Stan faktyczny:

Podatnik w ramach prowadzonej działalności realizuje inwestycję budynek mieszkalno-usługowy przeznaczony w całości na wynajem.

Na podstawie projektu budowlanego oraz zasad wynikających z Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych Podatnik ustalił, że powierzchnia mieszkalna budynku wynosi 190,31m2, zaś powierzchnia niemieszkalna 186,47m2 . Obliczając powierzchnię, Podatnik nie uwzględnił powierzchni skosów dachowych znajdujących się w części mieszkalnej. Zgodnie z projektem część niemieszkalną zajmować będą pomieszczenia przeznaczone na sklep 96,07 m2 oraz zakład opieki zdrowotnej 90,40 m2. Podatnik zakwalifikował budynek do „budynku mieszkalnego” i realizuje inwestycję wg 7% stawki podatku dla robót budowlanych dot. budownictwa mieszkaniowego.

Ponieważ świadczone przez Podatnika usługi opodatkowane są wg stawki 22%, to w związku z realizacją inwestycji korzysta z bezpośredniego zwrotu podatku.

Ocena prawna stanu faktycznego:

ad.1) Przy określaniu stawki podatku dla realizowanej inwestycji, decydujące znaczenie ma zakwalifikowanie obiektu do właściwego grupowania wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zgodnie z PKOB budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystane jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Całkowita powierzchnia budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyłączeniem powierzchni elementów budowlanych (m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów), powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych i powierzchni komunikacji (np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki).

Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Zatem z przywołanych definicji nie wynika by przy wyliczeniu całkowitej powierzchni użytkowej i mieszkalnej należało pominąć powierzchnię skosów dachowych.

W przypadku klasyfikacji obiektów budowlanych przeznaczonych do wielu celów, to klasyfikuje się je zgodnie z ich głównym użytkowaniem. Jednakże gdy występują trudności w zaliczeniu obiektu wg PKOB, zwrócić się należy do Urzędu Statystycznego w Łodzi Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, który jest uprawniony do wydawania opinii klasyfikacyjnych.

W niniejszej sprawie Podatnik realizuje budynek przeznaczony na różne cele, tj. mieszkalny, użytkowy (sklep), opieki medycznej – należy więc w sposób prawidłowy wyliczyć całkowitą powierzchnię użytkową i określić jaki procent całkowitej powierzchni przeznaczony jest na cel mieszkalny, użytkowy, opieki zdrowotnej.

• w przypadku gdy część mieszkaniowa stanowi ponad połowę całkowitej powierzchni użytkowej, to realizowany budynek należy zaliczyć do grupy PKOB 112 „Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe”; w konsekwencji roboty budowlane dot. całego budynku będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług wg 7% stawki na podstawie § 66 ust. 1 pkt 6, ust.2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 z późn. zm.), zgodnie z którym do 30 kwietnia 2004 r. stawka podatku dla robót budowlano-montażowych oraz remontów związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą wynosi 7%; przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 6, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.
• w przypadku gdy część mieszkaniowa stanowi mniej niż połowę całkowitej powierzchni użytkowej, to realizowany budynek należy zaklasyfikować jako niemieszkalny zgodnie z jego głównym użytkowaniem, tj. skoro powierzchnia sklepu jest większa od powierzchni zakładu opieki zdrowotnej obiekt będzie sklasyfikowany do PKOB 1230 „Budynki handlowo-usługowe”; w konsekwencji roboty budowlane dot. całego budynku będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług wg 22% stawki na podstawie art.18 ust.1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11 ze zm.).

ad.2) Na podstawie art.19 ust.1 ustawy podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

W niniejszej sprawie inwestycja budynek mieszkalno-usługowy będzie przeznaczony w całości na wynajem.

Zatem prawo do obniżenia podatku przysługuje Podatnikowi w stosunku do podatku naliczonego zawartego w fakturach dot. zakupów inwestycyjnych proporcjonalnie do powierzchni przeznaczonej na działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, tj. przeznaczoną na wynajem lokali użytkowych sklepu i zakładu opieki zdrowotnej. Nie przysługuje natomiast prawo do odliczenia podatku w części przeznaczonej na działalność w zakresie wynajmu lokali mieszkalnych, gdyż działalność ta jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podst. art.7 ust.1 pkt 2 ustawy, zał. Nr 2 poz. 10 ex 70.20.11„Usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe”.

Zgodnie z art.21 ust.3 ustawy podatnikom dokonującym sprzedaży towarów opodatkowanych wyłącznie stawką, o której mowa w art.18 ust.1, u których podatek naliczony jest wyższy od podatku należnego, przysługuje zwrot różnicy podatku z urzędu skarbowego w kwocie nie wyższej od kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które na podstawie odrębnych przepisów zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zatem w przypadku gdy zostanie spełniona dyspozycja art.21 ust.3 ustawy Podatnikowi przysługuje prawo do zwrotu z urzędu skarbowego różnicy podatku.