W myśl art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Ponadto zgodnie z art. 113 ust. 2 do wartości sprzedaży nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Zgodnie z art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Stosownie do art. 168 ust. 2 ustawy, podatnicy którzy utracili prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnowali z tego zwolnienia na podstawie „starej” ustawy, mogą do niego powrócić na zasadach określonych w art. 113 ust. 11.

Podatnicy, którzy zdecydują ponownie korzystać ze zwolnienia, zobowiązani są poinformować o tej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego, składając VAT-R (który w tym wypadku pełni rolę zgłoszenia aktualizacyjnego), wpisując na nim miesiąc, od którego zamierzają korzystać z powyższego zwolnienia. Podatnik nadal będzie figurował w rejestrze VAT, ale jako podatnik zwolniony, a z chwilą gdy wartość sprzedaży przekroczy kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1, ponownie stanie się „podatnikiem VAT czynnym”. Obowiązek podatkowy powstanie z momentem przekroczenia tej kwoty (art. 113 ust. 5 i ust. 10).

Podatnicy, którzy podejmą decyzję o skorzystaniu z przysługującego im na mocy art. 113 ust. 11 prawa ponownego zwolnienia od podatku od towarów i usług, nie mają obowiązku sporządzania spisu z natury, ponieważ regulacja art. 14 ustawy nie nakłada na Podatnika takiego obowiązku. Natomiast możliwość odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywanych przez Podatnika towarów jest uwarunkowana m.in. od tego czy dany zakup był związany ze sprzedażą opodatkowaną czy też zwolnioną.

W stanie prawnym obowiązującym do 30 kwietnia 2004 r. stosownie do brzmienia art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Również na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. – art. 86 ust. 1 – podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem realizacja tego prawa może nastąpić wówczas, gdy dokonany zakup jest związany ze sprzedażą opodatkowaną.

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej nie przewidują konieczności opodatkowania podatkiem VAT towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy w przypadku, gdy podatnik, na podstawie art. 113 ust. 11, skorzysta ze zwolnienia z podatku. W sytuacji więc, gdy w chwili nabycia towaru podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, to należy uznać, ze fakt późniejszego wyboru podmiotowego zwolnienia z podatku – nie powoduje obowiązku skorygowania podatku naliczonego odliczonego w dacie zakupu.

Powyższej informacji udzielono wg stanu prawnego na dzień jej wydania i w oparciu o przedstawiony w zapytaniu stan faktyczny.