We własnym stanowisku Strona uznała, iż powyższą sprzedaż należy traktować jako wewnątrzwspólnotową dostawę, opodatkowaną stawką w wysokości 0%. Dokumentem potwierdzającym wewnątrzwspólnotową dostawę będzie dostarczona przez przedstawiciela podpisana faktura przez odbiorcę. Od towaru, który został dostarczony odbiorcom jako dostawa wewnątrzwspólnotowa firma uzyska zwrot zapłaconego podatku VAT w kwocie 22 %.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT). Co do zasady polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski) w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów na terytorium państwa członkowskiego, w warunkach określonych w ustawie. Warunki, jakie muszą być spełnione, aby zachodziła WDT, dotyczą zarówno dostawcy jak i nabywcy towarów w innym państwie. Jeśli chodzi o dostawcę, aby wystąpiła WDT musi on być podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą (art. 15), który zgłosił zamiar dokonywania WDT i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97. Stosownie do art. 13 ust. 2 wewnątrzwspólnotowa dostawa będzie zachodziła, gdy nabywca jest: 1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium innego państwa członkowskiego, 2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium innego państwa członkowskiego, 3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną nie będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, nabywającymi wyroby akcyzowe, 4) podmiotem innym niż wymienione w pkt. 1 i 2, działającymi (zamieszkującymi) w innym państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osoby trzecią - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że: 1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów; 2) podatnik przed złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy (miesiąc, kwartał), posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju (Polski) i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem WDT bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy (art. 42 ust. 4) dowodami potwierdzającymi są: kopia faktury dostawy, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, dokument zawierający co najmniej: 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów, 2) adres, pod który są przewożone towary w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy, 3) określenie towarów i ich ilości, 4) potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę w miejscu znajdującym się na terytorium państwa wspólnotowego innego niż Polska, 5) rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z art. 42 ust. 11 cyt. ustawy w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, mogą być również dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności: korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie; dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu; dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4. W myśl art. 20 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Stosownie do art. 42 ust. 12 jeżeli warunek, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju. Otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów – art. 42 ust. 13.

Stosownie do art. 2 pkt 23 w przypadku, gdy nabywcą sprzedawanej przez Państwa biżuterii będzie podmiot z państwa członkowskiego, który nie jest obowiązany do rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. a) podatnik podatku od wartości dodanej lub osoba prawna niebędąca podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 lub b) inny niż wymieniony w lit. a podmiot niebędący podatnikiem podatku od wartości dodanej; wówczas nie będzie to wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, ale sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju.

Zasadniczo sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju podlega opodatkowaniu w kraju przeznaczenia wysyłanych lub transportowanych towarów (art. 23 ust. 1 ustawy). Zgodnie jednak z art. 23 ust. 2 ustawy, w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe zharmonizowane wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku, od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Zasada ta ma zastosowanie również wówczas, gdy w poprzednim roku podatkowym limit ten nie był przekroczony (art. 23 ust.3). Z ww. przepisów wynika zatem, że dostawa towarów dokonywana przez podatnika podatku od towarów i usług na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 pkt 23 lit. a i b ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce wg stawki właściwej dla danego towaru (w przypadku sprzedaży biżuterii - 22%). Opodatkowanie na terytorium Polski, nie jest jednak bezwzględnie obowiązujące. Zgodnie z art. 23 ust. 5 Podatnicy, których obroty nie przekroczyły ww. limitu, mogą wybrać jako miejsce opodatkowania terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest sprzedaż wysyłkowa, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia urzędu skarbowego o skorzystaniu z takiego rozwiązania, z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie dotyczy. Po przekroczeniu ww. limitu, podatnik nie ma innej możliwości, jak uznać dostawę towarów za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia wysyłanych lub transportowanych towarów (art. 23 ust. 4). Obowiązkiem będzie wówczas zarejestrowanie się podatnika podatku od wartości dodanej w kraju, do którego będzie prowadzona sprzedaż wysyłkowa.

W przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej powyższa sprzedaż w każdym przypadku winna być przez podatnika potwierdzona fakturami (art. 106 ust. 5 ustawy). Szczegółowe zasady wystawiania faktur określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, od których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971). Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży winna spełniać wymogi określone w § 12 ww. rozporządzenia. Przepis § 12 ust. 6 rozporządzenia stanowi, że kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, w sytuacji gdy kwoty te wykazywane są w walutach obcych określają przepisy § 37 rozporządzenie Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Powyższej informacji udzielono wg stanu prawnego na dzień jej wydania i w oparciu o przedstawiony w zapytaniu stan faktyczny.