Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Stargardzie Szczecińskim, na pisemne zapytanie z dnia 20.11.2004 r., udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje.

Wnoszący zapytanie, prowadzący działalność gospodarczą w zakresie transportu ciężarowego, przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że wybudował z własnych środków garaż przeznaczony na potrzeby tej działalności. Nieruchomość ta została wybudowana na działce przeznaczonej na prowadzenie działalności rolniczej, na podstawie pozwolenia na budowę budynku gospodarczego z przeznaczeniem na maszyny rolnicze. Podatnik nie prowadzi żadnej działalności rolniczej, a wybudowany garaż przeznacza tylko i wyłącznie do przechowywania środków transportowych potrzebnych do prowadzenia działalności gospodarczej. W tej sytuacji ma wątpliwości, czy prawidłowo postąpił wprowadzając ten garaż do ewidencji środków trwałych, podlegających amortyzacji, zaliczanej do kosztów uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu zapytania Podatnik przedstawił decyzję w sprawie pozwolenia na budowę oraz poinformował, że nie dokonał zgłoszenia zakończenia budowy, ponieważ w 2004 roku ograniczył się do postawienia budynku, a dopiero w 2005 roku nastąpi realizacja drugiego etapu zadania, polegająca na utwardzeniu terenu i ogrodzeniu działki.

Zdaniem Podatnika zakończenie pierwszego etapu inwestycji polegającego na postawieniu budynku, mimo braku zgłoszenia zakończenia inwestycji, uprawnia do wprowadzenia tego budynku do ewidencji środków trwałych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko to jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego ma zastosowanie następująca norma prawa podatkowego: art. 22a ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zastosowanie powołanej normy skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Podatnika, uzasadnionej w sposób następujący.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (...), zwane środkami trwałymi.

Według decyzji dotyczącej pozwolenia na budowę budynku gospodarczego z przeznaczeniem na maszyny rolnicze inwestor jest zobowiązany zawiadomić właściwy organ nadzoru budowlanego, co najmniej 21 dni przed zamierzonym terminem przystąpienia do użytkowania, o zakończeniu budowy/ robót budowlanych. Decyzja ta zawiera również pouczenie, że inwestor może przystąpić do użytkowania obiektu przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych pod warunkiem uzyskania pozwolenia na użytkowanie, wydanego przez właściwy organ nadzoru budowlanego.

W przedstawionym stanie faktycznym wykorzystanie budynku gospodarczego o pierwotnie innym przeznaczeniu do garażowania środków transportowych, którymi Podatnik świadczy usługi w ramach prowadzonej działalności, wypełnia dyspozycję przepisu definiującego środki trwałe w zakresie wykorzystywania budynku na potrzeby związane z prowadzoną przez Podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Natomiast brak zawiadomienia o zakończeniu budowy, jak również brak pozwolenia na użytkowanie obiektu przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych, o których mowa w decyzji dotyczącej pozwolenia na budowę, powoduje, że nie można omawianemu budynkowi gospodarczemu przypisać cech kompletności i zdatności do użytku w celu przyjęcia do używania na potrzeby działalności gospodarczej, stąd ujęcie go w ewidencji środków trwałych jest przedwczesne.