INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2012 r. (data wpływu 11 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 1 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla nawozu mineralnego uzyskiwanego z odpadów kory – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 1 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla nawozu mineralnego uzyskiwanego z odpadów kory.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (rozpoczętej w dniu 1 stycznia 2009 r.) zajmuje się Pan między innymi przerobem kory drzewnej, która jest potem wykorzystywana przy świadczonych usługach „zagospodarowania terenów zieleni” lub odsprzedawana dla osób fizycznych lub innych podmiotów gospodarczych. Dla celów uzyskania tego materiału nabywany jest „odpad” sklasyfikowany w Klasyfikacji Odpadów (KO) jako: 03 01 01 – „Odpady kory i korka”, który pozyskiwany jest z zakładów przerobu drewna - będącego tam pozostałością po odkorowaniu ściętych drzew lub pośrednio od podmiotów zajmujących się odsprzedażą tego materiału.

Powyższa część Pana działalności gospodarczej stanowi proces produkcyjny, polegający na uzyskaniu pełnego produktu z zakupionego materiału, jakim jest „odpad kory”, który przebiega wg określonych poniżej etapów:

1. Wstępne oczyszczanie - polegające przede wszystkim na wstępnym sortowaniu, mającym na celu oddzielenie wszelkich zanieczyszczeń - takich jak: kawałki drewna, kamienie czy kawałki śmieci, kołki czy sęki. Czynność ta jest przeprowadzana na terenie wskazanym jako miejsce prowadzonej działalności gospodarczej.
2. Kompostowanie - polegające na poddaniu procesom kompostowania materiału uzyskanego w ramach etapu pierwszego. Okres kompostowania trwa około 3 miesięcy (w zależności od zewnętrznych warunków atmosferycznych). W ramach tego procesu surowiec jest rozgniatany, a potem ubijany w celu wytworzenia warunków beztlenowych - niezbędnych do zaistnienia procesu kompostowania. Tworząca się w ten sposób biomasa jest dodatkowo w trakcie tego procesu przerzucana, co powoduje z jednej strony jej przesychanie, jak i zapewnienie jednolitego procesu kompostowania całej ilości materiału. Ponadto zapobiega to zaistnieniu procesu samozapłonu, jak i pozwala wyeliminować niebezpieczne dla roślin związki chemiczne powstające w wewnętrznej części biomasy tworzących się zawsze podczas procesu kompostowania w warunkach beztlenowych. W ramach tego procesu powstaje półprodukt posiadający znacznie obniżoną kaloryczność, który stanowi jednocześnie efekt procesu odzysku (recyklingu) określany jako proces P3 „Recykling lub regenaracja substancji organicznych, które nie są stosowane jako rozpuszczalniki (włączając kompostowanie i inne biologiczne procesy przekształcania), zgodnie z poz. 3 zał. nr 5 do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.
3. Faza końcowa, będąca jednocześnie fazą sortowania uzyskanego produktu na dwie grupy produktów:



1. frakcję kompostu spełniającego wymagania jakościowe - stanowiąca docelowy produkt finalny, który na tym etapie może być przystosowywany do indywidualnych zapotrzebowań potencjalnych odbiorców. Tak uzyskany wyrób jest pakowany w worki foliowe 60 lub 80 litrowe lub sprzedawany luzem dla klientów z własnym transportem czy też wykorzystywany przez Pana dla świadczonych usług „zagospodarowania terenów zielonych”. Wyrób przeznaczony jest do zastosowań ogrodniczych w zakresie ściółkowania, tj. obsypywania podłoża wokół drzew i krzewów zapewniających mikroklimat symulujący warunki leśne, zakwaszania gleby oraz ochrony przez wzrostem chwastów i utrzymania wilgotności gleby. Gotowy wyrób przeznaczony jest do celów ogrodniczych, który wg klasyfikacji PKWiU jest produktem sklasyfikowanym jako „Nawozy zwierzęce lub roślinne pozostałe, osobno niewymienione” (PKWiU 2007: 24.15.60-00.90) i „Nawozy naturalne lub organiczne gdzie indziej niesklasyfikowane” (PKWiU 2007: 20.15.80). Z kolei całość powyższego procesu stanowi (zgodnie z art. 3 pkt 15 ustawy o odpadach) tzw. recykling organiczny, który zgodnie z definicją jest „obróbką tlenową, w tym kompostowaniem, lub beztlenową odpadów, które ulegają rozkładowi biologicznemu w kontrolowanych warunkach przy wykorzystaniu mikroorganizmów, w wyniku której powstaje materia organiczna lub metan”. Recykling organiczny natomiast to jeden z rodzajów recyklingu, przez który (zgodnie z ustawową definicją - art. 3 pkt 14 ww. ustawy) rozumie się „taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, w tym też recykling organiczny, z wyjątkiem odzysku energii”.
2. frakcję kompostu niespełniającego wymagań jakościowych - z której docelowy produkt finalny jest już klasyfikowany jako: 19 05 – „odpady z tlenowego rozkładu odpadów stałych (kompostowania)”, oraz 19 05 03 – „kompost nieodpowiadający wymaganiom (nienadajacy się do wykorzystania)”.

Jak wynika więc z powyższego w ramach tego procesu technologicznego powstaje produkt wytworzony w procesie kompostowania kory odpadowej (ulega rozkładowi i pełni funkcję nawozu). W uzupełnieniu do wniosku wskazuje Pan, iż towar będący przedmiotem dostawy jest sklasyfikowany według PKWiU z 1997 r. jako kod 24.15.60 „Nawozy zwierzęce lub roślinne, gdzie indziej nie sklasyfikowane”. Weryfikując wniosek wskazał Pan, że właściwe PKWiU dla towaru będącego przedmiotem dostawy to 20.15.80.0 „Nawozy naturalne i organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane”, a nie PKWiU 24.15.3.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymany w ten sposób produkt finalny mógł być zaliczany w okresie do 31 grudnia 2010 jako podlegający opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7% na podstawie art. 41 ust. 2 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług oraz w związku z poz. 59 załącznik nr 3 tej ustawy...
2. Czy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. produkt ten zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy - dodanym przez art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238 poz. 1578) - podlega opodatkowaniu stawką podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8 %...

Uważa Pan, że na podstawie przedstawionego w niniejszym wniosku procesu technologicznego, polegającego na przetworzeniu odpadu z kory na nawóz mineralny i służący potem dla szeroko rozumianych celów ogrodniczych można dowieść, że otrzymany produkt finalny jest nawozem mineralnym i mieści się w pozycji 59: ex 20.15.3 „Nawozy azotowe mineralne, z wyłączeniem cyjanamidu wapnia” załącznika nr 3 „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%” do ustawy o podatku od towarów i usług i pozwala na stosowanie stawki podatku 7 % w okresie od dnia 1 stycznia 2009 r. (tj. rozpoczęcia działalności gospodarczej) do dnia 31 grudnia 2010 r., natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. zgodnie z art. 146a niniejszej ustawy pozwala na stosowanie stawki podatku w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Treść art. 2 ust. 6 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach, rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 5a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W tym miejscu wskazać należy, iż do dnia 31 grudnia 2010 r. obowiązującą klasyfikacją statystyczną dla celów podatku od towarów i usług jest klasyfikacja wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), natomiast od dnia 1 stycznia 2011 r. klasyfikacja statystyczna towarów i usług dla celów VAT jest dokonywana na podstawie rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.).

W powołanym rozporządzeniu z dnia 18 marca 1997 r. w grupowaniu PKWiU 24.15.60 mieszczą się „Nawozy zwierzęce lub roślinne, gdzie indziej nie sklasyfikowane”. Natomiast zgodnie z ww. rozporządzeniem z dnia 29 października 2008 r. w grupowaniu PKWiU 20.15.80.0 wymienione zostały „Nawozy naturalne i organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.

W brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. - w załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, pod pozycją poz. 59 wymieniono wyroby sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 24.15.60 „Nawozy zwierzęce lub roślinne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

W obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% pod pozycją 64 tego załącznika zamieszczono „nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane (w tym ziemia ogrodnicza, zawierająca torf jako zasadniczy składnik i ziemia ogrodnicza, będąca mieszanina naturalnej gleby, piasku, gliny i minerałów oraz ziemia humus) (PKWiU 20.15.80.0).

Z treści wniosku wynika, iż w ramach prowadzonej działalności dokonuje Pan między innymi dostawy nawozu mineralnego uzyskanego z przetworzonego odpadu z kory, który jest wykorzystywany dla celów ogrodniczych. Towary będące przedmiotem dostawy zaklasyfikował Pan do grupowania PKWiU 24.15.60 „Nawozy zwierzęce lub roślinne, gdzie indziej nie sklasyfikowane” wg klasyfikacji z 1997 r. i odpowiednio do grupowania PKWiU 20.15.80.0 „Nawozy naturalne i organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane” wg klasyfikacja z 2008 r.

Mając na uwadze opis przedstawiony we wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż dokonywana przez Pana dostawa ww. towarów, o ile mieszczą się one w grupowaniu PKWiU 24.15.60 „Nawozy zwierzęce lub roślinne, gdzie indziej nie sklasyfikowane” i odpowiednio PKWiU 20.15.80.0 „Nawozy naturalne i organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane” (a podane klasyfikacje są prawidłowe), do dnia 31 grudnia 2010 r. podlegała opodatkowaniu preferencyjną 7% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, w związku z pozycją 59 załącznika nr 3 do ustawy, natomiast od dnia 1 stycznia 2011 r. - stawką 8%, zgodnie z dyspozycją zawartą w 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z pozycją 64 obowiązującego aktualnie załącznika nr 3 do ustawy.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji opisanych produktów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego.

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. W związku z tym niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o klasyfikacje przedstawione we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.