Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Natomiast art. 31 ust. 3 cyt. ustawy stanowi, że podstawa opodatkowania nie obejmuje rabatów za zapłatę z góry oraz opustów i zwrotów kwot z tytułu dokonanego nabycia udzielonych podmiotowi dokonującemu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Ustawodawca wyłączył więc jednoznacznie z podstawy opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towaru rabaty, które zmniejszają kwotę jaką nabywca zobowiązany jest zapłacić za dostarczony towar.

Zasady prawidłowego przeliczania kwot wykazywanych w walutach obcych na fakturach zawiera § 37 rozporządzenia ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W powyższym przepisie postanowiono, że kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiona w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia. W przypadku nie wystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, w przypadku nabycia towarów w handlu wewnątrzwspólnotowym, przy wystawieniu faktury wewnętrznej należy dokonać przeliczeń na złote według kursu NBP wyliczonego i ogłoszonego na dzień wystawienia faktury przez zagranicznego kontrahenta.

Stanowisko Spółki przedstawione we wniosku jest zatem prawidłowe.

Jednocześnie informuję, iż powyższa informacja jest prawidłowa w zakresie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę.