatku dochodowego za ten okres odrębnie dla każdego z małżonków, zgodnie z zasadami ustalania dochodów ze wspólnie wykonywanej działalności gospodarczej przez oboje małżonków, określonymi wyżej powołaną treścią art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz w sposób określony w art. 24 ust.2 tej ustawy.
W myśl art. 24 ust.2 ww. ustawy o pod. doch. od os. fiz., w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów, dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę Pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.
Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:
1) wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości lub
2) wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkową dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego od tego prawa lub udziału w takim prawie.

II.Ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę obliczenia 10 % zryczałtowanego podatku dochodowego. zgodnie z art. 24 ust.3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych , w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku.
Art. 24 ust.3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( j.t. Dz.U. z 2000 roku, Nr 14, poz. 176, z późn.zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku, stanowi, iż w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim.

Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

1. w wyniku zmiany formy prawnej lub połączenia przedsiębiorstw składniki majątku objęte remanentem zostały wniesione w formie wkładu lub aportu do nowo powstałego lub istniejącego przedsiębiorcy ( pkt 1),
2. nastąpiła całkowita lub częściowa zmiana branży ( pkt. 2),
3. osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej albo spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem ( pkt 3),
4. nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę handlową lub osobowej spółki handlowej w inną osobową spółkę handlową albo w kapitałową spółkę handlową ( pkt.4).

W opisanym wyżej stanie faktycznym powołany w zdaniu poprzednim przepis art. 24 ust.3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczący enumeratywnie wymienionych czterech przypadków, w których nie ustala się dochodu na dzień likwidacji działalności gospodarczej , nie ma w stosunku do małżonków zastosowania, ponieważ nie nastąpiła w przypadku małżonków zmiana formy prawnej prowadzonej przez nich do 30.09.2004 roku działalności gospodarczej tylko likwidacja, bowiem w trakcie istnienia przedsiębiorstwa małżonków, żona rozpoczęła prowadzenie dz. gospodarczej na własne imię. W opisanym wyżej stanie faktycznym nie wystąpił również żaden z wyżej wymienionych pozostałych przypadków.

Jeżeli chodzi o małżonkę, to należy stwierdzić, że małżonka nie zlikwidowała działalności gospodarczej, ponieważ rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej na własne imię dzień przed zlikwidowaniem pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez małżonków na ich imię i nadal prowadzi. Zatem powołany wyżej przepis art. 24 ust.3 nie ma do niej zastosowania.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż zgodnie z treścią art.10 ust.1 pkt 3 pozarolnicza działalność gospodarcza stanowi odrębne źródło dochodu. W ramach tego źródła podatnik może osiągać przychody z zakresu tej samej lub innej branży prowadzonej w różnej formie prawnej pozarolniczej dz. gospodarczej.
Dopóki podatnik prowadzi działalność gospodarczą i osiąga przychody z tego źródła przychodu w roku podatkowym, nie można mówić o likwidacji dz. gospodarczej przez podatnika.

Inaczej sprawa ma się w stosunku do małżonka. Jego sytuacja zależy od tego czy w jego małżeństwie obowiązuje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej, który realizuje zasadę równych praw obojga małżonków w dziedzinie stosunków majątkowych, stanowiących materialną podstawę funkcjonowania rodziny , czy też obowiązuje odrębność majątkowa.

Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. z 1964r., Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) dorobkiem małżonków są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków. W szczególności dorobek małżonków stanowią pobrane wynagrodzenia za pracę oraz inne usługi świadczone osobiście przez któregokolwiek z małżonków.
W związku z postanowieniami tego przepisu dochody z działalności prowadzonej przez jednego z małżonków czy przez obydwoje małżonków będą stanowiły majątek wspólny chyba, że w drodze umowy (art. 47 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego) czy też na mocy wyroku sądowego (art. 52 KRiO) współwłasność została zniesiona.

Zatem w sytuacji gdy współwłasność między małżonkami nie została zniesiona i objęte remanentem składniki majątkowe wykorzystuje małżonka w prowadzonej przez siebie pozarolniczej dz. gospodarczej, art. 24 ust.3 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał w stosunku do małżonka zastosowania, a tym samym brak będzie podstaw do ustalania dochodu z remanentu likwidacyjnego, o którym mowa wyżej.

W sytuacji kiedy w wyniku likwidacji dz. gospodarczej pozostałyby na stanie składniki majątkowe, które, w myśl art. 24 ust.3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należałoby objąć remanentem, a podatnik, po likwidacji dz. gospodarczej nie będzie osiągał w roku podatkowym przychodów z tego źródła i w jego małżeństwie obowiązuje ustrój odrębności majątkowej małżeńskiej , należy uznać, iż u niego wystąpiła likwidacja pozarolniczej działalności gospodarczej i w tej sytuacji od przypadającej na niego części towarów należałoby ustalić dochód w trybie art. 24 ust.3 tej ustawy.

Natomiast, jak już wykazano wyżej, do obojga małżonków będzie miała zastosowanie powołana wyżej treść przepisu, objęta dyspozycją artykułu 24 ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, celem ustalenia wysokości osiągniętego dochodu ( straty) przez małżonków z tytułu wykonywanej w okresie od 01.01.2004 do 30.09. 2004 roku pozarolniczej działalności gospodarczej na wspólne imię oraz celem ustalenia łącznego dochodu ( straty) osiągniętego przez małżonkę z tytułu prowadzonej dz. gospodarczej w 2004 roku .

Zatem, na tle powołanych wyżej przepisów prawa i w opisanym stanie faktycznym, tut. Organ podziela stanowisko pełnomocnika wyrażone w zakresie nie ustalania dochodu z pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej, prowadzonej na imię obojga małżonków, towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi, pod warunkiem, że w małżeństwie podatników obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej i składniki majątkowe objęte remanentem likwidacyjnym będą wykorzystywane w prowadzonej przez małżonkę działalności gospodarczej.

Jednocześnie tut. Organ uprzejmie informuje, że w sprawie opodatkowania remanentu towarów w trybie art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, tut. Organ udzieli odpowiedzi odrębnym pismem.Informacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym do dnia 31.12.2004r.