Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kołobrzegu, na pisemne zapytanie podatnika udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje:

Wnosząca zapytanie przedstawiła stan faktyczny, z którego wynika, że od sierpnia 1991 r. przysługuje jej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego. Od 1 września 1991 r. przedmiotowy lokal użycza spółce cywilnej - której wspólnikami są wnosząca zapytanie i jej brat - na cele prowadzonej przez tę spółkę działalności gospodarczej. Obecnie wnosząca zapytanie zamierza dokonać sprzedaży przedmiotowego ograniczonego prawa rzeczowego.

Na tle takich okoliczności faktycznych wnosząca zapytanie formułuje stanowisko, iż zgodnie z przepisami prawa podatkowego sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego nie stanowi źródła przychodu, gdyż sprzedaż tego prawa nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie i zarazem nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kołobrzegu stwierdza, że stanowisko to jest prawidłowe .

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 10 ust 1 pkt. 8 lit. b i ust. 2, art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b i ust. 2 ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis nie ma jednakże zastosowania do odpłatnego zbycia:

• na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy,
• w formie przeniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
• składników majątku (...) nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Odpłatne zbycie stanowi - co do zasady - odrębne źródło przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym, jednak tylko w stosunku do tych rzeczy i praw, które zostały przez ustawodawcę zaliczone do przedmiotowego zakresu tego źródła, zdefiniowanego we wskazanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Jednym ze sposobów odpłatnego zbycia jest sprzedaż. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego sprzedaż jest umową konsensualną, odpłatną i wzajemną, w której sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy albo praw majątkowych i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy umówioną cenę (art. 535 K.c.), przy czym do umowy sprzedaży nieruchomości i praw rzeczowych ograniczonych niezbędne jest sporządzenie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego.

Dla uznania przychodu ze sprzedaży ograniczonego prawa rzeczowego do lokalu użytkowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej - za przychód z tej działalności, istotne jest, aby zostały spełnione przesłanki określone w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, tj. prawo do lokalu stanowiło składnik majątku spółki, będący wartością niematerialną lub prawną, oraz lokal, którego dotyczy to prawo, wykorzystywany był w prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że żadna z wyżej wymienionych okoliczności - stanowiących o tym, że odpłatne zbycie nie stanowi odrębnego źródła przychodu - nie zachodzi w przypadku wnioskodawcy. Przedmiotowy lokal był jedynie używany przez wspólników spółki cywilnej na podstawie umowy cywilnoprawnej, na potrzeby prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej.

Zgodnie z powyższym w sytuacji, gdy jeden ze wspólników użycza spółce lokal użytkowy, do którego posiada spółdzielcze prawo własnościowe, nie oznacza, że spółka przejmuje to prawo. Prawo do lokalu pozostaje nadal własnością użyczającego. Sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, który był użyczony spółce cywilnej przez jednego z jej wspólników - w przedstawionym stanie faktycznym - nie stanowi u wnoszącej zapytanie źródła przychodu, gdyż nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.