Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w związku ze złożonym w dniu 11.10 2004 r. zapytaniem w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Leżajsku informuje:

Zgodnie z art. 29 ust 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą towarów lub świadczeniem usług. Z regulacji powyższej wynika, iż w sytuacji, gdy podatnik w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług otrzymuje jakiekolwiek dofinansowanie (dotacje, subwencje, refundację) stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, czyli tzw. dotację przedmiotową, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia usługi. Jednocześnie zgodnie z art. 19 ust. 1 powołanej wyżej ustawy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (zasady ogólne powstania obowiązku podatkowego). Dodatkowo zapis art. 19 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, stanowiąc, że obowiązek podatkowy z tytułu należnych na podstawie odrębnych przepisów dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika. W przypadku uznania rachunku bankowego zaliczką z tytułu dotacji subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze obowiązek podatkowy powstaje w tej części.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu, jak również przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, tutejszy organ stoi na stanowisku, iż obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przy sprzedaży leków refundowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia powstaje:

• w części zapłaconej przez klienta – z chwilą wydania towaru zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług,
• w części wynikającej z otrzymanej dotacji, subwencji i innej dopłaty o podobnym charakterze – z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika ww. kwotą zgodnie z art. 19 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług,

Z przedstawionych przez jednostkę faktów wynika, iż w świetle obowiązujących przepisów dokonuje ona rozliczeń podatku należnego z tytułu refundacji leków w sposób prawidłowy tzn. ewidencjonuje obrót z tytułu sprzedaży leków, na który składa się kwota zapłacona przez nabywcę oraz kwota refundacji z Narodowego Funduszu Zdrowia.

Wyjaśniając wątpliwości podatnika, należy wskazać, iż w poprzednio obowiązującym stanie prawnym (tj. do dnia 30.04.2004 r.) pod rządami ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) obowiązek podatkowy powstawał od całej kwoty należnej za sprzedany lek (łącznie z częścią refundowaną) już w chwili wydania leku (bądź z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania leku).

Reasumując powyższe tutejszy organ podatkowy nie przychyla się do zajętego przez stronę stanowiska.