Wnoszący przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że podatnik ma podpisaną umowę z firmą zagraniczną na dostawę wyrobów, które wykonuje według określonych parametrów zawartych w zleceniu. Umowa między firmami (w części reklamacje prawne i rzeczowe) przewiduje sytuację, w której w przypadku drobnych wad lub braków, a w szczególności koszty związane z transportem, pracą, materiałem lub koszty związane z organizowaniem dodatkowej kontroli towaru przez nabywcę będą przeniesione na dostawcę. W związku z tym firma zagraniczna przekazuje noty obciążeniowe.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż przepisy prawa podatkowego skutkują tym, że noty obciążeniowe będą kształtowały koszty uzyskania przychodu podatnika.

Urząd Skarbowy stwierdza, że powyższe stanowisko podatnika jest prawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego, tj. art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Przepis art. 15 ust. 1 powołanej na wstępie ustawy stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robot i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robot i usług.

Zgodnie zatem z postanowieniem wymienionego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki ponoszone na podstawie not obciążeniowych wystawionych zgodnie z umową są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, jako nie wymienione pośród kategorii wyłączonych z grupy wydatków, które ponoszone są w celu uzyskania przychodu. Konieczność przyjęcia ścisłej interpretacji przepisu art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika stąd, iż stanowi on wyjątek od ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 przedmiotowego aktu.