Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21 i 52 tejże ustawy lub zwolnionych przedmiotowo na podstawie odrębnych przepisów.

Przepisy art. 21 ust. 1 pkt. 3 ww. ustawy wskazują jako wolne od podatku dochodowego otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:
a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników,

c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane na zasadach, o których mowa w art. 27 ust. 1,

g) odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód.

Jak wynika z powyższego zapisu, odszkodowanie wypłacone z tytułu tzw. klauzuli zakazu konkurencji nie zostało objęte zwolnieniem przedmiotowym, wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt. 3 ww. ustawy i stanowi dla podatnika, który je otrzymał przychód ze stosunku pracy, o jakim mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w wyniku zawartej ugody z byłym pracodawcą, w trakcie toczącej się sprawy sądowej podatnik otrzymał świadczenie pieniężne, stanowiące odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy.

Wprawdzie art. 21 ust. 1 pkt. 3 b) przewiduje ponadto zwolnienie od podatku dochodowego innych odszkodowań otrzymanych na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:

a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono,

tym niemniej z literalnego brzmienia tego zapisu wynika, iż zwolnienie to dotyczy „innych”, nie wymienionych wcześniej w treści art. 21 ust. 1 pkt. 3 i 3a odszkodowań.

A zatem w świetle wymienionych powyżej uregulowań, należy uznać, że zwolnione od podatku będą odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, które nie są odszkodowaniami określonymi w podpunkcie a) i b) art. 21 ust. 1 pkt. 3 b), oraz które nie są odszkodowaniami określonymi w punkcie 3 litery a) – g) i w punkcie 3 a) art. 21 ust. 1.

Ponieważ odszkodowanie przyznane na podstawie przepisów o zakazie konkurencji zostało wyłączone ze zwolnienia, jak wynika z zapisu art. 21 ust. 1 pkt. 3 lit. d), to mimo zawarcia ugody sądowej stanowi ono przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 9 w związku z art. 10 ust. 1 pkt. 1 i art. 12 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym były pracodawca prawidłowo odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy.