W odpowiedzi na pismo Strony w sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług tut. organ na podstawie art. 14a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) wyjaśnia się, co następuje:
W art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) podany jest wzór na określenie dopuszczalnej ładowności pojazdów samochodowych innych niż osobowe:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg
gdzie: DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność
n - ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

Z ww. wzoru nie wynika, że samochody, które Spółka wymienia w swoim zapytaniu należy traktować jako osobowe; są to inne pojazdy samochodowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 5 ww. ustawy dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się za samochody osobowe.
Z art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jednoznacznie wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ww. ustawy.
Kwestię odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących zakup części, naprawy wymienionych przez Spółkę samochodów regulują przepisy wyżej wspomnianego art. 88 ust. 1 pkt 2, który mówi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby byś zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.
Tak więc jeśli wydatki na zakup części, naprawy wymienionych w piśmie samochodów mogłyby być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, to Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących te wydatki jeżeli służą sprzedaży opodatkowanej.