Pisemna informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, o której stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926).

W dniu 14 września 2004 r do tutejszego Urzędu Skarbowego wpłynął – przekazany przez Urząd Statystyczny w Opolu – wniosek Spółki z dnia 9 września 2004 r o udzielenie pisemnej informacji w zakresie interpretacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w sprawie prawidłowości wystawiania faktur zaliczkowych i końcowych.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Spółka podpisała z niemieckim kontrahentem, zarejestrowanym dla potrzeb podatku VAT w Polsce, kontrakt na wykonanie konstrukcji stalowej o wartości 10.000 EUR netto. Zamówione konstrukcje zgodnie z kontraktem będą dostarczone na plac budowy w Polsce. Strony ustaliły w kontrakcie następujące warunki płatności:
- zamawiający zapłaci 10% zaliczki przed przystąpieniem do realizacji umowy przez wykonawcę co stanowi kwotę netto 1.000 EUR,
- zapłata pozostałej kwoty nastąpi w terminie 14 dni od daty dostarczenia konstrukcji na budowę,
- w umowie postanowiono, że Spółka wystawi faktury w EUR.

W związku z powyższym Spółka twierdzi, że na podstawie § 37 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinna wystawić fakturę VAT w EUR z chwilą otrzymania zaliczki i dla celów ewidencji dokonać jej przeliczenia wg średniego kursu NBP obowiązującego w dacie wpływu kwoty zaliczki na jej konto, np. zaliczka wpłynęła na konto Spółki 17.08.2004 r i w tej dacie średni kurs wynosił 4,4268 co daje wartość zaliczki w cenach brutto 5.400,70 PLN i podatek VAT 973,00 PLN.

W dniu 3 września 2004 r konstrukcje zostały wydane i powstał obowiązek wystawienia faktury końcowej. Spółka uważa, że:
- powinna w fakturze końcowej wystawionej na kwotę netto 10.000 EUR odjąć kwotę zaliczki 1.000 EUR netto oraz dokonać przeliczenia na PLN przyjmując średni kurs NBP z daty wystawienia faktury końcowej kwoty netto – 9.000 EUR, kwoty podatku VAT – 1.980 EUR oraz kwoty brutto – 10.980 EUR.

W związku z powyższym Spółka zwraca się z zapytaniem czy wyżej opisane postępowanie jest prawidłowe.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wyjaśnia, co następuje.

Obowiązek dokumentowania fakturami VAT transakcji dokonywanych przez podatników VAT dotyczy również części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Otrzymanie zatem każdej zaliczki, przedpłaty (niezależnie od jej wysokości) rodzi obowiązek udokumentowania jej fakturą VAT. Na podstawie § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) jeżeli sprzedawca otrzymał przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi całość lub część należności, jest zobowiązany wystawić fakturę nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymał od nabywcy część lub całość należności, z zastrzeżeniem ust. 2. Zgodnie z § 17 ust. 2 ww. rozporządzenia fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę). Wg § 17 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów faktura stwierdzająca pobranie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi powinna zawierać co najmniej:
1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy;
3. datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT, kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto, a w przypadku określonym w ust. 2 – również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej części należności brutto;
4. stawkę podatku;
5. kwotę podatku wyliczoną według wzoru: KP= ZB x SP / 100 + SP gdzie KP oznacza kwotę podatku, ZB oznacza kwotę pobranej części lub całości należności brutto, SP oznacza stawkę podatku;
6. dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy;
7. datę otrzymania części lub całości należności (przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty), o której mowa w ust. 1 i 2, jeśli nie pokrywa się ona z datą wystawienia faktury.
Ponadto § 17 ust. 4 rozporządzenia stanowi, że jeżeli faktury o których mowa w ust. 1 i 2 nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 12, § 14-16, z tym, że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Zgodnie z § 17 ust. 5 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym w § 16. Reasumując, w przypadku gdy faktury o których mowa w § 17 ust. 1 rozporządzenia nie obejmują całej należności brutto towaru, po wydaniu towaru istnieje obowiązek wystawienia faktury VAT, w której sumę wartości towarów należy pomniejszyć o wartość pobranych zaliczek, a kwotę podatku o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie zaliczek. W przypadku natomiast otrzymania zaliczki obejmującej 100% wartości zamówienia brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury.

Sposób przeliczania kwot wykazanych na fakturach w walucie obcej określony został w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970). Zgodnie z § 37 wyżej powołanego rozporządzenia, od 1.05.2004 r kwoty wyrażone na fakturze w walutach obcych przelicza się na złote według bieżącego kursu średniego waluty obcej wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień wystawienia faktury, pod warunkiem, że faktura została wystawiona w terminie, w którym podatnik był do tego obowiązany. W sytuacji, gdy faktura nie jest wystawiona w obowiązującym terminie, kwoty wyrażone w walucie obcej należy przeliczyć na złote według wyliczonego i ogłoszonego bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli natomiast na dzień wystawienia faktury (lub na dzień powstania obowiązku podatkowego) bieżący średni kurs waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony przez NBP, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.

Stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2004 r jest prawidłowe.

Niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego obowiązuje jedynie w przedstawionym stanie faktycznym oraz jest zgodna z obowiązującym stanem prawnym tylko w przypadku przedstawienia przez Stronę rzeczywistego stanu faktycznego sprawy.