Odpowiadając na pismo z dnia 1.07.2004 r. (data wpływu do organu podatkowego w dniu 5.07.2004 r.), uzupełnionego odrębnym pismem z dnia 16.08.2004 r. w sprawie udzielenia przez tut. organ podatkowy informacji w zakresie stosowania przepisów ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Stalowej Woli, działając na podstawie art.14a § 1 i 3 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz.926 ze zm.), wyjaśnia jak niżej:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczący zwolnienia od podatku dochodowego wartości napojów bezalkoholowych oraz posiłków wydawanych pracownikom do spożycia wyłącznie w czasie wykonywania pracy (z wyjątkiem ekwiwalentu z tego tytułu) został uchylony z dniem 1.01.2004 r. Obowiązujący w 2004 r. przepis art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym zwolniono z podatku dochodowego wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów bhp stanowi:

Wolne od podatku dochodowego są: wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej, za używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego oraz wartość otrzymanych przez pracowników bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie napojów bezalkoholowych, posiłków oraz artykułów spożywczych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków i napojów bezalkoholowych.

Jak z powyższego wynika, zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych objęte są świadczenia otrzymywane przez pracowników na podstawie obowiązujących jednostkę przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy lub przepisów wydanych przez Radę Ministrów bądź właściwego ministra.

Ogólny obowiązek zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy wynika przede wszystkim z art. 66 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, rozwinięciem i uszczegółowieniem zaś tego obowiązku są przepisy zwarte w dziale X kodeksu pracy – bezpieczeństwo i higiena pracy, jak również przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26.09.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650). W myśl § 112 ww. rozporządzenia pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych – zapewnić oprócz wody inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. Szczegółowe zasady zaopatrzenia w napoje pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych określa rozporządzenie Rady Ministrów z 28.05.1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz.279). Nakłada on na pracodawcę obowiązek zapewnienia pracowniom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych napojów, których rodzaj i temperatura powinny być dostosowane do warunków pracy wykonywania pracy.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że R. sp. z o.o. wydaje pracownikom w okresie letnim, tj. w czerwcu, lipcu i sierpniu, każdemu pracownikowi sok, natomiast w pozostałe miesiące herbatę i cukier w celu samodzielnego przygotowania napoju. Ponadto stosowny zapis w tej sprawie spółka zawarła w zakładowym układzie zbiorowym pracy dla pracowników R. sp. z o. o. (art.28 pkt 1), z treści którego wynika, że pracodawca zobowiązany jest m.in. zaopatrywać bezpłatnie pracowników zatrudnionych w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych w zakładzie pracy w napoje gorące lub chłodzące w zależności od warunków pracy. Z treści przywołanych wyżej przepisów wynika, że ustawodawca zwolnił z opodatkowania niektóre kategorie świadczeń pracowniczych, o których mowa wyżej m.in. posiłki i napoje. Zatem w świetle powołanych wyżej przepisów wartość otrzymywanego przez pracowników R. świadczenia rzeczowego w postaci herbaty, cukru w celu samodzielnego przygotowania przez nich napoju, nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu na takich samych zasadach jak wynagrodzenie za pracę. Zwolnienie bowiem z opodatkowania obejmuje wodę zdatną do picia i inne napoje, w opisanej w piśmie sytuacji wydawane są artykuły spożywcze (herbata cukier), nie zaś napoje, zatem w tym zakresie stanowisko spółki jest nieprawidłowe na gruncie obowiązujących przepisów prawa. Odnosząc się natomiast do kwestii opisanej przez spółkę w punkcie 2 pisma, dotyczącej wydawania pracownikom soków w okresie letnim, tj. czerwiec, lipiec, sierpień, należy stwierdzić, że to świadczenie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy, zatem w tym zakresie stanowisko spółki jest prawidłowe.