Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2004r., osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W celu prawidłowego ustalenia zasad opodatkowania świadczeń i wynagrodzeń wypłaconych osobom zagranicznym należy odnieść się do postanowień umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska o czym stanowi art. 4a cytowanej ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Belgii o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z 14 września 1976r. (Dz.U. z 1978r. Nr 24, poz.109 i 110) pensje płace i podobne wynagrodzenia, które osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie.

W świetle powyższych przepisów uznać należy, że wynagrodzenie jakie otrzyma cudzoziemiec nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem bez znaczenia dla Spółki będzie fakt, czy cudzoziemiec będzie miał inną pracę w swoim kraju, czy też będzie uzyskiwał wynagrodzenie wyłącznie z tytułu zatrudnienia w Spółce, bowiem od całości swoich dochodów będzie opodatkowany w Belgii.

Kwestie obowiązków, jakie cudzoziemiec winien dopełnić w swoim kraju w związku z zatrudnieniem w Spółce, regulują przepisy belgijskie.