Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w związku z zapytaniem pani z dnia 9.08.2004 r., uzupełnionym w dniu 17.08.2004 r. i 16.09.2004 r., dotyczącym możliwości ustalenia wartości początkowej budynku przez rzeczoznawcę, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu informuje:

Zasady ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych regulują przepisy art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Za wartość początkową wytworzonego we własnym zakresie środka trwałego, na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 2 ustawy, przyjmuje się koszt wytworzenia. Jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, wówczas wartość początkową środka trwałego ustala się w wysokości określonej przez biegłego, powołanego przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych (art. 22g ust. 9 ww. ustawy). Należy przy tym zwrócić uwagę, że sytuacja braku możliwości ustalenia kosztu wytworzenia środka trwałego może wystąpić wyjątkowo i tylko w szczególnych sytuacjach wartość początkową środka trwałego podatnik może ustalić kierując się opinią biegłego. Taka wyjątkowa sytuacja może mieć miejsce np. gdy podatnik wprowadza do działalności gospodarczej składnik majątku wytworzony uprzednio na własne, osobiste potrzeby i nie dokumentował ponoszonych w tym celu wydatków. Z powyższego wynika, że nie można dowolnie decydować o wyborze metody ustalania wartości początkowej wytworzonego środka trwałego.

W przypadku wybudowania budynku z przeznaczeniem na potrzeby działalności gospodarczej wartość początkową środka trwałego, którą w tym przypadku jest koszt wytworzenia określa się na podstawie art. 22g ust. 4 ustawy. Zgodnie z tym przepisem za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środka trwałego: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. W tym celu podatnik jest zobowiązany zbierać dokumenty pozwalające ustalić faktycznie poniesione wydatki. Natomiast do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Wobec faktu, że budynek budowany był z zamiarem przeznaczenia na działalność gospodarczą, wartość początkową należy ustalić zgodnie z zapisem art. 22g ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przedstawione przez panią własne stanowisko w tej sprawie jest nieprawidłowe.